Αναμνήσεις

Ηρωομάρτυς Μιχαήλ Ζένιου

† 14 Αυγούστου 1974

 

Παληά μου χρόνια αξέχαστα

Παιδιάστικα μου χρόνια,

Μαζί σας περπατούσα ξέγνοιαστα

Κι’ έπαιζα αδιάκοπα στ’ αλώνια.

 

Τώρα στη δύση της ζωής

Αναζητάω τη ξεγνοιασιά και τη γαλήνη

Και την ειρήνη της ψυχής

Που τώρα φεύγει και μ’ αφήνει.

 

Πάνε τα χρόνια κι’ οι ελπίδες

Χάνονται στο σκληρό το παρελθόν,

Φεύγουν τα φώτα κι’ ακτίδες

Και σβήνονται στον ουρανό.

 

Μα πάντα μια ελπίδα ζη

Και μια ακτίδα μένει

Μες’ την ψυχή μου την αγνή:

Η αγάπη Του η ευλογημένη.

 

 

Πηγή: Περιοδικό «Ανεβαίνοντας», Μάιος 1965.