Οι Ευρωπαίοι υποκριτές

του Α. Φρυδά πρώην Δημάρχου Μόρφου

To Βορειο-ευρωπαϊκό ιερατείο και τα αγγλοσαξωνικά φύλα σαφώς απεργάζονται και

υπονομεύουν τα δίκαια και τα εθνικά δικαιώματα του Κυπριακού Ελληνισμού. Περί της

σκαιάς και αχρείας στάσης τους έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας το μαρτυρούν οι

καταιγιστικές αποφάσεις και εκβιασμοί τους.

Αυτούς, λοιπόν, τους «Ευρωπαίους σώφρονες» που ήδη έστρεψαν αγεληδόν τις

πλάτες τους στην αλήθεια και στα ανθρώπινα δικαιώματα ενός λαού συνεταίρου τους,

αξίζουν τη λύπηση και την έχθρα μας. Γιατί είναι διαπιστωμένο ήδη το πόσο δίκαιο είχεν ο

ιστορικός Θουκιδίδης όταν δίδασκε πως: «το σώρων του ανάνδρου πρόσχημα…» Και εμείς,

δυστυχώς, πάσχουμε από καιρούς τώρα από τη «σωφροσύνη» και την ανανδρεία αυτών

των υποκριτών.

Εφ’όσον όμως αυτοί οι αισχροί καννιβαλίζοντες κατά των λαών μας ζητούν να

αλλοιώσουμε τους εαυτούς μας, να παραχαράξουμε την ιστορία ή να μετατρέψουμε

συμβιβασμούς σε υποταγή στους Ανατολίτες βάρβαρους, απλώς γελιούνται. Γιατί, αν τελικά

μας αφήσουν μόνο μια επιλογή, μεταξύ εξευτελισμού και βίας, είμαι σίγουρος πως θα

προτιμήσουμε τη βία! (κατά που δίδαξε και ο μέγας φιλειρηνιστής Γκάντι).

Γι’ αυτούς λοιπόν τους Ευρωπαίους που ήδη μας έχουν αποδείξει τη μοναδική και άθλια

πλευρά της συνείδησής τους, αισθάνομαι αηδία και μοχθηρία. Και δεν έχω να χάσω τίποτε

άλλο πια με την αντίσταση σαν πρόσφυγας και προδομένος Ευρωπαίος πολίτης, παρά

μόνο τις αλυσίδες μας.

Και είναι γι’αυτό που, μετά παρρησίας, καταγγείλλω τους Ούννους, Κέλτες και

Βησιγότθους πως, στα μάτια μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά άθλιοι κάλπηδες και

υποκριτές, που με λόγια κάνουν τα πάντα μα με τα έργα τίποτε! «Κίβδηλοι και αγαθοφανείς

οι λόγω μεν άπαντα, έργω δε ουδέν έρδοντες», κατά τον Αρχαίο Δημόκριτο.

Αυτοί οι μίζεροι και αβροδίαιτοι του αδίστακτου ιερατείου της Ευρωπαϊκής Ένωση μας

μιλούσαν συχνά για τα δίκαια μας. Ντυμένοι τις τηβέννους δήθεν της δικαιοσύνης και του…

ευρωπαϊκού ιδεώδους (και τι είναι τελικά αυτό;) καταδίκασαν πλειστάκις την κατοχή και την

γενοκτονία στην Κύπρο. Και είχαν καταθέσει πολλά στεφάνια σε κενοτάφια αγνοουμένων.

Και είχαν πολλές φορές υποκλιθεί στις θυσίες του μεγάλου θύματος της τουρκικής

θηριωδίας (της οποίας λείχουν σήμερα τα βρώμικα υποπόδια).

Αλλά: Μπροστά στο τείχος της παγκόσμιας ντροπής, άρχισαν οι πλείστοι να ψελλίζουν

πως τάχατες δεν συνέβη τίποτα (όπως και πολλοί σήμερα ελληνόφωνοι της Κύπρου). Μα

έχουν επισημανθεί. Και είναι αυτοί που κοιτάνε και δεν βλέπουν και που είναι ο σύγχρονος

εχθρός των λαών και των καταπιεσμένων. Μα οι χρόνοι καραδοτούν. Γιατί…

Οι λαοί δεν ξεχνούν ποτέ. Και έρχεται πάντα και η σειρά τους, η σειρά μας.

Νομοτελειακά.