Τι σημαίνει η φράση “και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί” (Λουκ. β´ 35)

Τι σημαίνει η φράση που ακούμε στο Ευαγγέλιο για την Υπαπαντή του Χριστού:

«και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί» (Λουκ. β´ 35).

Αυτή η προφητεία του αγίου Συμεών, πρός την Παναγία,  αναφέρεται στον πόνο και την θλίψη της Θεοτόκου, όταν θα έβλεπε τον Υιό της πάνω στον Σταυρό, που είναι ταυτόχρονα Υιός του Θεού, να πάσχη και να υποφέρη.

Η Παναγία δεν υπέφερε, ούτε πόνεσε κατά την γέννηση του Χριστού, ακριβώς γιατί τον συνέλαβε ασπόρως και τον γέννησε αφθόρως. Έπρεπε, λοιπόν, να πονέση πολύ κατά τον καιρό της εξόδου.

Ακριβώς αυτή η ρομφαία, που θα διέλθη την ψυχή της Θεοτόκου κατά τον σταυρικό θάνατο του Χριστού, θα αποκαλύψη τους διαλογισμούς πολλών ανθρώπων, που βρίσκονταν κεκρυμένοι στην καρδιά τους. Αυτοί αμφιβάλλουν αν είναι γνήσια και αληθινή μητέρα. Αλλά από τον πόνο που αισθάνθηκε καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για την φυσική του μητέρα.

• Ο Μ. Αθανάσιος λέγει ότι η φράση «όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί» σημαίνει ότι ο Σταυρός του Χριστού, το Πάθος Του, θα αποκαλύψη όλες τις εσωτερικές διαθέσεις των ανθρώπων, αφού :
• ο Πέτρος από θερμός και ζηλωτής, θα τον αρνηθή,
• οι Μαθητές θα τον εγκαταλείψουν,
• ο Πιλάτος θα μεταμεληθή με την νίψη των χεριών,
• η γυναίκα του θα πιστεύση με το νυκτερινό όνειρο,
• ο εκατόνταρχος θα ομολογήση από τα σημεία,
• ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος θα ασχοληθούν με τα της κηδείας,
• ο Ιούδας θα πνιγή,

οι Ιουδαίοι θα δώσουν αργύρια στους φρουρούς για να αποκρύψουν την Ανάσταση.

Και, πραγματικά, «μάχη τις έσται και στάσις λογισμών τε και διαλογισμών εναντίων».

Η προφητεία αυτή δεν αναφέρεται μόνο στην σάρκωση και την σταύρωση, αλλά και στην όλη ζωή της Εκκλησίας, που είναι το πραγματικό Σώμα του Χριστού. Άλλοι σώζονται παραμένοντας στην Εκκλησία και άλλοι καταδικάζονται, αρνούμενοι το σωτηριώδες έργο της. Επίσης, επειδή με το Βάπτισμα δεχθήκαμε την Χάρη του Θεού μέσα στην καρδιά και δεν φεύγει ποτέ, αλλά απλώς με τα πάθη καλύπτεται, γι  αὐτὸ όταν αμαρτάνουμε, πίπτουμε, και όταν αγωνιζόμαστε και μετανοούμε, ανασταινόμαστε.

Ο Χριστός θα είναι «εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών» και στην άλλη ζωή, αφού όλοι θα δουν τον Χριστό, αλλά για άλλους θα είναι Παράδεισος και για άλλους Κόλαση.

 

από το βιβλίο «Δωδεκάορτο. Εισαγωγή στην ορθόδοξη Χριστολογία»
Ιεροθέου, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

 

Πηγή: orthodoxanswers.gr