“Dancing with the stars” Πατήρ Ανδρέας Κονάνος

Σκέφτηκα μια μέρα
την εξής υπόθεση:
Είναι, λέει, ο Θεός,
και ένα βραδάκι
αποφασίζει να μοιράσει
όλα τα αστέρια
και τους γαλαξίες Του,
σ’ εμάς.
Κι άρχισα να μετρώ
πόσα αστέρια
αντιστοιχούν
σ’ εμένανε,
και πόσοι Γαλαξίες,
Ήλιοι
και Φεγγάρια!

Και ζαλίστηκα.

Γιατί μου πέφτουν
άπειρα!

Και σένα.
Και σ’ όλους.
Καθότι αμέτρητα,
ακόμα κι αν μετράς
συνέχεια
μέρα και νύχτα,
και για αιώνες.

Πλούτος αμύθητος
αναλογεί
του καθενός μας.

Μια αγάπη απροϋπόθετη,
χωρίς να τίθενται
ανάμεσά μας
όρη,
όροι, φόροι.

Κι είπα μέσα μου:
Πες ότι ισχύει.
Πες ότι σου ανήκουν χιλιάδες άστρα!
Πες ότι έχεις μια περιουσία αμύθητη!
Νιώσε πλούσιος!
Νιώσε άρχοντας!
Νιώσε βασιλιάς, ισχυρός,
δυνατός και δοξασμένος!
Παιδί του Θεού.

Ό, τι δικό Του, και δικό μου.

Πάντα τα Εμά, σα εστί!
Έτσι δεν είπε και στο άσωτο παιδί Του;

Ξέρω.
Είναι ψευδαίσθηση και φαντασία
όλο αυτό.
Μα κι οι φόβοι μου
οι πιο πολλοί,
ψευδαίσθηση δεν είναι;

…………………………………………………………..

Πάντως η αίσθηση
πως τόσα άστρα
μου ανήκουν,
γέμισε την καρδιά μου
απίστευτη ηδονή,
φώτισε του μυαλού μου
το συννέφιασμα,
κι έκανε
τις πατούσες μου
να θέλουν
να χορέψουν
στης χαράς
το πατητήρι,να βγει
το πιο γλυκό
κρασί
να με μεθύσει.

Πηγή: facebook.com