Θαύματα Αγίου Διομήδη: Θαύμα τρίτο.

Κάποιου ανθρώπου, λέγεται, ότι η κοιλιά καθημερινά μεγάλωνε σιγά-σιγά, και αν και έτρωγε και έπινε πολύ, όλο και περισσότερο πεινούσε και διψούσε. Η όψη του προσώπου του φαινόταν ωχρή και άσχημη. Πονούσε δε φοβερά μέρα και νύχτα. Ενώ βρισκόταν σ’ αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, πονώντας και υποφέροντας, προστρέχει στη σωρό των αγίων λειψάνων κλαίοντας με θερμά δάκρυα, παρακαλώντας να αξιωθεί κάποιας θεραπείας και να μη φύγει άπρακτος. Επειδή δε ο τάφος ήταν καλά κλεισμένος και ποτέ δεν άνοιγε, τον ξαπλώνουν οι παρευρισκόμενοι ανάσκελα κατά μήκος του τάφου, τοποθετούν την κανδήλα πάνω στην κοιλιά του και την αλείφουν με το άγιο λάδι της. Όταν ο άρρωστος κοιμήθηκε για λίγο, το θηρίο που βρισκόταν μέσα στην κοιλιά του κόβεται στα δύο κατά παράδοξο τρόπο. Ξύπνησε γρήγορα νοιώθοντας την ανάγκη να ενεργηθεί. Πηγαίνοντας να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη του, αντί για περιττώματα βγήκαν δύο κομμάτια φιδιού, μιάμιση σπιθαμή το καθένα. Αυτό, είπε ο προσμονάριος, το είδαμε πάρα πολλοί άνθρωποι και εκπλαγήκαμε πολύ για το παράξενο και παράδοξο του καινούριου και πρόσφατου αυτού θαύματος. Ο δε άνθρωπος δεν ήταν ωχρός, όπως προηγουμένως, ούτε άρρωστος, αλλά πολύ υγιής και με όμορφη όψη δοξάζοντας τον Κύριο και τον άγιο Διομήδη.

 

 

Πηγή: Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, Συγγράμματα τ. Γ΄, έκδ. Ι. Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγ. Νεοφύτου, Πάφος 1999, σ. 335-346.