Αίτια διαζυγίου…

Γράφει ο Αρχιμ. Πορφύριος, Ηγούμενος Ι.Μ. Τιμ. Προδρόμου Βέροιας  

Η χαρά του πνευματικού είναι όταν κάποιο πνευματικό του παιδί κατανοεί τον λόγο της ευαγγελικής ζωής. Αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Μας είπε ένα παιδί μας: «Γέροντα, αποφασίζω από σήμερα να εφαρμόζω απόλυτα την αλάδωτη νηστεία Τετάρτης και Παρασκευής. Αν μου το ζητούσες πριν ένα χρόνο, θα γυρνούσα στην κοσμική μου ζωή, γιατί δεν μπορούσα να το καταλάβω.

Σήμερα, λοιπόν, ένα άλλο παιδί του Χριστού μας είπε: «Κοντεύουμε, Γέροντα, είκοσι χρόνια παντρεμένοι, και μόλις εφέτος κατάλαβα ότι πρέπει με τον άντρα μου να κανονίζουμε την ζωή μας. Μέχρι τώρα άκουγα τον πατέρα μου.»

Όπως καταλαβαίνετε, αρχίζουμε να μιλάμε γιά το εξαιρετικά σοβαρό θέμα του γάμου, όσον αφορά την υπερβολική αύξηση των διαζυγίων.

Το θέμα αυτό ποιόν δεν απασχολεί; Από πολλές πλευρές μπορούμε να το δούμε. Πολλοί λεν ότι δεν χωρίζω γιά τα παιδιά. Είναι η μόνη άποψη που δεν μας βρίσκει σύμφωνους.

Τα προβλήματα στα παιδιά, από μία οικογένεια που ουσιαστικά έχει διαλυθεί αλλά παραμένει ενωμένη στα χαρτιά, είναι πολύ περισσότερα από τα παιδιά οικογένειας διαζυγίου.

Είναι σαν να βρίσκεται η οικογένεια σε μία βάρκα που συνεχώς βρίσκεται σε κλύδωνα. Και αν κάποιος προς στιγμήν αντέχει το σφοδρό κύμα, στο τέλος και αυτός θα ζαλιστεί. Αίτια διαζυγίου ακούγονται πάρα πολλά.

Και αυτήν την εβδομάδα που μας πέρασε και αυτήν που διανύουμε, πολλές φορές ζητήσαμε την βοήθεια των πολλών αγίων των ημερών.

Λέει ο Άγιος ΠατροΚοσμάς πως είναι προτιμότερο να γκρεμιστεί ένα σπίτι παρά νά χαλάσει μία οικογένεια.

Αυτή η φράση είναι καίρια και αγωνιζόμαστε πολύ να σωθεί η οικογένεια. Ασυμφωνία χαρακτήρος, περιουσιακά, πρότερος άτακτος βίος αδιόρθωτος, περιουσιακά, τα λεφφφτά, καί … και … και. Καλά όλα αυτά.

Αλλά υπάρχει κάποιο πιο δυνατό ράπισμα, που ξεθεμελιώνει το ιερό μυστήριο του γάμου. Λέει, ήδη από τον Παράδεισο, ο Θεός Πατέρας: «διά τούτο, καταλήψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκοληθήσεται τη γυναικί αυτού». Ίσως στην περίπτωση των γυναικών να ήταν πιο διαλακτικός ο Θεός, λόγῳ του λεγόμενου ασθενούς φύλλου.

Εκείνο το «καταλήψει» και το άλλο το «προσκολληθήσεται» είναι το βασικότερο και το μεγαλύτερο αίτιο, σε αυτές τις αποψινές μας σκέψεις πόνου και ωδίνος πατρικής. Φυσικά, σκέψεις και προτάσεις προτείνουμε.

Οι λύσεις, πολύ συχνά, αργούν και δεν είναι εύκολες και ανώδυνες. Δυστυχώς και ο ομφάλιος λώρος και ο απογαλακτισμός δεν εξαρτώνται από την ηλικιακή αύξηση. Αλλά αυτά τα δύο ρήματα, σε χρόνο μέλλοντα, είναι ανελέητα.

Σε χρόνο μέλλοντα σημαίνει ότι, οπωσδήποτε, κάποια στιγμή πρέπει να εφαρμοστούν. Όσο και αν αυτή η εφαρμογή είναι διαφορετική από άνθρωπο σε άνθρωπο, είναι αναγκαία συνθήκη, γιά να επιτύχει ο γάμος. Ειδάλλως, ο γάμος κλυδωνίζεται.

Και το χειρότερο, το πρόβλημα διαιωνίζεται, και επί πλέον, συχνότατα, τα παιδιά μερίζονται ανάμεσα στους παπούδες, οι οποίοι ψάχνουν οπαδούς, γιά να στηρίξουν τα δικαιώματά τους, μέσα στην οικογένεια του παιδιού τους.

Όμως ο λόγος του Θεού είναι καταπέλτης – δηλαδή τσεκούρι – και δεν χωράει καμία υποχώρηση. Βέβαια, δικαιολογίες γιά να συνεχίζεται το μπέρδεμα, υπάρχουν άπειρες.

Αλλά όσο υπάρχει το μπέρδεμα, τόσο χορεύει ο διά-βολος, δηλαδή αυτός που μπαίνει ανάμεσα στους δύο, χρησιμοποιώντας ένα πρόσωπο, γιά να διαλύεται η ειρήνη και η θαλπωρή.

Παραδείγματα:

1. Η μαμά κρατάει κλειδί του σπιτιού, και όποτε θέλει μπαινοβγαίνει με άπειρες αφορμές. Ο καϋμένος ο πνευματικός, ύστερα από άπειρες φορές που άκουσε και είπε τα ίδια και τα ίδια, μαθαίνει το θέμα του κλειδιού, και ζητάει από τον σύζυγο να πάρει το κλειδί από την μητέρα του. Αποτέλεσμα; Αλλάζουν την πόρτα του σπιτιού, γιά να μην πληγωθεί η μαμά. Βέβαια η υπομονή της συζύγου είχε φθάσει στο απροχώρητο. Τελικά η «διάκριση» βρήκε την πιο ταιριαστή λύση.

2. Η μαμά θεωρεί ότι ο γαμπρός δεν βοηθάει την κόρη της στις εργασίες του σπιτιού, και ευκαίρως – ακαίρως, και μάλιστα σε επίσημα τραπέζια, φροντίζει να υπενθυμίζει το λάθος του γαμπρού της. Ο γαμπρός αναγκάζεται να δείξει ενώπιον όλων την ποδιά που φορούσε στην ετοιμασία του τραπεζιού, μήπως και πείσει την πεθερά του.

3. Ο γιός καθημερινά, ανά δεκάλεπτο, ενημερώνει την μαμά για τα τεκταινόμενα, και η μαμά αμέσως, ή σχεδόν αμέσως, ενημερώνει την θυγατέρα της, με την οποία και σχολιάζουν τα γεγονότα και αποφασίζουν τις επόμενες στρατηγικές τους κινήσεις δράσεως. Η σύζυγος του γιού έφτασε να επικαλεστεί τον εισαγγελέα, μήπως και σταματήσουν τα επεισόδια. Μπροστά στον κίνδυνο δημόσιου διασυρμού, τα κύματα κοπάζουν, μέχρι να περάσει λίγος καιρός. Την επόμενη φορά, το τηλεφώνημα στην εισαγγελική αρχή δεν αποφεύχθηκε.

Αυτά φτάνουν. Σκοπός μας είναι η στήριξη της ορθόδοξης ελληνικής οικογένειας και όχι ο διασυρμός της.

Όμως χρειάζεται μεγάλη παιδεία και αφάνταστη διάκριση γιά να κατανοήσουμε την παραδείσεια κρίση και την μωσαϊκή εντολή.

Την διάκριση ανάμεσα στο καταλήψει άνθρωπος και στο τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου.

Και δυστυχώς η διάκριση, ίσως επειδή είναι και η μεγαλύτερη αρετή, είναι και η πλέον σπάνια, και μάλιστα όταν υπάρχουν δεσμοί αίματος και ομφάλιου λώρου.

Πάντως στην περίπτωση του καταλείψει δεν χωράει καμία υπομονή. Η απόφαση οφείλει να είναι απότομος, δηλαδή κοφτερή.

Αλλοιώς το προσκολληθήσεται έχει πολλές χαραμάδες, όπου εύκολα εισχωρεί ο διάβολος.

Και στο τέλος επέρχεται η ρήξη. Και ο ιερός θεσμός – δεσμός του γάμου διαλύεται από τον επίσης ιερό θεσμό της οικογένειας.

Όντως, τότε χρειάζεται μεγάλη διάκριση.