Γέρ. Εφραίμ Βατοπαιδινός: Ο Χριστός ποθούσε τον Σταυρό του

Όταν απευθυνόμεθα στον Τίμιο Σταυρό, απευθυνόμεθα στον Εσταυρωμένο.

Με αυτήν την φράση που κρύβει όλο το νόημα της επικοινωνίας μας με τον Χριστό, ξεκίνησε την ομιλία του o Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός στον κατανυκτικό εσπερινό, στο ναό του Αγίου Νικολάου Χαλκίδος.

Παρουσία πλήθος κόσμου και του εγχώριου Μητροπολίτη Χαλκίδος κυρίου Χρυσοστόμου ο καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου μίλησε για τον πόθο του Χριστού να σταυρωθεί και να πάρει τις αμαρτίες του κόσμου. Μίλησε για την μοναδική αγάπη του προς τον άνθρωπο αλλά και για τον σταυρό που σηκώνει ο κάθε Χριστιανός όταν αποφασίζει να μπει στην εκκλησία του Κυρίου.

Η Χριστιανική ζωή τόνισε δεν είναι εύκολη, δεν είναι γεμάτη χαρές αλλά ο καθένας που ακολουθεί το δρόμο του Χριστού κουβαλάει τον σταυρό του.

Ο Χριστός μας ποθούσε το Σταυρό είπε ο Γέροντας και σε κάθε ευκαιρία ο Θεός Λόγος έλεγε εις τους μαθητές του ότι εγώ ήρθα να παραδοθώ στους γραμματείς και στους Φαρισαίους, ήρθα για να εγκολπωθώ τον Σταυρό.

Άλλωστε πρέπει να ξέρουμε ότι ο Χριστός θέλων παραδώθει ,θέλων εσταυρώθει, θέλων ετάφει και θέλων αναστήθει τόνισε ο Γέορντας Εφραίμ.

Όταν πήγαν να τον συλλάβουν έβγαινε από μέσα του φως και όλοι έπεσαν κάτω και αυτό το έκανε για να δείξει την Θεότητά του και ήθελε να παραδοθεί και μόνο και μόνο από αγάπη. Μην ξεχνάμε ότι ο Ιησούς μπροστά στον Πιλάτο φαινόταν ως αποτυχημένος, διότι ένας ο οποίος δημιούργησε μια συνοδεία, δημιούργησε μαθητές μαθήτριες όλοι εξανεμίστηκαν διότι είδαν ότι ο διδάσκαλός τους ο οποίος περπατούσε επί των υδάτων, ο οποίος διέταζε τα στοιχεία της φύσης, ο οποίος ανέσταινε νεκρούς, ήρθε η ώρα που σιωπούσε.

Η σιωπή του Χριστού την οποία θαύμασε και ο Πιλάτος δεν ήταν σιωπή ενός ενόχου αλλά σιωπή θεοπρεπής. Ο Πόντιος Πιλάτος είχε καταλάβει πολύ καλά ότι ο άνθρωπος που είχε μπροστά του δεν ήταν ένοχος για αυτό είπε δεν βρίσκω ενοχή εις τον άνθρωπο αυτόν κι ένειψε τα χείρας του αν και η φιλοδοξία του δεν τον άφησε να ομολογήσει ότι αυτός που είναι μπροστά του ήταν αθώος, ήταν ευεργέτης της οικουμένης.

Δεν μπορούσε να πάρει τον βαθύ φωτισμό μέσα του αλλά η γυναίκα του, τον πλησίασε και του είπε στο αυτί «Μηδέ ποιήσεις τω διακαίω τούτω». Μου έδειξε η Χάρις στο όνειρό μου ότι αυτός είναι δίκαιος είπε η γυναίκα του παρόλα αυτά ο Πόντιος Πιλάτος δεν την άκουσε και συνέβαλε ώστε να παραδοθεί ο Χριστός μας εις τον σταυρωτή.

Σταυρώθηκε ο Χριστός και ο σταυρικός θάνατος ήταν ο πιο ατιμωτικός και ο τόπος στον οποίον σταύρωσαν τον Χριστό, ο γολγοθάς ήταν τόπος για τα σκουπίδια. Όταν ήταν ο Χριστός στον Σταυρό του φώναζαν οι Εβραίοι, «αν είσαι ο γιος του Θεού κατέβα από τον Σταυρό κι εμείς θα πιστέψουμε». Ο Χριστός όμως ακριβώς επειδή ήταν ο υιός του Θεού δεν κατέβηκε από τον Σταυρό. Τίμησε τον σταυρό και το ξύλο που σήμερα ονομάζεται τίμιο ξύλο.

Στη συνέχεια της ομιλίας του ο Γέροντας ανάλυσε στον κόσμο τι σημαίνει να είναι κανείς Χριστιανός, τι σημαίνει να ακολουθεί το δρόμο του Χριστού και πόσο δύναμη αντλεί κανείς από τον δικό του σταυρό ακολουθώντας τα βήματα της ζωής του Ιησού ημών Χριστού.

 

Πηγή: briefingnews.gr