Έλληνας στο… Νότιο Πόλο!

Στην Ανταρκτική, σε ακραίες συνθήκες κρύου και ξηρασίας, πλήρους αποµόνωσης και έλλειψης φωτός για 3-4 µήνες τον χρόνο, βρίσκεται ο 39χρονος Ευάγγελος Καϊµακάµης, προκειµένου να πραγµατοποιήσει µελέτες για την επίδραση των ειδικών συνθηκών στον ανθρώπινο οργανισµό. Πραγµατοποιώντας το όνειρό του να ασχοληθεί µε την Αεροδιαστηµική Ιατρική, βρίσκεται στην ιταλογαλλική επιστηµονική βάση Concordia ως απεσταλµένος της Ευρωπαϊκής ∆ιαστηµικής Υπηρεσίας.

Εχοντας ξεχωρίσει ανάµεσα σε 10.000 υποψηφίους και όντας ένα βήµα από το να γίνει αστροναύτης (άλλο ένα όνειρό του), ο κ. Καϊµακάµης µιλάει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ως γιατρός που θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους σε µελλοντικές διαστηµικές αποστολές. «Βρίσκοµαι στην Ανταρκτική από τις αρχές του χρόνου και µάλιστα η συγκεκριµένη βάση για 9 µήνες είναι αποµονωµένη και µη προσβάσιµη από οποιοδήποτε µέσο» µας λέει.

«Ο ΜΟΝΟΣ»

Ο κ. Καϊµακάµης είναι ο πρώτος Ελληνας που κατάφερε, µε τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη βάση Concordia, να παραµείνει εκεί για όλη τη διάρκεια του έτους. Οπως µας υπογραµµίζει, «αρκεί να σας αναφέρω ότι µαζί µε την πλήρη αποµόνωση που βιώνουµε, έχουµε και έλλειψη φωτός για 3-4 µήνες, αλλά και θερµοκρασίες που φτάνουν µέχρι τους -84 βαθµούς Κελσίου».

Η δίψα του για περιπέτεια και το ενδιαφέρον του για την Αεροδιαστηµική Ιατρική τον οδήγησαν να κάνει αίτηση προκειµένου να κερδίσει τη συγκεκριµένη θέση. Οπως λέει, «ήµουν ο µόνος Ελληνας που έφτασε σε αυτό το επίπεδο και δυστυχώς οριακά έχασα την ευκαιρία να είµαι ανάµεσα στους έξι που επιλέχτηκαν να γίνουν αστροναύτες. Το γεγονός όµως ότι κατάφερα να βρεθώ ένα βήµα πριν µου δίνει τεράστια ικανοποίηση. Και οι µελέτες εξάλλου που κάνω εδώ είναι σχετικές, µιας και έχουν ως απώτερο σκοπό την επίδραση των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στη συγκεκριµένη βάση στον ανθρώπινο οργανισµό».

Ο 39χρονος επιστήµονας µας περιγράφει τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει στην καθηµερινότητά του στην άκρη του κόσµου, έχοντας ωστόσο την αµέριστη συµπαράσταση Ιταλών και Γάλλων, οι οποίοι τον έχουν βοηθήσει στην ένταξή του από την ηµέρα που πάτησε το πόδι του εκεί.

