Χαίρε Παντάνασσα Μήτερ…..

Κάλλος, που δε θα γεννηθεί , τίποτε πιο ωραίον..

Χαίρε το δώρον του Θεού, στον άνθρωπο της πτώσης

Xαίρε δείγμα αδιάψευστο, Θεού αγάπης τόσης…..

Οίκους χαιρετιστήριους , ψάλλω σοι, Θεοτόκε

Συ γέννησες τον Άνακτα, Πανύμνητε  , Ένδροσε  Πόκε.

Το αλφάβητο, μικρό- πτωχό,    να ειπώ τα μεγαλεία,

σου έδωσε, τόσα  ο Πλάστης μου , ωχριούν χρυσορυχεία….

Το α, ευθύς  δανείζουμε , ο ελάχιστος να αρχίσω

μέχρι το ω προσπαθώ , τα κάλλη σου να υμνήσω…..

Από της κτήσεως της γης, άλλη δε θα ευρείς,  Κόρη

Μητέρα δίχως   σύλληψη , να ιδείς Βασιλοκόρη…

Βάσις και αίτιο χαράς, που γέννησε το Μόνον,

τη συμφορά εξόρισε  δια πάντα και τον πόνον.

Γέννησε τον Αχώρητο , σε παρθενίας οίκον

και έγινε η απόδειξη  για τον ουράνιον οίκτον….

Δεσμά ευθύς ελύθηκαν , φάνηκαν τότε  οι χάρες

την παναγάπη ενείδειξεν, λύοντας τις κατάρες…

Έγινε Κλίμακα ουρανών, ένωσε  γη και ((αέρα)),

σμίκρυνε το θανάσιμο, χάσμα η Πλατυτέρα…

Ζητώ απ, ύψους φώτιση, να δω τη σύλληψη Σου,

και βλέπω , ω του θαύματος σημάδι , στην μορφή Σου..

Ήλιον , γέννησες Σεπτή, και οι  υπέργηροι  γονείς Σου,

γέννησαν με την προσευχή την Πάνσεπτη μορφή Σου..

Θα δώσει ευθύς  αντίδωρο , ο ευσεβής πατέρας

την Κόρη, εις άγια , μη την αγγίζει ο αέρας…. 

Ίσκιος εξ ύψους από αρχής , Κόρη θα σε σκεπάζει,

και ουράνιος Αρχάγγελος , τροφός,  ως σου ταιριάζει…

Κοντά στα δεκαέξι σου , τα πάνσεπτα σου χρόνια

με ένα δικό σου ((Γένοιτο)), γιορτάζει η πλάση αιώνια…

Λαμβάνεις από Αρχάγγελο, θείαν επαγγελία

και  αιώνια σε στόλισε , πλάστης με μεγαλεία….

Μη γλώσσες πλάνες και άδικες , το όνομα σου σπιλώσουν

το Μνηστήρα τον Ιωσήφ, σύντροφο θα σου δώσουν….

Να φύγουν πέρα οι λογισμοί, άγγελος του μηνύει

πως φέρεις δίχως σύλληψη, Θεόν του υποδεικνύει..

Ξέρει ο Πλάστης , πότε πως τα μεγαλεία να δείξει

και μέσα στην γαστέρα σου , πως ειν, θεός θα δείξει..

Όταν σκιρτήσει εις την κοιλιά , θα πει η Ελισάβετ,

αγαλίαζεται  η ψυχή ,εις το αεί,  Κόρη , από ενθάδε….

Παρθένου Υιόν ανασήκωσε ο Σημαιών στα χέρια,

απόλυσε τον δούλον σου , ζητεί ,  σταυρώνοντας τα χέρια..

Ρόδον Σεπτόν και Αμάραντον, Στάμνα, Βάτος Κυρία

χιλιάδες προσωνυμία προς δόξα σου Μαρία….

Στη χάριν σου γονατιστοί ψάλουμε νύκτα μέρα

και έγινες η Μεσίτρια , εις το Χριστόν Πατέρα.

Το πρώτο θαύμα στην Κανά , του Υιού σου θα ζητήσεις

και έκτοτε, για τα σπλάχνα του, έλεος θα απαιτήσεις…

Ύστερα , πριν μα και μετά, σε όλες τις κακουχίες

κραυγάζουμε να έχουμε δικές σου μεσιτείες…

Φιλόστοργα  Μητέρα μας έγινες και πρεσβείες,

εκπέμπεις αδιάκοπα, δε βλέπεις αμαρτίες……

Χορός Αγίων βάδισε,  δια Σου , εις τα επουράνια

στον Άθωνα στη Χάριν σου , πλέκουν δάφνες- στεφάνια…

Ψάλλουν στην χάριν σου Άγγελοι, Θρόνοι και Εξουσίες

Ουράνιες – Ασώματες Δυνάμεις , μορφές Θείες…

Ω των θαυμάτων, η αρχή και πέρας της οδύνης

έγινες ισοστασία και της Τριάδας κείνης,

που ανάπλασε τα σύμπαντα από της σκοτοδίνης…

Έγινε η Γαστέρα Σου , Δέσποινα Πλατυτέρα

και θρόνος Πολυτίμητος, για τον Θεόν Πατέρα.

Παντάνασσα σε έστεψαν και είναι η μορφή σε θρόνον

και από το  Βατοπαίδιον, δώρα  χαρίζεις  , μόνον…..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής