Μαρτυρία της ζωής της αγιορείτικης κοινότητας στα χρόνια του μεσοπολέμου (φωτο)

10 Νοεμβρίου 2013

ΜΕΓΙΣΤΗ ΛΑΥΡΑ 1929

Η Μηχανή του Χρόνου

…Είναι το όχημα για ένα ταξίδι και μια γνωριμία με τόπους, με ανθρώπους και καταστάσεις που σημάδεψαν την ελληνική κοινωνία. Εικόνες που ξεχωρίζουν τον μύθο από την πραγματικότητα.

Οι φωτογραφίες αποτελούν μια μοναδική μαρτυρία της ζωής της αγιορείτικης κοινότητας στα χρόνια του μεσοπολέμου. Μέσα από τις εικόνες του αποκαλύπτεται η θρησκευτική ζωή, η αρχιτεκτονική των μονών και η πρωτοκαθεδρία των στοιχείων της φύσης στην ύπαιθρο.

ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ 1929

ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ 1929

ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΟΥ 1440

ΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ 1928

ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΕΙΟΥ 1920

ΜΟΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ 1955

ΜΟΝΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ 1959

ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ 1917

ΜΟΝΗ ΞΥΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1959

ΜΟΝΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ 1920

ΜΟΝΗ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ 1935

ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ 1945

ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ 1955

ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ 1918

ΜΟΝΗ ΚΩΝΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ 1926

ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ Μ. ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ 1960

ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΙΚΟ ΚΕΛΛΙ 1956

ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ ΚΕΛΛΙ 1940

ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΙΑΝΟ ΚΕΛΛΙ 1940

ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ 1958

ΑΡΣΑΝΑΣ ΛΑΥΡΑΣ 1916

ΔΑΦΝΗ 1935

ΚΑΛΛΙΑΓΡΑ 1935

ΑΛΙΕΥΣ 1935

ΚΟΡΦΗ ΑΘΩ 1956

ΚΑΡΥΕΣ 1920

ΚΑΡΥΕΣ 1935

ΚΑΡΥΕΣ 1920

ΚΑΡΥΕΣ 1940

ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΤΟ 1926

ΑΣΚΗΤΗΣ 1880

ΧΙΛΙΑΝΔΑΡΙΝΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ 1910

ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓ.ΟΡΟΥΣ 1912

ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 1920

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ 1912

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ 1940

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ ΣΤΗΝ Μ. ΑΓ.ΠΑΥΛΟΥ 1940

ΜΕΛΕΤΗ 1960

ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ 1958

ΔΑΦΝΙ 1967

ΔΑΦΝΗ 1926

ΠΑΣΧΑ 1944

ΔΑΦΝΗ-ΚΑΡΥΕΣ 1947

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 1963

1960

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΟΣ 1963

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ 1963

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ προ της σεπτής Εικόνας του ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΗΝ 1963

ΑΓΙΟ/ΦΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΙΩΑΣΑΦΕΩΝ 1925

ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΘΩΜΑΔΩΝ 1938

Συνοδεία κελιωτών 1926

π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, γ.ΙΩΣΗΦ 1950

1950

ΝΕΟΣΚΗΤΙΟΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ 1948

ΜΟΝΑΧΟΣ 1918

π. ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ 1959

ΜΟΝΑΧΟΣ 1918

ΜΟΝΑΧΟΙ 1958

ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΕΙΟ ΣΤΗΣ ΚΑΡΥΕΣ 1970

ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΔΩΝ, ΣΗΜΕΡΑ

ΧΑΡΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 1866

“Η ψυχή του μοναχού ανεβαίνοντας, χωράει τα πάντα. Οι φωνές και οι ψίθυροι στον νου του δεν είναι παρά οι απόηχοι της δικής του φωνής. Τα πλάσματα του κόσμου, οι όγκοι, τα σχήματα, τα χρώματά τους, ό,τι θεάται ο νους, είναι απόψεις της δικής του παρουσίας στο σύμπαν. Οι ευωδιές και οι γεύσεις μια άλλη έκφραση της δικής του συνείδησης. Έτσι οδηγείται το Κοινόβιο στη βίωση της ενότητας του σύμπαντος κόσμου. Και τούτο δεν είναι άγουρη γνώση, μα πρακτική εμπειρία ζωής. Το σύμπαν, ένδοξο, υπάρχει μέσα του και το Κοινόβιο απλώνεται στο σύμπαν”.

Του Βάσου Ηλία Βογιατζόγλου, από το βιβλίο του “Οι καμπάνες του Παντοκράτορα. Οδοιπορικό στον Άθω”, από τις Εκδόσεις Παρασκήνιο (Νοέμβριος του 2010, σελίδες 80).