«Aνoίξτε, ξέχασα τις αναμνήσεις μoυ!» – To συγκινητικό βίντεo και άρθρo ενός 16χρoνoυ για τις K.A
27 Ιανουαρίου 2015
«Με ιδιαίτερη συγκίνηση μετέβηκα το πρωί της Κυριακής 11 Ιανουαρίου με σκοπό να δω τα αεροσκάφη των ονείρων μου στον αέρα για μια τελευταία φορά. Να πω ένα τελευταίο αντίο στον αερομεταφορέα που με μεγάλωσε, με έκανε να αναρωτηθώ πώς αυτό το γιγάντιο λεωφορείο μπορεί να απογειωθεί και να πετά σαν θαύμα, που κατάφερε να διαμορφώσει το χαρακτήρα μου ως λάτρης της αεροπορίας, θέτοντας ψηλούς (κυριολεκτικά) στόχους όσον αφορά στο μέλλον μου.
Είναι αλήθεια πως οι περισσότερές μου παιδικές αναμνήσεις έχουν να κάνουν με αυτά τα αεροπλάνα. Δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους μου πως δεν θα μπορούσα να ξαναπατήσω μέσα σε ένα από τα αεροσκάφη αυτά, να με υποδεχτούν ζεστά χαμόγελα-χαρακτηριστικό γνώρισμα της κυπριακής φιλοξενίας-και να καθίσω αναπαυτικά γνωρίζοντας πως ταξιδεύω με ασφάλεια.
Με την άφιξή μου στο αεροδρόμιο, βρήκα όλο τον στόλο σταθμευμένο στην πίστα 2, το ένα αεροσκάφος δίπλα από το άλλο. Σαν νεκροί σε νεκροτομείο περίμεναν κάποιο να τα μεταφέρει στην τελευταία τους κατοικία μέχρι ο νέος ιδιοκτήτης να ξεβάψει το Αγρινό και τα 68 χρόνια ιστορίας που κουβαλά…
Βλέποντας τις πόρτες να κλείνουν, η συνείδησή μου φώναζε «ανοίξτε μου, ξέχασα τις αναμνήσεις μου μέσα». Όλα συνέβηκαν πολύ γρήγορα. Το ένα αεροσκάφος μετά το άλλο ξεκινούσε τις μηχανές, τροχοδρομούσε προς την αρχή του διαδρόμου 04 και απογειωνόταν μπροστά στα μάτια μας, αφήνοντας πίσω του το Κυπριακό FIR για τελευταία φορά.
Πρώτο απογειώθηκε το “Αμαθούσα” (5B-DCJ), μετά το “Πάφος” (5B-DCK), ακολούθως το “Τρόοδος” (5B-DCM) και τελευταίο, όπως φαίνεται και στο βίντεο, το “Λευκωσία” (5B-DCH). Το “Πενταδάκτυλος” (5B-DCL) αναχώρησε από το Λίβανο όπου και βρισκόταν λόγω ελέγχων, πριν το τελευταίο ταξίδι . Το μόνο αεροσκάφος που αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη μητέρα του χώρα είναι και το μόνο ιδιόκτητο τις εταιρείας, το ιστορικό “Ακάμας” (5B-DBB), το οποίο θα παραμείνει καθηλωμένο μέχρι να βρει τη μοίρα του.
Στα τέσσερα λεπτά του βίντεο που δημιούργησα, μπορείτε να παρακολουθήσετε κάποια εκπληκτικά ρετρό πλάνα από το παρελθόν των Κ.Α. Μπορεί να μοιάζουν παμπάλαια, κι όμως τραβήχτηκαν χρόνια μετά την ίδρυσή της εταιρίας το 1947, δεκατρία χρόνια πριν την ύπαρξη της Κύπρου ως ανεξάρτητο κράτος!
Έχοντας ρίξει μια ματιά στο παρελθόν, μεταφερόμαστε στο απογοητευτικό παρόν, τον θάνατό τους. Οι Κυπριακές επιβίωσαν την τουρκική εισβολή χωρίς αεροδρόμιο, κι όμως στις 9 Ιανουαρίου 2015 ξεψύχησαν μετά από μια χρόνια φθίνουσα πορεία λόγω (δεν το αρνούμαι) αρκετών λαθών καθώς και λόγω της τοπικής νοοτροπίας…
-Γεια σας και ευχαριστούμε για όλη σας τη βοήθεια όλα αυτά τα χρόνια.
-Να ‘στε καλά, ελπίζω να σας ξανακούσω σε αυτή τη συχνότητα.
Αυτή ήταν και η τελευταία συνομιλία των πιλότων των Κυπριακών Αερογραμμών με τον Πύργο Ελέγχου του αερολιμένα Λάρνακας, λεπτά μετά την απογείωση του “Λευκωσία”, γεγονός που αποτέλεσε την τελευταία απογείωση αεροσκάφους με τα χρώματα των Κυπριακών Αερογραμμών αλλά και την τελευταία φορά που ακούστηκε το callsign “Cyprus” στη συχνότητα του πύργου ελέγχου Λάρνακας.
Ωστόσο, ελπίζω και εύχομαι να κάνω λάθος: όπως αναγράφω και στα τελευταία δευτερόλεπτα του βίντεό μου, “Με λαχτάρα καρτερώ το Αγρινό να ξαναπετά να δω…” Ήταν μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές των 16 χρόνων της ζωής μου.
Χάρηκα, όμως, που είχα την ευκαιρία και κατάφερα να ζήσω από κοντά τις τελευταίες στιγμές “ζωής” των Κυπριακών Αερογραμμών, μεταδίδοντας μέσω της δημιουργικής μου εργασίας ένα μήνυμα ελπίδας, πως “τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο” με την ελπίδα να πεθαίνει πάντα τελευταία, μη ξεχνώντας τα 68 χρόνια δόξας των ΚΑ στον κυπριακό ουρανό».
Δημήτρης Γρηγορίου
Πηγές:philenews.com- cytoday.eu