«Η προσαρµογή µου στην οµάδα έγινε από την πρώτη στιγµή, µιας και δεν υπάρχουν περιθώρια να µην είµαστε ενωµένοι. Είµαστε µια µικρή οµάδα και πρέπει να συνεργαστούµε άψογα σε ένα τόσο δύσκολο έργο και µε τόσο δύσκολες συνθήκες. Γιατί, εκτός από τη δυσκολία της δουλειάς, υπάρχει και δυσκολία στη συµβίωση, όταν αυτή έχει να κάνει µε δεκαπέντε άτοµα διαφορετικής εθνικότητας. Zούµε σε έναν περιορισµένο χώρο, έχοντας να αντιµετωπίσουµε και ακραία καιρικά φαινόµενα, και όλο αυτό το κάνει πιο δύσκολο. ∆ηµιουργείται µια κατάσταση που εύκολα µπορεί να ενισχύσει την ένταση στον καθένα µας. ∆εν υπάρχει διέξοδος. Ούτε έξω από το κτίριο δεν µπορούµε να βγούµε, γιατί οι συνθήκες θέτουν εύκολα τη ζωή µας σε κίνδυνο». Προσπαθώντας τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχουν τα µέλη της αποστολής να τον περάσουν δηµιουργικά και να βρουν ενδιαφέροντα, χαλαρώνουν διαβάζοντας διάφορα βιβλία, παίζουν οµαδικά παιχνίδια, παρακολουθούν ταινίες και περιµένουν από τον µάγειρα της βάσης να ετοιµάσει το φαγητό, το οποίο περιλαµβάνει τρόφιµα που βρίσκονται σε ειδική, κατεψυγµένη µορφή σε αποθήκες. Από εκεί και πέρα, επιστρέφουν στην πραγµατικότητα και τη σκληρή εργασία, πραγµατοποιώντας διάφορες βιοϊατρικές µελέτες ακόµα και στους εαυτούς τους.

«Εδώ είναι µια άλλη ήπειρος»

Ολο αυτό το διάστηµα της παραµονής του κ. Καϊµακάµη στη «λευκή ήπειρο», φίλοι, γνωστοί αλλά και Ελληνες που ενδιαφέρονται για τη δραστηριότητά του εκεί προσπαθούν να µάθουν όσο περισσότερα πράγµατα µπορούν και να επικοινωνήσουν µαζί του, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο. «Εδώ που βρίσκοµαι εννοείται πως χλωρίδα και πανίδα δεν υπάρχουν. Είναι σαν να κατοικώ σε κάποιον άλλο πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, οι εµπειρίες που έχω αποκοµίσει είναι πάρα πολλές και θα τις θυµάµαι σε όλη µου τη ζωή. Μάλιστα µία από τις πιο συγκλονιστικές εµπειρίες που έζησα ήταν κατά τη διάρκεια µιας µακριάς νύχτας 3 µηνών, όταν είδαµε στον ουρανό µε τους υπόλοιπους το Νότιο Σέλας, ένα θέαµα µαγευτικό και µοναδικό ταυτόχρονα» µας λέει.

Με την εικόνα του γαλαξία µας να φαντάζει τελείως διαφορετική, όπως ο ίδιος αναφέρει, θυµάται πώς ένιωσαν όλοι τους όταν είδαν αρχές Αυγούστου τον ήλιο να ανατέλλει µετά από ένα σκοτάδι µηνών.

«Μια επίσης πρωτόγνωρη εµπειρία για µένα ήταν όταν πρωτοήρθα και αντίκρισα το θερµόµετρο, που έδειχνε -82 βαθµούς Κελσίου. Άλλο να το βλέπεις και άλλο απλώς να το γνωρίζεις και να το νιώθεις. Εχει άλλη επίδραση µέσα σου όταν αντικρίζεις τους βαθµούς της θερµοκρασίας» προσθέτει. Τον προσεχή ∆εκέµβριο, ο Ευάγγελος Καϊµακάµης ολοκληρώνει τη θητεία του στην Ανταρκτική, µια θέση για την οποία η ESA (Ευρωπαϊκή ∆ιαστηµική Υπηρεσία) κάνει την επιλογή ανάµεσα σε πολλά κράτη, και ο ίδιος περιµένει µε ανυποµονησία την ώρα της επιστροφής του, µιας και, καλή η εµπειρία, αλλά σαν την Ελλάδα, όπως ο ίδιος τονίζει, πουθενά. Αµέσως µετά την άφιξή του στα πάτρια εδάφη, είναι καθ’ όλα έτοιµος να θέσει τον επόµενο στόχο του και να ζήσει ακόµα µία περιπέτεια.

Tης Μαρίας Ένεζλη, εφημερίδα “Παραπολιτικά”

Πηγή: parapolitika.gr