Επιστήμες, Τέχνες & Πολιτισμός

Κολπική μαρμαρυγή: Η πιο συχνή διαταραχή του ρυθμού της καρδιάς

7 Μαΐου 2016

Κολπική μαρμαρυγή: Η πιο συχνή διαταραχή του ρυθμού της καρδιάς

c60ab14b4af7427ba9b79ab682ead825Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή διαταραχή του ρυθμού της καρδιάς ή διαφορετικά αρρυθμία. Εκτιμάται πως αφορά περίπου 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Παρόλο που η κολπική μαρμαρυγή συσχετίζεται με συνήθη νοσήματα όπως η αρτηριακή υπέρταση, οι καρδιοπάθειες και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζεται και σε υγιή άτομα, χωρίς πολλές φορές να υπάρχει συγκεκριμένη αιτία.

Για αυτό είναι σημαντικό η διάγνωση της αρρυθμίας να γίνεται έγκαιρα, καθώς χωρίς την κατάλληλη αγωγή συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιοπάθειας. Η διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής μπορεί να γίνει είτε με ένα απλό ηλεκτροκαρδιογράφημα, όπου σε ένα ειδικό χαρτί καταγράφονται τα ηλεκτρικά ερεθίσματα που παράγει η καρδιά, είτε με τη βοήθεια του Holter ηλεκτροκαρδιογραφήματος.

Ένα μεγάλο ποσοστό των ατόμων με κολπική μαρμαρυγή δεν εμφανίζει συμπτώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να συνοδεύεται από συμπτώματα όπως ταχυπαλμία, αδυναμία, ζάλη, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, ή συνδυασμό αυτών. Μερικά άτομα ανέχονται την αρρυθμία αυτή ευκολότερα σε σχέση με άλλα, με αποτέλεσμα η συμπτωματολογία να ποικίλλει.

Είναι όλες οι κολπικές μαρμαρυγές ίδιες;

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες κολπικών μαρμαρυγών. Η πιο κοινή είναι η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή, η οποία ξεκινά απότομα και σταματά (αυτοανατάσσεται) χωρίς ιατρική παρέμβαση. Μπορεί να διαρκέσει ελάχιστα δευτερόλεπτα μέχρι και αρκετές ώρες. Μία άλλη κατηγορία αφορά την εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή, η οποία δεν αυτοανατάσσεται, διαρκεί πολλές ώρες ή ημέρες και απαιτεί ιατρική παρέμβαση προκειμένου να αναταχθεί. Η μόνιμη κολπική μαρμαρυγή είναι η τρίτη μορφή της πάθησης, όπου η φαρμακευτική παρέμβαση είναι τις περισσότερες φορές αναποτελεσματική και η επεμβατική μέθοδος (καυτηριασμός πνευμονικών φλεβών) είναι η μοναδική πιθανή θεραπευτική μέθοδος.
Πηγήcapital.gr