Πως θα έρθει η ευλογία;
10 Οκτωβρίου 2014
Η ίδια φωνή, αγαπητοί μου, ακούγεται και πάλι. Ο Ιησούς Χριστός είναι και σήμερα κατηγορούμενος. Νεώτεροι γραμματείς και φαρισαίοι απευθύνουν σφοδρό κατηγορητήριο. Και τι λένε; Ότι η θρησκεία του Χριστού είναι εμπόδιο για το σημερινό πολιτισμό, ότι υπνωτίζει το λαό, ότι με τις υποσχέσεις για αιώνιο ζωή παραλύει το δυναμισμό του ανθρώπου και δεν τον αφήνει να προοδεύση. είναι εμπόδιο, λένε, η θρησκεία για την πρόοδο και την ευτυχία του ανθρώπου.
Αυτή είναι η κατηγορία. Τι έχουμε ν ἀπαντήσουμε;
είναι αλήθεια ―δεν το αρνούμεθα―, ότι η Εκκλησία μας διδάσκει και θα διδάσκη, ότι ο άνθρωπος δεν είναι όπως τα ζώα. είναι η κορυφή της δημιουργίας. Έχει θεία προέλευσι. Πλάστηκε για τα μεγάλα και υψηλά. Αυτά υπενθυμίζει η Εκκλησία. Σε κάθε θεία λειτουργία δείχνει με τον ιερέα τα άστρα και λέει• «Άνω σχώμεν τας καρδίας». Η ζωή μας δεν τελειώνει στον τάφο με το φτυάρι του νεκροθάφτη. Ο άνθρωπος έχει αθανασία.
Αλλ ἐνῷ ο Χριστός και η Εκκλησία διδάσκουν, ότι ο ουρανός είναι το τέρμα των ευγενών επιδιώξεων του ανθρώπου, εν τούτοις δεν αδιαφορούν για την επίγειο ζωή, όπως νομίζουν μερικοί. Πως είναι δυνατόν να αδιαφορήσουν;
Ο Χριστός δεν έπλασε τον άνθρωπο δισύνθετο, από σώμα και ψυχή, από ύλη και πνεύμα; Γνωρίζει λοιπόν περισσότερο από κάθε άλλον, ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκες πνευματικές αλλά και υλικές, ανάγκες της ψυχής αλλά και του σώματος. Και όπως φροντίζει ο Κύριος για τις πνευματικές μας ανάγκες, φροντίζει και για τις σωματικές. Το είπε ο ίδιος• Ποιός πατέρας, λέει, όταν το παιδί του ζητήση ψωμί, θα του δώση πέτρα; και υπάρχει πατέρας, που θα ζητήση το παιδί ψάρι και θα του δώση φίδι; Δεν υπάρχει τέτοιος πατέρας. Αν λοιπόν ο άνθρωπος, που είναι ατελής, δείχνη ενδιαφέρον για τις υλικές ανάγκες του παιδιού του, πολύ περισσότερο ο Πατήρ ο ουράνιος (βλ. Ματθ. 7,9-11• Λουκ. 11,11-13).
Δεν είναι δυνατόν ο τέλειος Θεός ν ἀδιαφορήσῃ για τον άνθρωπο. Αν αδιαφορούσε, τότε δεν θα δημιουργούσε την ύλη, τον υλικό κόσμο. Διότι όλα τα υλικά στοιχεία, στα οποία στηρίζεται ο τεχνικός πολιτισμός, όλες οι πρώτες ύλες, τίνος δημιουργήματα είναι; Του Θεού. Λόγου χάριν το νερό, η φωτιά, τα δέντρα, τα βότανα της γης, τα λουλούδια, τα ζώα, τα πουλιά, τα ψάρια της θαλάσσης, η χλόη, όλα αυτά τα υλικά πράγματα. Δε μᾶς έρριξε ο Θεός επάνω σ ἕνα πλανήτη ξηρό, όπως είναι η σελήνη, αλλά μας έβαλε εκεί που υπάρχουν όλα τ ἀγαθά, για να ζούμε και να ευφραινώμεθα. Όλα αυτά που απολαμβάνουμε είναι του Θεού. Πως λοιπόν λέμε, ότι αδιαφορεί ο Θεός για τον άνθρωπο;
Θα μου πήτε• Αυτά είναι θεωρητικά…
Θέλετε λοιπόν, αδελφοί μου, μια ζωντανή απόδειξι ότι ο Θεός δεν αδιαφορεί για τις υλικές μας ανάγκες αλλ ἐνδιαφέρεται; Ιδού το σημερινό ευαγγέλιο. είναι μια απάντησι ακριβώς στην κατηγορία αυτή.
