Εξομολόγηση του δράματος μίας ιατρού-μητέρας

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου κ. Δημητρίου

«Ἀπό τήν ἀπόγνωση στήν πίστη» (ἐξομολόγηση τοῦ δράματος μιᾶς ἰατροῦ-μητέρας)

Α. ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΟΣ

Ἡ ἐκκλησιαστική μας παράδοση σέ κάθε σταθμό τοῦ βίου διασαλπίζει μιάν ἁπλή ρεαλιστική δεοντολογία ζωῆς: τό “ἀπό Θεοῦ ἄρξασθαι”, τήν διάθεση πού εἶχε ἀρχαιόθεν ὁ ἄνθρωπος νά διασφαλίζει τίς ἐπιλογές καί νά ἀντιπαλαίει τά ἀδιέξοδα τοῦ βίου (κι αὐτό μᾶς ἀναπέμπει στήν Ἁγιογραφική ἀποκάλυψη τῆς θεοκτισίας μας).

Ὡστόσο, γιά τήν ἐκκλησιαστική παράδοση (πού ἀπετέλεσε τό ψύχωμα τῆς λαϊκῆς μας ψυχῆς καί παραδόσεως), ὁ Ἁγιασμός εἶναι κάτι ἐκτυπώτερο καί οὐσιωδέστερο ἀπό μιάν ὑποτυπώδη ψυχολογική γενετική ἀνάμνηση. Δέν εἶναι ἑπομένως τυχαία ἡ τέλεση τοῦ Ἁγιασμοῦ στίς ἡμέρες μας, κάτι τό καινούργιο. Μέ τόν Ἁγιασμό ἀλλά καί μέ τά ἁγιάσματα συναμυνόμεθα στίς ὁριακές ταλαιπωρίες τοῦ βίου ἀποζητώντας μιά ἐλπίδα ἀνανέωσης τοῦ βίου.Αὐτό μπορεῖ νά φαίνεται σάν μιά θρησκειακή ἀποτύπωση στόν πολιτισμό μας ἤ σάν μιά ἀνατύπωση τῆς θρησκευτικότητας τοῦ πολιτισμοῦ μας. Ὅμως, εἶναι κάτι πολύ οὐσιωδέστερο ἀπό ἐθιμική παράδοση.

Διαβάστε την συνέχεια στο : orthodoxianewsagency.gr