Πασχαλινή εγκύκλιος του Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου
6 Μαΐου 2013
Αγαπητοί μου αδελφοί,
«Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε»,
Αναστήθηκε, δεν είναι πλέον εδώ το νεκρό σώμα, ακούστηκε να λέει η φωνή του Αγγέλου.
Το σώμα δεν ήταν εκεί, αλλά ο χώρος δεν ήταν κενός.
Δεν υπάρχει τίποτε κενό σε όλη τήν κτίση.
«Ο πανταχού Παρών και τα πάντα Πληρών» δεν αφήνει κενά.
Τα πάντα γεμίζουν από φως.
Όπου υπάρχει φως, δεν υπάρχει κενό, κι᾽ επειδή ο Χριστός, είναι
«Φως εκ Φωτός», όλο το σύμπαν, και πέρα από το σύμπαν, είναι πλήρες φωτός.
«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια».
«Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε», λένε οι Άγγελοι
και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός,
συγγραφέας του Κανόνος της εορτής τονίζει:
«Τον εν φωτί αϊδίω υπάρχοντα,
μετά νεκρών, τι ζητείτε ως άνθρωπον;».
Που όμως είναι το φως;
Που είναι ο αναστημένος Χριστός;
θα έλεγε κάποιος απογοητευμένος, από την τραγωδία του κόσμου.
«Πάσχα πανσεβάσμιον» η πανμνημονιακόν;
«Πάσχα των πιστών» η των ανέργων;
θα έλεγε κάποιος άλλος.
Οι σταυρωτές του Χριστού,
δεν θριάμβευσαν, για πολλές μέρες.
Οι σταυρωτές των λαών,
δεν θα μπορούν να θριαμβολογούν, για πολύ καιρό.
Την Ελλάδα την πωλούν φθηνά,
ούτε για τριάκοντα αργύρια,
στους εμπόρους των εθνών.
Την ψυχή μας, όμως δεν θα μπορέσουν,
επειδή έχουμε ανάσταση και τα «πάντα πεπλήρωται φωτός».
Αυτός ο βασανισμένος λαός,
και μόνο αυτός,
που μπορεί να πανηγυρίζει σήμερα
και να στρέφει το νου και την ελπίδα του, στην Ανάσταση
και να πληρούται η καρδιά του, από το φως του Ζωηφόρου Τάφου,
έχει τη δυνατότητα, να δώσει την απάντηση στα Συμβούλια των ανόμων.
«Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα,
τω απροσίτω φωτί της Ανάστασεως», λέει το τροπάριο της εορτής.
Γράφει για το φως αυτό, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
«Γνώρισμα του φωτός εκείνου, είναι
η κατάπαυση των μη καλών ηδονών και παθών μέσα στην ψυχή,
η ειρήνευσις και καταπράϋνση των λογισμών».
Αυτό το φως, το της Αναστάσεως,
χρειάζονται οι άνθρωποι, λαός και άρχοντες,
προκειμένου να δώσουν «φωτισμένες» λύσεις,
στην πολυεπίπεδη κρίση, που ταράσσει
τα θεμέλια της κοινωνίας μας.
Αυτό το φως το της αναστάσεως
δεν είναι μία αφηρημένη φιλοσοφική ιδέα,
και όπως γράφει ο Άγιος Μακάριος:
«Δεν είναι φωτισμός νοημάτων και γνώσεως,
αλλά έλλαμψη της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος,
καθ¶ υπόσταση μέσα στην ψυχή». Κατά τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, αυτό το φως:
Είναι« άρρητη ενέργεια, ορωμένη αοράτως και νοουμένη αγνώστως».
Χωρίς τη βίωση αυτού του φωτός,
που καταυγάζει το νου και την καρδιά μας,
οι καθημερινές σκέψεις και αποφάσεις μας,
θα είναι περιπεπλεγμένες και σκοτισμένες.
Τον δρόμο για την βίωση, πρακτικά, αυτού του φωτός,
τον περιγράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος:
«Όπου υπάρχει τήρηση των εντολών του Χριστού,
υπάρχει κάθαρση της σαρκός από το νέφος, που κάθεται στην ψυχή
και εμποδίζει να δούμε καθαρά το Θείο Φως,
και όπου υπάρχει κάθαρση, υπάρχει έλλαμψη αυτού του Φωτός».
