Προσκυνητής προσευχόμενος…

Βατοπαιδίου Υπέρλαμπρε και Ζωηφόρα ανάσα

της οικουμένης Δέσποινα και Ουράνια Παντάνασσα.

Του άτεκνου φέρνεις τη χαρά και στον καρκίνο πόνο

το ξέρουν όσοι στάθηκαν, κλαίοντας πλάι στο θρόνο.

Την πύλη του παράδεισου, χτύπησα και μπήκα

και στου ελέους το ανάκτορο, την έξοδο δεν βρήκα.

Γεύτηκα ο προσκυνητής της αρωγής της γλύκα

και στης Βασιλομήτορος μια προσευχή της είπα.

Πανάχραντη που με έφερες εδώ στο Βατοπαίδι

της χάρης τέκνο μ΄ έκανες, κράτα με από το χέρι

ποτέ εγώ του πειρασμού, μη ξαναγίνω ταίρι…

Μνάσων ο αρχαίος μαθητής