Στην Παναγία την Εικονίστρια

Του Βασίλη Χαραλάμπους

 

Πάνε πέντε αιώνες τώρα

εκεί ανάμεσα στα πευκοκλάδια

στην ολοπράσινη Σκιαθίτικη ομορφάδα

όπου της Παναγιάς η Άγια Εικόνα εφανερώθη.

 

Κι ανεμίδι το στόρημα

από τον γερο-παππού για τα χρόνια εκείνα

που ο γέρων ασκητής Συμεών

φως ουράνιον είδε

καταμεσίς στα πευκόκλαδα.

 

Κι εκεί στο ερημητήριον

την Άγια Εικόνα φύλαγε

ίσαμε της Μεγαλόχαρης το μοναστήρι να κτιστεί.

 

Κι από τότε η ολόχρυση της Παναγιάς η Εικόνα

καταφυγή και παρηγοριά εγίνη

στις έγνοιες από της ζωής το διάβα.

 

«Εικών Αστρία» την είπανε

η θείον φως αυγάζουσα

θυμητάρι για να’ναι

για το υπερκόσμιον εκείνο θείον φως.

 

Να καλοστρατίζει στ’ άλλο σκοτείνιασμα

της Παναγιάς η Άγια Εικόνα

τους διαβάτες της ζωής.

 

Πρωτοφεγγιά’ναι τ’ ολόχρυσον

της Εικονίστριας Παναγιάς

στους πίστει προστρέχοντας.

 

 

Από την ποιητική συλλογή «Περιδιάβαση»