* * *
Ο Χριστός διδάσκει. Που διδάσκει, ποιό είναι το βήμα του; Ανέβηκε σ ἕνα καΐκι, στάθηκε στην πλώρη, κι από κεῖ μιλούσε. Και ποιοί τον άκουγαν; Γραμματείς, φιλόσοφοι, επιστήμονες, βασιλιάδες, πλούσιοι; Κάθε άλλο. Στην παραλία ήτανε ψαράδες ξυπόλητοι και άλλα φτωχαδάκια. Και οι καρδιές τους; σαν το σφουγγάρι που πίνει το νερό. Ενώ οι φαρισαίοι δεν ήθελαν ν ἀκούσουν το Χριστό, αυτοί ρουφούσαν τα λόγια του.
Κι όταν τελείωσε ο Χριστός τι έκανε; Έκανε αυτό που γίνεται σήμερα, που φεύγουμε και κλείνει η εκκλησία, και αδιαφορούμε για το τι γίνονται οι άνθρωποι; Όχι. Σκέφτηκε τους ψαράδες, τις οικογένειές τους. Αυτοί οι ψαράδες, που άκουγαν το λόγο του, όλη τη νύχτα είχαν κοπιάσει μα δεν κατώρθωσαν να πιάσουνε ούτε λέπι. Ο Χριστός σκέφτηκε, ότι θα πάνε τώρα στα σπίτα τους και δεν θα έχουν να φέρουν τίποτε – μόνο οικογενειάρχες που μοχθούν ξέρουν τι θα πη, να γυρίζης το βράδυ στο σπίτι με άδεια χέρια. Κατάλαβε τον πόνο τους και τους λέει• Αφού ακούσατε διδασκαλία και η ψυχή σας ετράφη με τον ουράνιο άρτο, πάρτε πάλι τα δίχτυα σας. Τα ευλογώ εγώ• ρίξτε τα άλλη μια φορά στη θάλασσα. Ο Πέτρος επί κεφαλής των ψαράδων λέει• «Κύριε, όλη τη νύχτα ψαρέψαμε και δεν πιάσαμε τίποτε• αλλά «επί τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον» (Λουκ. 5,5). Ρίχνουν πράγματι. Και ω η ευλογία του Χριστού! Τα δίχτυα γέμισαν και πήγαν να σπάσουν από τα ψάρια. Γέμισε το ένα πλοιάριο, γέμισε και το άλλο. Πρωτοφανής αλιεία. Τι ευλογημένη μέρα αυτή! Όχι μόνο γιατί ακούσανε τα λόγια του Χριστού, αλλά και γιατί πιάσανε τόσα ψάρια.
Ύστερα λοιπόν απ αὐτὸ το θαύμα ποιός είσαι συ που λες, ότι ο Χριστός αδιαφορεί για τις υλικές μας ανάγκες; Αυτό είναι συκοφαντία.
Στα σπίτια σας, αντί για εφημερίδες, ανοίξτε την αγία Γραφή. Ανοίξτε στο Δευτερονόμιον. Πολλοί σως πρώτη φορά ακούνε Δευτερονόμιον. Ανοίξτε λοιπόν. Εκεί, στο 28ο κεφάλαιο του Δευτερονομίου, θα δήτε, σε ποιό έθνος δίνει την ευλογία του ο Θεός. Αυτά τα λόγια, γραμμένα πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια, νομίζεις πως είναι μια ζωντανή ιστορία του σημερινού κόσμου. Ναι. Κι αν θέλετε, ανοίξτε ακόμη και τον προφήτη Ησαΐα. Θα τον ακούσετε να λέη• Λαέ μου• «εάν μ ἀκούσετε, τα αγαθά της γης φάγεσθε• εάν δεν μ ἀκούσετε, μάχαιρα υμάς κατέδεται (=θα σας φάη το μαχαίρι)» (Ησ. 1,19-20).
