Επιστήμες, Τέχνες & ΠολιτισμόςΘεολογία και Ζωή

Προκόπης Παυλόπουλος: ”Η συνθήκη της Λωζάνης δεν χωρά αμφισβητήσεις”

1 Μαΐου 2017

Προκόπης Παυλόπουλος: ”Η συνθήκη της Λωζάνης δεν χωρά αμφισβητήσεις”

xios1

Με τον πλέον επίσημο τρόπο και την παρουσία του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, εορτάστηκε φέτος η μνήμη των σφαγιασθέντων κατά τη φοβερά σφαγή το Πάσχα του 1822.

Σύσσωμη η πολιτειακή, στρατιωτική και θρησκευτική ηγεσία έδωσε το παρόν στις επετειακές εκδηλώσεις, στέλνοντας το μήνυμα ότι η θυσία χιλιάδων χιωτών πριν από 2 σχεδόν αιώνες αποτελεί τη ζωντανή ιστορία ενός τόπου που προσέφερε τα μέγιστα σε μία στιγμή της ιστορίας όπου το έθνος προσπαθούσε να αποκτήσει την αυτονομία του από την τότε Οθωμανική αυτοκρατορία.

Σαφές μήνυμα προς την Τουρκία ότι η ειρήνη και η ειρηνική συνύπαρξη, έχουν ως αυτονόητη προϋπόθεση τον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου στο σύνολό του, επομένως τον πλήρη σεβασμό και της Συνθήκης της Λωζάνης, απηύθυνε από τη Χίο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, σε δήλωσή του για την ημέρα μνήμης των θυμάτων της σφαγής της Χίου το 1822.

Τον ΠτΔ, υποδέχθηκε στον Άγιο Μηνά ο διοικητής της ΑΣΔΕΝ αντιστράτηγος Ν. Μανωλάκος, οι βουλευτές Α. Μιχαηλίδης και Ν. Μηταράκης, η Περιφερειάρχης Χρ. Καλογήρου και ο Δήμαρχος Μ. Βουρνούς.

«Τιμούμε σήμερα την Ιερή Μνήμη των τραγικών θυμάτων των σφαγών της Χίου το 1822. Μάρτυρες στον βωμό της Ελευθερίας, οι σφαγιασθέντες μας δείχνουν, στο διηνεκές, το δικό μας χρέος και τον δικό μας δρόμο: Δεν λησμονούμε το αίμα των Ηρώων- Μαρτύρων. Δεν υποστέλλουμε την Σημαία της Ελευθερίας και, συνακόλουθα, της Εθνικής μας Κυριαρχίας και της Εδαφικής μας Ακεραιότητας» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και προσέθεσε:

«Με αφετηρία αυτή την Ιερή Ημέρα Μνήμης διαμηνύουμε προς την γείτονα Τουρκία τούτο: Το στυγερό και βάρβαρο έγκλημα των σφαγών της Χίου το 1822 πρέπει να μας εμπνέει και να μας διδάσκει, για το παρόν και το μέλλον, την αξία της Ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης που εμείς, οι Έλληνες, πάντοτε επιδιώκουμε ειλικρινώς. Όμως, καθιστούμε σαφές ότι η Ειρήνη και η ειρηνική συνύπαρξη, έχουν ως αυτονόητη προϋπόθεση τον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου στο σύνολό του, επομένως τον πλήρη σεβασμό και της Συνθήκης της Λωζάνης. Η οποία καθορίζει επακριβώς τα σύνορα της Ελλάδας και, άρα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίχως να αφήνει περιθώρια για οιασδήποτε μορφής γκρίζες ζώνες ή για άλλες ανιστόρητες αμφισβητήσεις».

Της δήλωσης του Προέδρου της Δημοκρατίας προηγήθηκε επιμνημόσυνη δέηση, και επετειακή ομιλία του Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκου με τίτλο: «Θυσία, Δόξα, Ελευθερία».

Στην ομιλία του ο προκαθήμενος της χιακής εκκλησίας, τόνισε μεταξύ άλλων ότι: «Με τη θυσία αυτή τα θύματα της σφαγής της Χίου, γεύονται τη μέθεξη της δόξας και στεφανούνται με την δοξαστική μυρσίνη του αρχιπελαγίτη ποιητή. Η δόξα τους αποτελεί υπέρβαση της διάρκειας της ζωής τους, άφιξη στο τέλος στον ώριμο καρπό του ηρωικού θανάτου. Η θυσία του στεφανώνει δοξαστικά την δράση και την ορμή αυτής της γοργότητας, που αποκαλύπτουν ότι κτίζουν ελεύθερα και δυνατά το είναι του πάνω στο μηδέν. Η πνευματική αυτή τριάδα θυσίας, δόξης και ελευθερίας, που ταυτοποιεί τη σφαγή της Χίου, μας επιβάλλει να αναστηλώσουμε την πνευματική υπεροχή την οποία έιχαμε στην ιστορία μας. Αυτό εξαρτάται από την ικανότητά μας να συνθέσουμε όλα τα δεδομένα της ιστορικής μας ταυτότητας, κατά το επείγον αίτημα της ιστορικής στιγμή. Οι θυσίες χάνονται ή δικαιώνονται από την γρηγορούσα ή μη συνείδησή μας να δώσουμε το παρόν μας στην καίρια εκείνη στιγμή. Έτσι θ’ αντισταθούμε κατά των δυνάμεων εκείνων που απεργάζονται τον ευτελισμό των θεσμών και αξιών».

Η παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Άγιο Μηνά, ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνου στο σημείο όπου βρίσκονται τα οστά των σφαγιασθέντων καθώς και με ξενάγηση στον Ιερό Ναό, τόπο του φρικτού μαρτυρίου εκατοντάδων αμάχων το 1822.

Εξερχόμενος μάλιστα από τον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά ο Π. Παυλόπουλος υπέγραψε στο βιβλίο των επισκεπτών με τα εξής λόγια: «Παντοτεινή τιμή στην Ιερή Μνήμη των μαρτύρων – θυμάτων των βάρβαρων σφαγών της Χίου το 1822. Αιωνία η μνήμη τους και αθάνατο το παράδειγμα της θυσείας τους».

xios2 xios3 xios4