Σμύρνη, η στιγμή της Νύμφης

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος, costasgp@yahoo.gr

Ναι, ήταν στιγμή. Και μάλιστα μεγάλη. Ήταν ιστορικό θαυμαστικό. Τόσες μετά δεκαετίες, η Σμύρνη του Ελληνισμού πάλι σε Θεία Λειτουργία. Τον Άγιο Βουκόλο της Σμύρνης τον λειτούργησε ο καλός μας Πατριάρχης. Λειτούργησε, ευλόγησε, μύρισε ο τόπος θυμίαμα και πήρε η Μικρασία ανάσες. Η Σμύρνη χαμογέλασε λιγάκι, έστω απ’ τα κάγκελα της. Φυλακή και σκλαβωμένη από τότε: 1922.

Μεγάλη η ευλογία του Θεού να γίνει τέτοιο πράγμα στις μέρες μας. «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», Ευαγγέλιο, Μεγάλη Είσοδος, «Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν», το «Μετὰ φόβου Θεοῦ» ακούστηκε ξανά σε χώματα «βαριά» κι ακόμη αφημένα στην σκλαβιά. Μα περισσότερο πήραμε μια πρόγευση από μια Σμύρνη ελεύθερη στο μέλλον – όπως ακριβώς της αξίζει: Ορθόδοξη και Νύμφη. Ετούτη η Θεία Λειτουργία ήταν ακριβώς αυτό: το μέλλον που ελπίζει και δε γονατίζει στους αιώνες.

«Νύμφης τῆς Ἰωνίας» την είπε ο Πατριάρχης τη Σμύρνη. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, σε μια ομιλία ιστορική, στάθηκε καλά ο Πατριάρχης μας και είχε παρησσία στα λόγια του. Για τη Σμύρνη με θάρρος το είπε ότι αποτελεί «διαχρονικὸν καστροφύλακα μνήμης καὶ βιώσεως τῆς σωτηριώδους διδασκαλίας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου μαρτυρίας τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους». Κι ακόμη είπε, ανάμεσα σε άλλα, και τούτες τις δύο παραγράφους, που πολύ μάς συγκινούνε όλους:

«Εὑρισκόμεθα ἀληθῶς σήμερον εἰς χῶρον καὶ τόπον ἀσύλληπτον. Τόπον καὶ χρόνον ἀένναον, ὡς τὸν λειτουργικόν, κατὰ τὸν ὁποῖον βιοῦμεν τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρόν, ἐν φόβῳ καὶ τρόμῳ, ἐν συγκινήσει καὶ μακαρισμῷ, ἐν χαρᾷ καὶ προσδοκίᾳ. Ζῶμεν τὸ μαρτύριον καὶ τὴν μαρτυρίαν τῶν παλαιῶν. Βλέπομεν τοὺς μὴ ὑπάρχοντας σήμερον δεκαὲξ Ναοὺς τῆς Σμύρνης, μὲ προεξάρχοντα τὸν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, καὶ τὸν διασωθέντα καὶ ἤδη ἀνακαινισθέντα Ναὸν τοῦ Ἁγίου Βουκόλου, ἐν ᾧ ἐστῶτες δόξαν καὶ εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ Κυρίῳ.

»Εἶναι ἐμπρὸς εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μας νοερῶς ἡ περίφημος Εὐαγγελικὴ Σχολή, τὸ Κεντρικὸν Παρθεναγωγεῖον, τὸ Νοσοκομεῖον τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, τὸ Βρεφοκομεῖον καὶ τὸ Ὀρφανοτροφεῖον, οἱ περὶ τοὺς 150 φιλεκπαιδευτικοὶ Σύλλογοι, αἱ 200 καὶ πλέον Βιβλιοθῆκαι, αἱ 35 ὁμογενειακαὶ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικά, ἡ ἀθλητικὴ καὶ πολιτιστικὴ δραστηριότης τοῦ «Πανιωνίου» καὶ τοῦ «Ἀπόλλωνος» καὶ ἄλλων γυμναστικῶν συλλόγων τῆς Σμύρνης».

Ορίστε ο Πατριάρχης πόσο ωραία τα είπε. Τα κατέθεσε σαν χρέος ιερό. Σε δύο μικρές παραγράφους όλος πόνος κι όλος ο πόθος μας. Τι άλλο να πει κι αυτός για να δηλώσει (φανερώσει!) το μαρτύριο της νύμφης Σμύρνης; Μαρτύριο ενός αιώνος, που πάει να γίνει μαρτύριο ίσως και δεύτερου αιώνος. Άλλα έχει ο Θεός την πρόβλεψη Του, κι ίσως πλησιάζει η λήξη της σκλαβιάς της Βασιλίσσης Σμυρνής. Πάντα ελπίζουμε στο αύριο, οι προσευχές μάς δίνουν το δικαίωμα.

Άξιος ο Πατριάρχης μας. Γιατί μετά τη Παναγία τη Σουμελά, ο ίδιος, συν Θεώ, λειτούργησε τώρα και τη Σμύρνη. Λίγο λίγο αυτός ο Πατριάρχης ξαναθυμιάζει τα αλύτρωτα μας.

Κ.Γ.Π. – Φεβρουάριος 2015

Πηγή:  greecesaid.blogspot.gr