Ιερομόναχος Στέφανος Γρηγοριάτης († 1891 – 1956) Μέρος Β’. Τελευταίο
25 Ιουλίου 2013
Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου
Λογω των χαρισμάτων και αρετών του ο Ηγούμενος της Μονής αρχιμ. Αθανάσιος, τον εκάλεσε κάποτε στην γεροντική Συναξι να βάλη μετάνοια για να γίνη Πνευματικός.
Ο Παπά Θανάσης του είπε τα εξής: Σε καλέσαμε εδώ, πάτερ Στέφανε, για να σε κάνουμε πνευματικό της Μονής. Το Μοναστήρι αναγνωρίζει τα προσόντα σου, την αγάπη σου, την ευλάβειά σου προς τις ακολουθίες και ήλθε η ώρα να σε τιμήση και προαγάγη.
Σεβαστέ μου Γεροντα, και αγαπητοί μου Πατέρες, τι πνευματικός να γίνω εγώ; Να έρχωνται οι πατέρες με ένα πειρασμό και να φεύγουν με δέκα;
Παρέμεινε ταπεινός και αφανής ο λειτουργός του Θεού και της Μονής μέχρι της τελευταίας αναπνοής του. Εμίσησε τα αξιώματα, διότι αγάπησε την εσωστρέφεια και την νηπτική εργασία της προσευχής, η οποία αληθινά τιμά και πλουτίζει τον άνθρωπο.
Τα τελευταία 20 χρόνια εργάσθηκε ως προσφοράρης της Μονής. Στα γεράματά του μεταφέρθηκε στο γηροκομείο της Μονής, και διακονήθηκε από τον Γερο Ησύχιο, ο οποίος τώρα είναι 99 και μου είπε αρκετά για τον μακαριστό παπά Στέφανο.
Λογω της ασθενείας του δεν μπορούσε να τρώγη σχεδόν τίποτα.
Ο διακονητής του έκανε πιλάφι. Τον ερωτά να βάλη μέσα βούτυρο η λάδι; Ηταν περίοδος Τεσσαρακοστής. Ούτε το ένα ούτε το άλλο του είπε. Τοσο πολύ αδυνάτισε, που ο γηροκόμος του όπως μου έλεγε, ψηλαφούσε από το μέρος της κοιλιάς του τούς σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης του.
Δεν χωρούσε οικονομία στα φαγητά και κατάλυσις, λόγω ασθενείας. Ηταν αυστηρός στα τυπικά και προσηλωμένος στις μοναχικές του συνήθειες και παραδόσεις.
Τις τελευταίες δέκα ημέρες άρχισε να χάνη τις αισθήσεις του. Ηταν ειρηνικός, χαρωπός και του άρεσε να ψάλλη. Ενα πρωϊνό, κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, και σε λίγο ειδοποίησε τον διακονητή του να του ειπή ότι ήλθε ο Παππούς (ο Αγιος Νικόλαος), και του είπε: «Κανε λίγο υπομονή και θα έλθουμε να σε πάρουμε»
Προφανώς μαζί με τούς άλλους δύο Προστάτας, τον Οσιο Γρηγόριο και την Αγία Αναστασία την Ρωμαία. Ειδοποιήθηκε ο Γέροντας της Μονής και του μετέφερε τ Ἄχραντα Μυστήρια. Μετά από μία ώρα παρέδωκε ο αείμνητος παπά Στυέφδανος την ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Ετσι εξεδήμησε προς Κυριον ο εξαίρετος Λευίτης του Θεού παπά Σεφανος και μετέστη ως άσαρκος στην άσαρκον αγγελικήν χοροστασία. Την ευχή του να έχουμε.
Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου
Άγιον Όρος Άθω
2005
Επιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Το κείμενο προέρχεται από τα αρχεία του πατρός Δαμασκηνού Γρηγοριάτου, τον οποίον και ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση των αρχείων, όπως επίσης ευχαριστούμε και τον γέροντα της Μονής Οσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη για την ευλογία και την άδεια δημοσίευσης.
