Αυτά που χάθηκαν, αυτά που δεν ήρθαν μην τα κλαις.

• Είναι ένας θάνατος να βγεις από το εγώ σου, κύριε, όμως σε σώζει από τον θάνατο. (Ν. Δ. Καρούζος, ‘Φαρέτριον’)

 

•  

  Ιδού δη τι καλόν, η τι τερπόν, αλλ’η το κατοικείν αδελφούς άμα; εν τούτο γαρ Κύριος, επηγγείλατο ζωήν αιωνίαν. (Αναβαθμοί πλ. Δ’, Αντίφωνο Δ’)

 

• Οι μεγαλύτερες αμαρτίες δεν είναι αυτές που αφορούν τη σάρκα, είναι όσες έχουν να κάνουν με την έπαρση και την αναγωγή του δικού μας νου ως τη μόνη αυθεντική πηγή αλήθειας. (Από το βιβλίο ‘Τρυφερή Ενδοχώρα’)

 

• Η δόξα

  είναι το δεύτερο παιδί

  της μοναξιάς.  (Γιάννης Ρίτσος)

 

• Αυτά που χάθηκαν,

  αυτά που δεν ήρθαν

  μην τα κλαις.

  Αυτά που τάχες

  και δεν τα’ δωσες

  κλάφτα.  (Γιάννης Ρίτσος)

Πηγή: isagiastriados.com