Θεία Λειτουργία, Άγιου Αμβροσίου επίσκοπου Μεδιολάνων, Αρχιερατικό Συλλείτουργο εις μνήμη του Γέροντα Γαβριήλ, Ιερός Ναός Αγίου Προκοπίου, Μετόχιον Κύκκου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Λουκ. ιγ΄ 10-27

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς Σάββασι. Καί ἰδού, γυνή ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καί ὀκτώ˙ καί ἦν συγκύπτουσα, καί μή δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τό παντελές. Ἰδών δέ αὐτήν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε, καί εἶπεν αὐτῇ˙ Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου. Καί ἐπέθηκεν αὐτῇ τάς χεῖρας˙ καί παραχρῆμα ἀνωρθώθη, καί ἐδόξαζε τόν Θεόν. Ἀποκριθείς δέ ὁ Ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ Σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ˙ Ἕξ ἡμέραι εἰσίν, ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι˙ ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καί μή τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Σαββάτου. Ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος, καί εἶπεν˙ Ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ Σαββάτῳ οὐ λύει τόν βοῦν αὑτοῦ, ἤ τόν ὄνον ἀπό τῆς φάτνης, καί ἀπαγαγών ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραάμ οὖσαν, ἥν ἔδησεν ὁ Σατανᾶς ἰδού δέκα καί ὀκτώ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπό τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Σαββάτου; Καί ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ, κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ˙ καί πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπί πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ’ αὐτοῦ.

 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η Θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας

το Σάββατο

Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή. Εκεί βρισκόταν και μια γυναίκα, δεκαοκτώ χρόνια άρρωστη από δαιμονικό πνεύμα. Ήταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. Όταν την είδε ο Ιησούς, τη φώναξε και της είπε: «Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου». Έβαλε πάνω της τα χέρια του κι αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε τόν Θεό. Ο αρχισυνάγωγος όμως, αγανακτισμένος που ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία το Σάββατο, γύρισε στο πλήθος και είπε: «Υπάρχουν έξι μέρες που επιθεραπεύεστε, και όχι το Σάββατο. Ο Κύριος του απάντησε: «Υποκριτή! Ο καθένας σας δεν λύνει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί το Σάββατο και πάει να το ποτίσει; Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο Σατανάς την είχε δεμένη δεκαοκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;» Με τα λόγια του αυτά ντροπιάστηκαν όλοι οι αντίπαλοί του κι όλος ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς.

Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων

Ο Άγιος Αμβρόσιος γεννήθηκε το 440 μ.Χ. στη μεγάλη πόλη της Ιταλίας, τα Μεδιόλανα.Το σημερινό Μιλάνο. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και πολύ ευγενείς. Όταν δε ο Αμβρόσιος έφθασε σε νόμιμη ηλικία, γνώριζε πολλές επιστήμες περισσότερο όμως επιδόθηκε στη ρητορική. Όλοι τον θαύμαζαν, γιατί έμαθε σε λίγο καιρό, τόσα πολλά .Τους ξεπερνούσε όλους ιδίως στη δικαιοσύνη, στην αλήθεια και στις άλλες αρετές, με τις οποίες ήταν τόσο λαμπρά στολισμένος.

Γι’ αυτό ο βασιλεύς Ουαλεντινιανός, που εξουσίαζε την Ρώμη και όλη την Ευρώπη, τον έκαμε ηγεμόνα, όχι μονάχα στα Μεδιόλανα, άλλα σ’ όλη την Ιταλία. Κυβερνούσε λοιπόν τον τόπον αυτόν με τόσην σύνεση και διάκριση, ώστε όλος ο λαός ήταν ευχαριστημένος. Εκείνη την περίοδο στα Μεδιόλανα πέθανε ο αιρετικός Αρχιερεύς, και οι Ορθόδοξοι διαπληκτίζονταν με τους αιρετικούς ποιον θα εκλέξουν Επίσκοπο. Ο Άγιος επέμβει να τους χωρίσει και τότε θεία φώτιση ήρθε στον λαό, που ήξερε τις αρετές του Αγίου και του ζητούσε με μια φωνή να γίνει Επίσκοπος του. Ο Άγιος στην αρχή αρνήθηκε να γίνει Επίσκοπος γιατί έλεγε ότι δεν ήταν άξιος. Αλλά όταν πληροφορήθηκε ότι ήταν θέλημα Θεού, δέχθηκε. Βαπτίσθηκε και κατόπιν χειροτονήθηκε (τότε δεν βαπτίζονταν από μικροί). Έλαβε την αρχιερατική χάριν, εις τας επτά 7 Δεκεμβρίου. Εντός ολίγων ημερών έλαβε όλους τους βαθμούς της Ιεροσύνης. Σ’ όλη αυτή την διαδικασία, ήταν παρών και ο Βασιλεύς. Ο Μέγας Βασίλειος, μόλις χειροτονήθηκε ο Αμβρόσιος του έγραψε από την Καισάρεια επιστολή, στην οποία του έλεγε και το έξης: «Ου παρά ανθρώπων παρέλαβες και εδιδάχθης το Ευαγγέλιον του Χριστού, αλλ’ αυτός σε ο Κύριος από των κριτών της γης, επί την προεδρείαν των Αποστόλων μετέθηκε…». Ο Αμβρόσιος αγωνιζόταν σκληρά εναντίον τους αιρετικούς και κάθε ημέρα, πολλοί ξαναγύριζαν στην Ορθοδοξία, από το φωτεινό και ζωντανό παράδειγμά του. Έκανε και θαύματα πολλά: γιάτρευε αρρώστους στο σώμα και στην ψυχή, ελευθέρωνε πολλούς από τα δαιμόνια που τους βασάνιζαν. Με αυτήν την αγία ζωή, πολιτεύτηκε ο γλυκύτατος Αμβρόσιος. Έγραψε πολλά ψυχωφελή βιβλία και εφύλαξε το ποίμνιο του, μακριά από τους νοητούς λύκους! Ο Άγιος παρέδωσε με προσευχή, την Αγία του ψυχή στα χέρια του Θεού εις ηλικία 57 ετών. Ήταν η 4η Απριλίου το 397 μ. Χ. Επειδή αυτήν την ημέρα συνήθως πέφτει Πάσχα, η Μ. Εβδομάδα, δια τούτο η Εκκλησία τον εορτάζει εις τας 7 Δεκεμβρίου, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Το Άγιο λείψανο του τοποθετήθηκε στην Μητρόπολη Μεδιολάνων, που τόσο την λάμπρυνε.