Τα στοιχεία έδειξαν ότι τα υψηλά επίπεδα ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων που συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων, αλλά το πώς ακριβώς λειτουργεί αυτή η συσχέτιση δεν έχει διευκρινισθεί.

Ως εκ τούτου, η ερευνητική ομάδα έθεσε ως στόχο να διερευνήσει τις βραχυπρόθεσμες βιολογικές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην καρδιαγγειακή νόσο, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τρεις μεγάλες έρευνες στην Αγγλία και την Ουαλία για την περίοδο 2003 – 2009.

Διαπιστώθηκε ότι περισσότερα από δύο εκατομμύρια περιστατικά έκτακτης ανάγκης για καρδιαγγειακά προβλήματα και 600.000 θάνατοι από καρδιακή προσβολή ή έμφραγμα/εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν σχέση με τα μέσα επίπεδα των ατμοσφαιρικών ρύπων.

Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι περιλάμβαναν μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του αζώτου, τα αιωρούμενα σωματίδια (PM10 και PM2.5), το διοξείδιο του θείου και του όζοντος. Συνυπολογίστηκαν επίσης πληροφορίες σχετικά με τις ημερήσιες θερμοκρασίες κατά τις ημέρες πριν από το κάθε καταγεγραμμένο επεισόδιο.

Ειδικά το διοξείδιο του αζώτου συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο για καρδιαγγειακά προβλήματα, περιλαμβανομένης της καρδιακής ανεπάρκειας, και αύξηση του κινδύνου ενός συγκεκριμένου τύπου καρδιακής προσβολής.

Τα ευρήματα οδήγησαν τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που εμπλέκουν την βραχυπρόθεσμη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση με την αύξηση του κινδύνου καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου. Αλλά φαίνεται να υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ των επιπέδων αιωρούμενων σωματιδίων και του αυξημένου κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής και της πνευμονικής εμβολής.