Κλίμαξ (5)

Κλίμαξ (5)

(Βασισμένο σε κείμενο του Αγίου Ιωάννη του Σιναίτη , Περί Απροσπάθειας)

 

Εκείνος  που αγάπησε,

πραγματικά τον Κύριο

ζήτησε μέσα απ, την καρδιά

βίον, στη γη , σωτήριον…..

 

Να αποκτήσει πόθησε

τη Θείαν Βασιλεία,

πλάι στους πόδας του Χριστού,

να ακούσει επαγγελία…..

 

Είναι αυτός που απέκτησε

πόνο στις αμαρτίες

και έχει ενθύμηση , θαρρείς,

στις κόλασης αιτίες….

 

Τρέμει την κρίση του Θεού

η κόλαση , τρομάζει

και πως θα ζήσει μακριά

του Πλάστη, τον ταράζει…

 

Μέσα του ξύπνησε βαθιά

ο φόβος του θανάτου,

που γέννησε η παρακοή,

στο θείον, θέλημά του…..

 

Μάταιους βλέπει ο νουνεχής,

αγώνες των χρημάτων

τα κτήματα, τα αγνοεί,

καρποί  είναι θανάτων….

 

Τα γήινα δεν τον συγκινούν,

και η μέριμνα , κοντά Του,

εδώ η δόξα του ουρανού,

και όλα είναι δικά του..

 

Φίλοι, γονείς και αδελφοί,

τους σκέπει  πια ο Πατέρας

και ακολουθεί τον Λυτρωτή

και την Σεπτή, Μητέρα…

 

Η σάρκα που έφερε φθορά

τώρα δεν τον αγγίζει,

είδε το φως του ο τυφλός

και μόνο εκεί ελπίζει……..

 

Αμέριμνος και ακούραστος,

τον Κύριο κατά πόδας

ακολουθεί ,πια  ευτυχής

κάθε λεπτό της ώρας….

 

Έγραψε ο Θείος,  ποιητικά

εγώ , πήρα τις λέξεις

και έπλεξα, τόσα άτεχνα

σκαλί να επιλέξεις…..,

 

Απάθεια – απροσπάθεια,

αποταγή και άλλα,

ένα – ένα , το σκαλί

να φθάσεις στα μεγάλα..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής.