Από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη «Μια παράκληση και ένα τάμμα»

Η ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ Αθήναι, 5 και 12 Απριλίου 1947

Οι μεγαλύτεροι από σας θα έχετε βέβαια διαβάσει τα’ «Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη», το υπέροχο αυτό και μοναδικό στο είδος του ιστορικό σύγγραμμα, που κυκλοφόρησε πάλι τώρα τελευταία σε ωραία έκδοση. Από τα’ «Απομνημονεύματα» αυτά διαλέγω για σας ένα μικρό απόσπασμα.

«… Έγινα ως δεκατεσσάρω χρονώ και πήγα σ’ ένα πατριώτη μου εις Ντεσφίνα. Ήταν ο αδελφός του με τον Αλήπασα και ήταν ζαπίτης (1) αυτός εις την Ντεσφίνα.

Στάθηκα με εκείνο μιαν ημέρα. Ήταν γιορτή και παγγύρι(2). Βγήκαμε στο παγγύρι. Μόδωσε το ντουφέκι του να το βαστώ. Εγώ θέλησα το ρίξω. Ετζακίστη.

Τότε μ’ έπιασε σ’ όλο τον κόσμο εμπρός και με πέθανε στο ξύλο. Δε με έβλαβε το ξύλο τόσο, περισσότερο η ντροπή του κόσμος. Τότε όλοι τρώγαν και πίναν και γω έκλαιγα.

Αυτό το παράπονο δεν ηύρα άλλον κριτή να το είπώ να με δικιώσει, έκρινα εύλογο να προστρέξω στον Αϊ γιάννη, ότι εις το σπίτι του μούγινε αυτήνη η ζημιά και ατιμία.

Μπαίνω τη νύχτα μέσα εις την εκκλησία του και κλειώ την πόρτα κι αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες. Τ’ είναι αυτό ο πούγινε σε μένα, γομάρι είμαι να με δέρνουν;

Και τον περικαλώ να μου δώσει άρματα καλά κι ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θα του φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιο. Με τις πολλές φωνές κάμαμε τις συμφωνίες με τον άγιο.

Σε λίγο καιρό, γράφει ο αδελφός του αφέντη μου από τα Γιάννενα, ότι θέλει ένα παιδί να του κάνει χοσμέτι. Μ’ έστειλαν εμένα το 1811…

Τότε έφκιασα ντουφέκι ασημένιο, πιστιόλες και άρματα κι ένα καντήλι καλό.

Και αρματωμένος καλά και σιγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κι αληθινό φίλο τον Αϊγιαννη και σώζεται ως το σήμερο, έχω και τα’ όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι.

Και τον προσκύνησα με δάκρυα από μέσα από τα σπλάχνα μου, ότι θυμήθηκα όλες τις ταλαιπωρίες όπου δοκίμασα».

 

(1) Ζαπίτης = χωροφύλακας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
(2) Παγγύρι= πανηγύρι

.

Η ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ
Περίοδος Δ’ – Τόμος 1^ος
Αθήναι, 5 και 12 Απριλίου 1947
Έτος 69^ον – Αριθ. 14-15