Ποιήματα για την Ελλάδα στο μετρό του Λονδίνου

Έξι έργα Ελλήνων, Βρετανών και Ιρλανδών ποιητών θα αναρτηθούν στα βαγόνια του.

«Η Σαπφώ στο μετρό» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του project που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου στο Λονδίνο σε αναγνώριση της συμβολής της Ελλάδας στη διαμόρφωση του Δυτικού πολιτισμού. Στο πλαίσιο των εορτασμών για την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη χώρα μας, αποσπάσματα γνωστών ποιητικών έργων με ελληνικά θέματα θα αναρτηθούν στα βαγόνια του υπόγειου σιδηρόδρομου της βρετανικής πρωτεύουσας για να υπενθυμίσουν στους μπαϊλντισμένους επιβάτες ότι η Ελλάδα, εκτός από κρίση, εξάγει και πολιτισμό. Οι ποιητές που θα ανθολογηθούν είναι η Σαπφώ, η Ανύτη της Τεγέας, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Νίκος Γκάτσος, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Τζον Κιτς και ο Τίο Ντόργκαν, ο μοναδικός εν ζωή συμμετέχων, ενώ το project υλοποιείται με τη στήριξη της ελληνικής πρεσβείας και του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.
Ιδού μερικά αποσπάσματα από τα ποιήματα που θα αναρτηθούν στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα:

«Ιωνικόν», Κωνσταντίνος Καβάφης

Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμε απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωί αυγουστιάτικο
την ατμόσφαιρά σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των˙
και κάποτ’ αιθέρια εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.

[1911] «Αμοργός» (απόσπασμα), Νίκος Γκάτσος

Λένε πως τρέμουν τα βουνά και πως θυμώνουν τα έλατα
Όταν η νύχτα ροκανάει τις πρόκες των κεραμιδιών να μπουν
οι καλικάντζαροι μέσα
Όταν ρουφάει η κόλαση τον αφρισμένο μόχθο των χειμάρρων
Ή όταν η χωρίστρα της πιπεριάς γίνεται του βοριά κλοτσοσκούφι.

Μόνο τα βόδια των Αχαιών μες στα παχιά λιβάδια της Θεσσαλίας
Βόσκουν ακμαία και δυνατά με τον αιώνιο ήλιο που τα
κοιτάζει
Τρώνε χορτάρι πράσινο φύλλα της λεύκας σέλινα πίνουνε
καθαρό νερό μες στ’ αυλάκια
Μυρίζουν τον ιδρώτα της γης κι ύστερα πέφτουνε βαριά
κάτω απ’ τον ίσκιο της ιτιάς να κοιμηθούνε.

[1943] «The isles of Greece», Lord Byron (απόσπασμα)

The isles of Greece, the isles of Greece!
Where burning Sappho loved and sung,
Where grew the arts of war and piece,
Where Delos rose, and Phoebus sprung!
Eternal summer gilds them yet,
But all, except their sun, is set.
The Scian and the Teian muse,
The hero’s harp, the lover’ lute,
Have found the fame your shoes refuse:
Their place of birth alone is mute
To sounds which echo further west
Than your sires ‘Islands of the blest’.

[1819-1820]

Λήδα Πιμπλή

 Πηγή:  tospirto.net