Όπου υπάρχει κάθαρση νοός,
υπάρχουν λύσεις καθαρές και πρακτικές, για όλες τις κρίσεις,
και όπου εφαρμόζεται η Ορθόδοξη νηπτική μέθοδος της καθάρσεως,
κάνει τον κάθε άνθρωπο, μέτοχο του Ακτίστου Φωτός της Αναστάσεως,
και τότε γίνεται πάντοτε υπέρβαση των κρίσεων.
Υπήρξε ποτέ οικονομική κρίση στην κοινωνία των μαθητών του Χριστού;
Υπήρξε ποτέ οικονομική κρίση στην κοινωνία των πρώτων χριστιανών;
Ήταν αδύνατον, αφού ο ένας ζούσε για τον άλλο.
Και αυτό το άθλημα του καθενός, που ζει για τους υπόλοιπους,
λέγεται ξεπέρασμα του ατομικού εγωισμού.
Είναι δυνατό αυτό το επίτευμα, να βιωθεί μόνο μέσα στην Εκκλησία,
και μόνο μέσα, από την κάθαρση των παθών,
που αφήνει χώρο στο Άκτιστο Φως της Αναστάσεως,
προκειμένου να πληρώσει τον νουν και την καρδιά μας.
Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα, κάποιας πολιτικής μεθοδολογίας,
κομμουνιστικού η σοσιαλιστικού τύπου,
η ακόμη και εκμεταλλεύσεως των λαών
καπιταλιστικής και μνημονιακής τραγωδίας.
Χριστός ανέστη.
Δεν χρειαζόμαστε ψευδοσωτήρες,
που θάπτουν τους λαούς στο σκοτάδι της απογνώσεως.
Χριστός ανέστη.
Δεν χρειαζόμαστε νέες ιδέες και νέα προγράμματα,
μακροπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα,
που ανακοινώνουν μια μελλοντική, πιο πολυτελή κόλαση.
Χριστός ανέστη.
Αυτός ο τόπος έχει πολύμορφη εμπειρία τάφων,
που όλους, τους αντιμετώπισε αναστάσιμα.
Ο Τάφος δεν είναι άδειος,
αρκεί να αποκτήσουμε καθαρές αισθήσεις,
και μέσα από την
απελπισία ενός τάφου, που έχει οσμή θανάτου,
να αναδύεται οσμή ευωδίας Αναστάσεως,
Ο Τάφος δεν είναι άδειος,
μέσα του βρίσκονται Άγγελοι με λευκή ενδυμασία.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέει για τους Αγγέλους, που παρίστανται:
«Είναι ντυμένοι στα λευκά, όχι μόνο εξ αιτίας
του καθαρού και φωτοειδούς της φύσεως των Αγγέλων,
αλλά και διότι διαλευκαίνουν και επεξηγούν το μυστήριο της Αναστάσεως,
συγχρόνως όμως, επειδή στην πράξη συνεορτάζουν μαζί μας,
την πραγματικά λαμπροφόρο ημέρα της δεσποτικής αναστάσεως».
Για κείνους, που μετέχουν στη ζωή του Θεού, δεν υπάρχουν κενά.
Χριστός ανέστη.
Το ερώτημα των Αγγέλων,
προς την Μαρία, που βρίσκεται στον τάφο:
«Γύναι, τι κλαίεις;»,
προλαβαίνει οποιοδήποτε κενό απελπισίας,
στον νου και στην καρδιά της.
Τα δάκρυα μεταμορφώνονται σε χαρά.
Και ενώ «μετά δακρύων εζήτουν, προσεκύνησαν χαίρουσαι».
Χριστός ανέστη.
Αγαπητά μου τέκνα εν Κυρίω,
Εύχομαι εκ βαθέων, προς όλους σας να εορτάσουμε
«Πάσχα ιερόν, Πάσχα καινόν, άγιον,
Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον»,
μέσα στο αναστάσιμο πανηγύρι της ανεκλάλητης αγάπης,
του νικήσαντος τον θάνατο, Κυρίου μας.
Ο Επίσκοπος και Ποιμενάρχης Σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ο Α
