Θεέ της Παναγάπης

 Από ουρανού  κατήλθε,

μέσω σταυρού διήλθε

και δίδαξε το Γολγοθά,

ως την οδόν, προς τα αγαθά…

Έφθασε ως τον Άδη

και έκτοτε, Θείον χάδι,

μας χάρισε με δωρεές

διώχνοντας πέρα τις φθορές…

Θεέ της παναγάπης

οδύρεται ο σατράπης

και πάλιν  κατά χάριν,

γεύση,  απ τη  Θεία χάρη,

τα τέκνα που ποθούν,

θα λάβουν , να σωθούν…

Γεύσαστε και ευφραίνεστε

πίστην της αληθείας

που χάρισε ο Κύριος,

σε τέκνα , εξ αγχιστείας.

Η γνώση τούτη γεύεται,

δεν είναι στα βιβλία

για αυτό η ψυχή , ευφραίνεται

στην πρώτη επαγγελία…

Το δάκρυ πλένει τις ντροπές

που έδιωξαν τις αρετές

και μες την συντριβή σου,

θα ειδής την προκοπήν σου…

Όσφρηση μύρου ουράνιου

λαχτάρα  του απείρου,

τριγύρω κοίτα και θα  δεις,

λάμπει η ψυχή του  εμπείρου….

Βιώνεις τα χαρίσματα

στου χάρου τα γκρεμίσματα,

και έρχεται η γνώση μόνη,

χωρίς βιβλία, ακόμη…

Τα πριν θα γίνονται γνωστά

 και ακόμη ,  τα κατόπιν

έτσι θα έρθουν  θαυμαστά

σε εσένα, στρατιώτη…

Μόνο στο όνομα Αυτού,

όρη  μετακινούνται    

και εις την όψη του Χριστού