Αφιέρωμα στον Αρχιμανδρίτη π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο (1877-1964) για τη συμπλήρωση 49 χρόνων από την κοίμησή του…

Ο Αστήρ έδυσεν Ιούνιος 1964.

Έφθασεν ο καιρός να αναπαυθή από τους ατρύτους κόπους ο εργάτης του Ευαγγελίου. Την 30ήν Ιουνίου 1964, εορτήν των 12 Αποστόλων, ο Κύριος εκάλει πλησίον Του τον νεώτερον Απόστολο της πόλεως Πατρών. Ο π. Γερβάσιος τας πρωινάς ώρας της ημέρας ταύτης εκοιμήθη εν Κυρίω. Ο αστήρ, όστις επί 50 και πλέον έτη εφώτιζε την πόλιν των Πατρών, έδυσεν ίνα ανατείλη εις τον άλλον εκείνον κόσμον, τον οποίον τόσον ηγάπησεν. Όλη η πόλις εσείσθη εκ της ειδήσεως του θανάτου του. Χιλιάδες λαού, όστις τον εγνώρισεν ως πιστόν δούλον του Κυρίου, συνέρρευσεν εις τον Ι.Ναόν του Αγίου Δημητρίου, κέντρον της Ιεραποστολικής δράσεως του και με εκδηλώσεις βαθυτάτου σεβασμού ησπάζετο το ιερόν σκήνωμα. Ο γράφων τας γραμμάς ταύτας, όστις ηυτύχησε να παρεβρεθή εις την κηδείαν και να προσφωνήση και αυτός δι’ ολίγων τον νεκρόν, θα ενθυμήται πάντοτε τας αυθορμήτους εκείνας εκδηλώσεις του ευσεβούς λαού υπέρ της μνήμης του αοιδίμου εργάτου του Ευαγγελίου. Ο ταπεινός Πρεσβύτερος Γερβάσιος ετάφη με τιμάς Πατριάρχου, αληθινού Πατριάρχου. Και ενώ η μνήμη των αρχιερέων και αρχιεπισκόπων συντόμως εξαλείφεται, η μνήμη του πατρός Γερβασίου δεν πρόκειται να λησμονηθή. Διότι εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Και εκ των δικαίων ήτο ο π. Γερβάσιος…”

Πηγή:.pentapostagma.gr