* * *
Αγαπητοί μου! Η χώρα που κατοικούμε δεν είναι μεγάλη. Είμεθα μια μικρά χώρα. Το χώμα λιγοστό. Βράχια και πάλι βράχια. Και πάνω στα βράχια αυτά, που τα ποτίσαμε με ιδρώτα και με αίμα, κατοικούμε σε χωριά και πολιτείες, σε βουνά και λαγκάδια, οκτώμισυ (8,5) παλαιότερα και τώρα δέκα (10) περίπου εκατομμύρια άνθρωποι. Πως να ζήσουμε; Στενοχωρούμεθα, υποφέρουμε. Οικογενειάρχες αναστενάζουν, κ ἔρχονται να πουν κι αυτοί αυτό που είπε ο Πέτρος• «Κύριε, δι ὅλης της νυκτός (και δι’ όλης της ημέρας) κοπιάσαντες ουδέν επιάσαμε».
Και όμως, αδελφοί μου, μπορεί να γίνη το θαύμα. Ποιό θαύμα; Ας μη πιστεύουν οι άπιστοι• εμείς πιστεύουμε. Αυτά τα βράχια, που μας κάνουν και φεύγουμε στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου και στην Αμερική και κάτω στην Αυστραλία και στον Καναδά και στη Γερμανία, αυτά ―μη γελάση κανείς― μπορούν να θρέψουν διπλάσιο και τριπλάσιο πληθυσμό. Πως; Τι χρειάζεται; Η ευλογία του Χριστού! Δε μᾶς λείπουν άλλα πράγματα, ένα μας λείπει• η ευλογία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ω αν μπορούσαμε όλοι, δεξιοί και αριστεροί, όλων των χρωμάτων και αποχρώσεων, να καταλάβουμε ότι, παραπάνω από γεφύρια, από δρόμους, από καμινάδες, από εργοστάσια, παραπάνω απ ὅλα, χρειαζόμεθα την ευλογία του Χριστού• ω αν ερχότανε η ευλογία του Χριστού στον τόπο μας!…
Και για να έρθη η ευλογία του Χριστού τι χρειάζεται;
Να τεντώσουμε το αυτάκι μας και ν ἀκούσουμε το λόγο του Θεού. Αν μπορούσα να χω όλη την Ελλάδα μπροστά μου, θα φώναζα• Όλοι μας απατήσανε, όλοι εκμεταλλεύθηκαν τη μικρά μας χώρα. Έξω πλέον αυτά. Ας ακούσουμε το ραδιοφωνικό σταθμό όχι του ενός και του άλλου, αλλά το ραδιοφωνικό σταθμό του ουρανού, τη φωνή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ν ἀκούσουμε το Χριστό και να κάνουμε μαζί του συμβόλαιο και να εκτελέσουμε το πρόγραμμά του.
Με λίγα λόγια, η γλώσσα μας, που τώρα έγινε γλώσσα οχιάς, να σταματήση να βλαστημά το άγιο όνομά του, που σε καμμιά φυλή στον κόσμο δεν βλασφημείται έτσι όπως εδώ. Τα χέρια μας να σταματήσουν να κλέβουν και να παλαμίζουν μέρα – νύχτα το άγιο και ιερό Ευαγγέλιο με τους αμέτρητους όρκους. Τα πόδια μας να σταματήσουν να τρέχουν στα κέντρα διαφθοράς. Η καρδιά μας να σταματήση να βγάζη μίσος και κακία… Μ ἕνα λόγο, όλοι να βαδίσουμε το δρόμο του Θεού.
Τότε, ω τότε! Δώστε μου μια Ελλάδα χωρίς βλαστήμια, χωρίς όρκους, χωρίς μοιχείες, πορνείες, διαζύγια…, δώστε μου μια Ελλάδα με Χριστό, και σας υπογράφω• τότε θα είναι ευλογημένοι οι κάμποι μας, ευλογημένα τα σπίτια μας, ευλογημένα τα πάντα. Χώμα θα πιάνουμε, μάλαμα θα γίνεται. Θα πεισθούμε εκ των πραγμάτων, ότι «ενός εστι χρεία» (Λουκ. 10,42), και θα ψάλλουμε όλοι μας• «Πλούσιοι (πλούσια μεγάλα κράτη) επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού» (Ψαλμ. 33,11). Αμήν.
† επίσκοπος Αυγουστίνος
(ι. ναός Αγίας Τριάδος Αμπελοκήπων – Αθηνών 24-9-1961)
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=43345
