του Σπύρου ΠαπαγεωργίουΜε λαμπρότητα εορτάστηκε σήμερα στο Ιερό Ναό της Αναλήψεως στο Βύρωνα, Μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, η εορτή της Ανάληψης του Κυρίου Υμών Ιησού Χριστού.
Την εορτή τίμησε φέτος με την παρουσία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικονήσου Ιωσήφ, Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, συμπαραστατούμενος από αγιορείτεςιερομονάχους.
Στο μεστό από θεολογικό περιεχόμενο, Θείο Κήρυγμά του ο μητροπολίτης Προικονήσου αναφέρθηκε στην εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου.
“Ημέρα χαρμόσυνη η σημερινή αλλά συνάμα μας προκαλεί μια θλίψη, διότι παύουμε να βλέπουμε σωματικά τον Κύριό μας. Είναι όμως κυρίως χαρμόσυνη διότι με την Ανάληψή Του, μας διαβεβαιώνει ότι παραμένει μαζί μας έως της συντελείας του αιώνος αλλά και για την επαγγελία που υποσχέθηκε στους μαθητές του, ότι θα στείλει τον Παράκλητον, το Πνεύμα της Αληθείας που θα μας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν.. «Ανελήφθη εν δόξη» για να επιβεβαιώσει την θεία ιδιότητά Του στους παριστάμενους μαθητές Του και να φανερώσει τη Δωρεά του Θεού στο ανθρώπινο γένος. Ο Χριστός αφού προσέλαβε την ανθρώπινη σάρκα και ψυχή έγινε Θεάνθρωπος. Τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος. Και με αυτό το Σώμα αφού έζησε στη γη, εκήρυξε, θαυματούργησε, βασανίστηκε, σταυρώθηκε, απέθανε και κατέβηκε στον Άδη για να λυτρώσει τον Αδάμ, αναστήθηκε και σήμερα, αυτό το Σώμα αδιαίρετο και αχώριστο από την ψυχή, ανελήφθη στους ουρανούς και εκάθισε δεξιά του Θρόνου της Μεγαλωσύνης του Πατρός. Αυτό είδαν οι Άγγελοι και απορούσαν πως γίνεται ένας άνθρωπος να κάθεται επι θρόνου δόξης. Αλλά ο Κύριος δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος. Είναι ο τέλειος Θεός που από ένα ξεχείλισμα αγάπης, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.”
Ο Σεβασμιώτατος Προικονήσου τόνισε ότι “ο Χριστός δεν ήρθε στη γη για να φτιάξει καλύτερα ήθη και καλύτερους ανθρώπους, καλοσιδερωμένους και ευγενείς. Ήρθε για να κάνει τον άνθρωπο Θεό. Αν ο άνθρωπος αποτύχει αυτής της πορείας που οδηγεί στη Θέωση, τότε καλύτερα να μην είχαμε γεννηθεί. Υπάρχει μία λέξη που αν προσθέσουμε ή αφαιρέσουμε ένα γράμμα από μπροστά αντίστοιχα, δηλώνει την επιτυχία και την αποτυχία, τον Παράδεισο και την Κόλαση. “Ευ” σημαίνει επιτυχία, Αιώνια χαρά και Παράδεισος. “Φευ” σημαίνει αλίμονο, συμφορά, καταστροφή, σημαίνει Κόλαση Αιώνια. Ή συμμορφωνόμαστε και δεχόμαστε τη διδασκαλία, το έργο και τη ζωή του Χριστού και κληρονομούμε το “Ευ” ή του γυρίζουμε την πλάτη, τον αρνούμαστε και αρνούμαστε τη ζωή Του και τη ζωή της Εκκλησίας και γινόμαστε κληρονόμοι του “Φευ”. Και αντί να βλέπουμε τον Χριστό σαν Φως που φωτίζει, ζεσταίνει και αγιάζει τον βλέπουμε σαν Φως που καίει και ζεματάει.”
