Πνεύμα Άγιο,,,

 

Το ασύλληπτο- απερίγραπτο

πώς να το  περιγράψω,

πώς σε χαρτί, ο ασήμαντος

λόγο για αυτό να γράψω…

 

Είναι μια γλώσσα πύρινη

ή ένα περιστέρι,

είναι το τρίτο πρόσωπο,

νεφέλη, ποιος το ξέρει….

 

Κλήθηκε  ως Παράκλητος,

Πνεύμα της Αληθείας,

σάρξ εκ της σάρκας του Θεού

πνοή Παραμυθίας….

 

Είναι το ισοστάσιο

της παναγάπης σπέρμα.

Πηγή για τα χαρίσματα,

σαν φθάσουμε στο τέρμα…

 

Είναι η εξ ύψους δύναμη

που θα μεταμορφώσει

τον άνθρωπο που χάθηκε

στον όλεθρο, απ, την πτώση…

 

Αυτό που θάρρος – δύναμη

και ενέργεια θα σου δώσει,

να πολεμήσεις τη φθορά,

να σε ανασηκώσει…

 

Σφράγισε την Πεντηκοστή

στη γη την παρουσία

και η πύρινή του η μορφή,

δίδει ξανά ουσία….

 

Το κατ, εικόνα θρόνιασε

μέσα στους Αποστόλους

και στην συνέχεια αυτών,

θα ευλογεί πλέον,  όλους..

 

Το Πνεύμα φώτισε ξανά

τον άνθρωπο της πτώσης

και μένουν τα χαρίσματα,

θεού αγάπης τόσης…

 

Και έγινε κοσμοδρόμιο

μια μικρούλα πόλη

και  εις τα πέρατα της γης

Θείοι, θα φθάσουν λόγοι..

 

Δεν θα ακουμπήσω , δια αυτό

το φωτοφόρο Πνεύμα.

Βλέπω καρπούς που έφτασαν

χρόνια, στο βέβαιο , τέρμα…

 

Πνευματοφόροι και Θεοφόροι

Άγιοι Πατέρες, συνοδοιπόροι,

πίστης και αγώνα σημαιοφόροι,

βίον βαδίσατε τροπαιοφόροι…

 

Έγιναν Σκεύη οι πρωτοπόροι

το Φως σκορπίζουν , ως Χριστοφόροι…

Eίναι του Πνεύματος, σαφείς ενδείξεις

άλλες δε θέλουμε πια, αποδείξεις,,,

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής