“Έφυγε” ο παπά Στρατής, προστάτης των προσφύγων και των μεταναστών…

O παπα Στρατής μαζί τους εθελοντές της “Αγκαλιάς” προσφέρουν στους εκατοντάδες μετανάστες και ιδιαίτερα στις εγγύους και στα παιδιά τις πρώτες βασικές ανάγκες επιβίωσης στην Μυτιλήνη.

Ο πατέρας Ευστράτιος Δήμου – “Παπά Στρατής” – η ψυχή της “Αγκαλιάς” έχασε τη μάχη … δεν μένει πια εδώ… αφήνει όμως σημαντική παρακαταθήκη.

Έφυγε σε ηλικία 57 ετών

Ήταν ο φύλακας άγγελος των κατατρεγμένων εδώ και χρόνια, ανεξαιρέτως χρώματος , φυλής, θρησκείας, έτρεχε ακατάπαυστα σε όλη τη Μυτιλήνη, για να βρει τους πρόσφυγες που έφθαναν στα παράλια και να του προσφέρεις , ενα κρεβάτι, στεγνά ρούχα και φαγητό. Στην αρχή μόνο του, στη συνεχεία, η αυταπάρνηση τους και ο ιδεώδης αγώνας του κινητοποίησε και άλλους και όλοι μαζί, έφτιαξαν μια πρότυπη μη κυβερνητική οργάνωση την« ΑΓΚΑΛΙΑ» .

Ό ίδιος η ψυχή της Μη κυβερνητικής οργάνωσης, όργωνε την Ελλάδα και το εξωτερικό προκειμένου να καταφέρει να συγκεντρώσει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους μετανάστες.

Στις 25 Αυγούστου ο παπα Στρατής έγραφε:

“Αγαπητοί φίλοι και φίλες,σήμερα φεύγω στο νοσοκομείο για το καινούργιο πρόβλημα καρκίνου που μου βρήκαν. Παρακαλώ πολύ για μια προσευχή και πιστεύω ότι γρήγορα θα γυρίσω δυνατός κοντά σας.Σας ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα τους ενορίτες μου για την αγάπη και την συμπαράσταση που μου δείχνουν. Επίσης,θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι του κόσμου,οι άνθρωποι του πολέμου,τα παιδιά που αναζητούν την ελπίδα είναι αδέρφια μας και η Αγκαλιά θα συνεχίσει να βρίσκεται κοντά τους και να τους δίνει την ελπίδα για την επόμενη μέρα.Σας προτρέπω να αγωνίζεστε όσο μπορείτε καθημερινά,για την ειρήνη και την αγάπη.Μόνο έτσι λεγόμαστε άνθρωποι.”

Τα λόγια του θα μας συντροφεύουν, το έργο του παράδειγμα προς μίμηση.

Ο πατέρας Ευστράτιος Δήμου – “Παπά Στρατής” – η ψυχή της “Αγκαλιάς” έχασε τη μάχη … δεν μένει πια εδώ… αφήνει όμως σημαντική παρακαταθήκη. Έφυγε σε ηλικία 57 ετών Ήταν ο φύλακας άγγελος των κατατρεγμένων εδώ και χρόνια, ανεξαιρέτως χρώματος , φυλής, θρησκείας, έτρεχε ακατάπαυστα σε όλη τη Μυτιλήνη, για να βρει τους πρόσφυγες που έφθαναν στα παράλια και να του προσφέρεις , ενα κρεβάτι, στεγνά ρούχα και φαγητό. Στην αρχή μόνο του, στη συνεχεία, η αυταπάρνηση τους και ο ιδεώδης αγώνας του κινητοποίησε και άλλους και όλοι μαζί, έφτιαξαν μια πρότυπη μη κυβερνητική οργάνωση την« ΑΓΚΑΛΙΑ» . Ό ίδιος η ψυχή της Μη κυβερνητικής οργάνωσης, όργωνε την Ελλάδα και το εξωτερικό προκειμένου να καταφέρει να συγκεντρώσει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους μετανάστες. Στις 25 Αυγούστου ο παπα Στρατής έγραφε: “Αγαπητοί φίλοι και φίλες,σήμερα φεύγω στο νοσοκομείο για το καινούργιο πρόβλημα καρκίνου που μου βρήκαν. Παρακαλώ πολύ για μια προσευχή και πιστεύω ότι γρήγορα θα γυρίσω δυνατός κοντά σας.Σας ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα τους ενορίτες μου για την αγάπη και την συμπαράσταση που μου δείχνουν. Επίσης,θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι του κόσμου,οι άνθρωποι του πολέμου,τα παιδιά που αναζητούν την ελπίδα είναι αδέρφια μας και η Αγκαλιά θα συνεχίσει να βρίσκεται κοντά τους και να τους δίνει την ελπίδα για την επόμενη μέρα.Σας προτρέπω να αγωνίζεστε όσο μπορείτε καθημερινά,για την ειρήνη και την αγάπη.Μόνο έτσι λεγόμαστε άνθρωποι.” Τα λόγια του θα μας συντροφεύουν, το έργο του παράδειγμα προς μίμηση.

Ο παπά Στρατής, ο «Καλός Σαμαρείτης της Ελλάδας» όπως τον είχε χαρακτηρίσει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας ωστόσο πίσω του ένα σπουδαίο έργο ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

«Όταν θα δεις έναν άνθρωπο που τον ξεβράζει η θάλασσα ένα πρωί στα παράλια της Λέσβου και ένα παιδί και μια μάνα να κλαίει, δεν θα ανοίξεις ποτέ το στόμα σου να ρωτήσεις άμα είναι χριστιανοί για να τους ταΐσεις», συνήθιζε να λέει, όπως γράφει η Αυγή.

Ο παπά Στρατής, ψυχή της οργάνωσης «Αγκαλιά», είχε δημιουργήσει στην Καλλονή της Λέσβου ένα καταφύγιο για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έφταναν στο νησί, προσφέροντάς τους ανακούφιση.

 

 

Πηγές:  apantaortodoxias.blogspot.gr–  tvxs.gr