Κλίμαξ (14)

 

(Βασισμένο σε κείμενο του    του Ιερομ. Κλεόπα Ηλιέ  περί Μνησικακίας )

 

Καρφί μπηγμένο στη ψυχή.

είναι η μνησικακία,

είναι  κατάληξη  θυμού

που φέρνει δυστυχία….

 

Αμαρτημάτων  θύλακας

που μέσα του εγκλείει,

το δηλητήριο της ψυχής

που θα μας αποκλείει…..

 

Απ, τους καρπούς των αρετών

που χάρισε ο Πλάστης,

και αγάπη  πλέον δε θα χαρείς,

σαν  άθλιος  μετανάστης….

 

Ως δηλητήριο της ψυχής,

στο νουν σου θα γυρίζει,

και δεν θα αφήνει προσευχή,

τούτη η καρδία , να αγγίζει….

 

Σαράκι θα έχει η καρδιά

θα χάσει τη γαλήνη

που την προσφέρει ο Κύριος,

και λέγεται ειρήνη….

 

Τα θεία πάθη, μη ξεχνάς

να ευφρανθεί η ψυχή σου,

να πάψει να μνησικακεί

να φύγει η ντροπή σου….

 

Όποιος αγάπη απέκτησε

ξέχασε την κακία,

και ασφαλώς διέγραψε

και την μνησικακία…..

 

Άσκοπα βάρη , μη κρατάς

το σώμα δεν αντέχει,

γεννήθηκε για να αγαπά

για τούτο υπερέχει…….

 

Έγινε ο άνθρωπος για αυτό,

του Πλαστουργού εικόνα

και αφού αγάπη , είναι αυτός

αυτός και ο κανόνας……

 

Μνάσων   ο Παλαιός Μαθητής