Η Υπέρμαχος Στρατηγός -Η Παναγία στη ζωή της Ρωμιοσύνης-. (πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου)-Βιβλιοπαρουσίαση.

“Η Παναγία μας είναι και η έκφραση της Ρωμιοσύνης. Όταν μιλάμε για Ρωμιοσύνη εννοούμε τη ζωή της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της οποίας ο ελληνισμός υπήρξε ο εθνικός κορμός. Πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού Κράτους ήταν η Νέα Ρώμη που ονομάσθηκε Κωνσταντινούπολη, από το όνομα του ιδρυτού της.  Όταν βλέπει κανείς την Πόλη αυτήν, θυμάται την Πλατυτέρα, την εικόνα της Παναγίας που έχει στην αγκαλιά Της τον Χριστό. “

«… Στην εθνική μας ιστορία η Παναγία απέβη δύναμη συνοχής του Γένους και πηγή εμπνεύσεώς του σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Είναι η “δύναμη δι ‘ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι’ ‘. “Η λατρεία μας ” γράφει ο πεζογράφος Σπύρος Μελάς,« είναι υφασμένη μ ‘αυτή την εθνική μας ύπαρξη.

Η Παναγία υπήρξε για τους Έλληνες «η προστασία η ακαταίσχυντος»,

«Η Υπέρμαχος Στρατηγός», «ο πύρινος στύλος», που οδήγησε το Γένος μας στο δρόμο του θριάμβου και της δόξας, η Μάνα της Ρωμιοσύνης, που συνοδοιπόρησε μαζί της στη διαδρομή των αιώνων …. ». (Από τον πρόλογο του Βιβλίου).

Το βιβλίο έχει 270 σελίδες και χωρίζεται στα εξής μέρη.

Α Μέρος: Βυζαντινή περίοδος (330-1453μ.Χ).

Περιλαμβάνει ιστορικά στοιχεία για τους Βυζαντινούς προσκυνηματικούς ναούς και Μονές της Κων/πολης, με ιδιαίτερη αναφορά στο ναό Παναγία των Βλαχερνών και της Ζωοδόχου Πηγής και τις περίπυστες (ονομαστές) Θεομητορικές εικόνες και τα Θεομητορικά κειμήλια. Επίσης γίνεται ιστορική αναφορά στις θαυματουργικές διασώσεις της Πόλης από τις πολιορκίες βαρβάρων κατά τη χρονική περίοδο 626-1422μ.Χ.

Β Μέρος..Οθωμανική περίοδος.

Περιλαμβάνει διηγήσεις θαυμάτων της Θεοτόκου κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αναφέρονται είναι τα θαύματα: της Παναγίας της Παρηγορίτισσας στην Άρτα, της Παναγιάς του Χάνδακα στην Κρήτη, της Παναγίας της Αρμάτας στις Σπέτσες, της Παναγίας της Ντινιούς στην Εύβοια, της Παναγίας της Μακελαριάς στα Καλάβρυτα, της Παναγίας του Ελικώνα, της Παναγίας της Λεσινιώτισσας στο Μεσολόγγι κ.α.

Γ Μέρος. Νεώτερη και σύγχρονη ιστορία.

Κύρια θέματα του μέρους αυτού είναι:

-Η Παναγία στο έπος του 1940.

-Η Παναγία κατά τη Μικρασιατική καταστροφή.

Δ. Μέρος.

Διαπραγματεύεται τον ρόλο της Παναγίας στην ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού.

Ε. Μέρος.

Περιλαμβάνει τα θέματα.

-Η Τιμή της Μεγαλόχαρης στην Αθήνα

-Οι Παναγίες των Ελλήνων, με ιδιαίτερη αναφορά στα μεγάλα Θεομητορικά προσκυνήματα.

–Οι Ιστορικές εικόνες της «Πρόσφυγος» Παναγίας.

Επίμετρο.

Μικρό αφιέρωμα στον Ακάθιστο ύμνο.

Περιλαμβάνει το ιστορικό του Ακαθίστου ύμνου, τα χαρακτηριστικά και τη δομή του υμνογραφικού αυτού κειμένου. Γίνεται σύντομος θεολογικός σχολιασμός στις βιβλικές προτυπώσεις της Θεοτόκου και ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην εικόνα του Ακαθίστου και στα θαύματά της.

Τέλος ως επίλογος χρησιμοποιείται ένα απόσπασμα από ποίημα του Γ. Βερίτη με τον τίτλο «Ελλήνων Ύμνος» που είναι χαρισμένο στους ηρωϊκούς πολεμιστές μας. Ο ποιητής ευχαριστεί την Οδηγήτρια – Παναγιά για τη νίκη που έδωσε στα Ελληνικά όπλα και βεβαιώνοντας Αυτήν ότι η Ελληνική ψυχή εις οιανδήποτε καταιγίδα και αντιξοότητα υψώνεται προς Αυτή, Την παρακαλεί να ευρίσκεται πάντοτε πλησίον στη μητέρα Ελλάδα.

«… Ὢ χαῖρε, χαῖρε, ἀθάνατη Παρθένα και Μητέρα!

Μεσ ‘στοῦ πολέμου τὴν ὀργὴ καὶ μεσ’ στὴν καταιγίδα,

σὲ σένα ὑψώνεται ἡ ψυχὴ κι ‘ὁ νοῦς μας νύχτα-μέρα.

Ὢ θεία τοῦ Γένους καὶ γλυκειὰ παρηγοριὰ κι ‘ἐλπίδα,

γιὰ τὴν ἀπάντεχη χαρά, γιὰ τὴν τιμὴ τὴν τόση,

γιὰ τὴν οὐράνια δύναμι, ποὺ Ἐσὺ μᾶς ἔχεις δώσει,

ὅσο θὰ ζῇ ἡ Ἑλλάδα μας, Μητέρα τρισμεγάλη,

τὴ δόξα σου θὰ ψάλλῃ!

Το βιβλίο τέλος περιλαμβάνει και ένα φωτογραφικό ένθετο με εικόνες από μεγάλα Θεομητορικά προσκυνήματα και θαυματουργικές εικόνες της Παναγίας.

Πηγή: fdathanasiou.wordpress.com