Παγίδες στο Ίντερνετ : «μαγεύουν» τα παιδιά

Η παρενόχληση και η υιοθέτηση ορισμένων δυνητικά ριψοκίνδυνων συμπεριφορών που υιοθετούν τα παιδιά και οι έφηβοι αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες παγίδες του Ίντερνετ στο οποίο σήμερα έχουν πρόσβαση, σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες, τα 7 στα 10 παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών. Οι δε Έλληνες γονείς είναι οι λιγότερο ενημερωμένοι στην Ευρώπη για τους κινδύνους του ίντερνετ για τα παιδιά.

Το παραπάνω προκύπτει από την πανευρωπαϊκή έρευνα του Ευρωβαρόμετρου για το επίπεδο ενημέρωσης των γονέων για τους κινδύνους του διαδικτύου. Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε 1.002 άτομα στην Ελλάδα, μόλις 27% των Ελλήνων γονιών, τελευταίοι στους 25 της Ευρώπης, απαγορεύει στα παιδιά να επισκέπτονται κάποιες ιστοσελίδες στο Ίντερνετ. Την τελευταία θέση καταλαμβάνουν οι Έλληνες και μεταξύ των γονέων της Ευρώπης που βάζουν κανόνες, όπως πόση ώρα να «σερφάρουν» τα παιδιά τους στο Ίντερνετ. Μόνο το 31% των Ελλήνων βάζει κανόνες, ενώ ο μέσος όρος των Ευρωπαίων είναι 52%.

«Χρησιμοποιώντας ένα ψευδώνυμο μπορείς πλέον να μπεις σε όποια ιστοσελίδα θέλεις και να συνομιλήσεις με οποιονδήποτε. Τα στοιχεία που δίνει ο κάθε συνομιλητής δεν μπορούν να ελεγχθούν. Οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες είναι τόσο καλοστημένες, που σε παρασύρουν σ’ ένα «διάλογο» με «φίλους», ο οποίος μπορεί να διαρκέσει ακόμα και χρόνια. Μπορεί για παράδειγμα ένα κορίτσι 15 ετών να θεωρεί ότι «μιλάει» μ’ ένα αγόρι 15 ετών πίσω από το οποίο όμως να κρύβεται ένας άνδρας 50 και 60 ετών» επισημαίνει η διευθύντρια του Παιδοψυχιατρικoύ Κέντρου του Καραμανδανείου Βιολέτα Σιγάλα και συμπληρώνει: «Μπορεί το παιδί να έχει την εντύπωση ότι μιλάει με την «κοκκινοσκουφίτσα» αλλά στην πραγματικότητα να μιλάει με τον «λύκο».

Το δυστύχημα είναι ότι η πρόσβαση σε όλες αυτές τις ιστοσελίδες είναι πάρα πολύ εύκολη. Οι δε γονείς δεν μπορούν εύκολα να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους καθώς υπάρχει η δυνατότητα αυτά να σβήσουν όλα τα ίχνη τους. Οπότε όταν ο γονιός ανοίξει τον υπολογιστή για να δει σε ποιες σελίδες μπήκε το παιδί του δεν βρίσκει απολύτως τίποτα. Επίσης όταν ο γονιός πάει να δει τι βλέπει το παιδί του πατάει ένα πλήκτρο κι αμέσως βρίσκεται σε μία άλλη επιτρεπτή σελίδα». Η κ. Σιγάλα απευθυνόμενη στους γονείς τονίζει ότι «οι συμβουλές δεν είναι αρκετές. Η είσοδος στις σελίδες αυτές επιφυλάσσει τόσες εκπλήξεις που «μαγεύει» όχι μόνον τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους και μπορεί να τους καθηλώσει για ώρες ολόκληρες μπροστά στην οθόνη. Σε περνάει από το ένα θέμα στο άλλο, από τη μία σελίδα στην άλλη, δίνοντάς σου την αίσθηση ότι μπορεί να σου καλύψει όλες σου τις ανάγκες και να σου λύσει τυχόν προβλήματα. Επίσης ο «συνομιλητής» μπορεί να δημιουργήσει το προφίλ του ανάλογα με τις ανάγκες που έχει ο άλλος ώστε να νομίσει ότι βρήκε αυτό που ψάχνει».

Η ίδια συνιστά στους γονείς να ελέγχουν την ώρα της σύνδεσης τι σελίδες επισκέπτεται το παιδί τους. «Το μόνο που θεωρώ εγώ ότι μπορεί να προφυλάξει τα παιδιά είναι η χρήση του υπολογιστή υπό έλεγχο. Κατ’ αρχήν ένα μικρό παιδί, κατά τη γνώμη μου, κι όταν λέω μικρό εννοώ μέχρι την ηλικία των 11-12 ετών δεν έχει λόγο σύνδεσης με το Iντερνετ και δεν πρέπει να έχει τέτοιου είδους πρόσβαση. Εάν θέλει κάποιες πληροφορίες μπορεί να τις αντλήσει και από τις εγκυκλοπαίδειες όπως συνέβαινε και προ της εποχής του υπολογιστή. Αλλά και στις μεγαλύτερες ηλικίες πρέπει να υπάρχει ο έλεγχος των παιδιών. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες που φαίνονται αθώες και τελικά είναι ακριβώς το αντίθετο. Διακινείται τόσο πορνογραφικό υλικό, τόση παιδοφιλία, τόσο ανωμαλία και ανηθικότητα που μόνο εμετό προκαλούν».

Καταλήγοντας, η κ. Σιγάλα τονίζει ότι: «Το Ίντερνετ είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ επικίνδυνο όταν δεν τηρούνται οι κανόνες της χρηστής χρήσης». Σε μία πρόσφατη μελέτη που συμμετείχαν 1.500 παιδιά και έφηβοι, ηλικίας 10 έως 17 ετών φάνηκε ότι ένας στους πέντε είπαν ότι κατά το τελευταίο έτος τους έχουν παρενοχλήσει μέσω Ίντερνετ, ενώ ο ένας στους τέσσερις παραδέχθηκαν ότι είχαν συμπεριφερθεί με ριψοκίνδυνο τρόπο ενόσω ασχολούνταν με το Ίντερνετ. Οι ερευνητές εξέτασαν την σχέση μεταξύ της παρενόχλησης στο διαδίκτυο και της υιοθέτησης ορισμένων δυνητικά ριψοκίνδυνων συμπεριφορών που υιοθετούν τα παιδιά και οι έφηβοι. Ως δυνητικά ριψοκίνδυνες συμπεριφορές χαρακτηρίζονται, η αποστολή προσωπικών πληροφοριών, η αγένεια ή τα τολμηρά σχόλια με έναν ανοιχτής γραμμής συνομιλητή, η παρενόχληση ενός διαδικτυακού συνομιλητή, η αποθήκευση αρχείων από το Ίντερνετ, οι συνομιλίες σεξουαλικού περιεχομένου με διαδικτυακές γνωριμίες, οι συναντήσεις με τις γνωριμίες του Ίντερνετ, η κατάταξη στην λίστα των φίλων των ανοιχτής γραμμής συνομιλητών, η επίσκεψη σε ιστοσελίδες ερωτικού περιεχομένου και η αποθήκευση φωτογραφιών.

Συμβουλές προς γονείς:

Κρατήστε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε χώρους όπως το σαλόνι και όχι σε υπνοδωμάτια. Ασχοληθείτε με το πώς δουλεύει το Ίντερνετ και αφιερώστε χρόνο να περιηγηθείτε μαζί με τα παιδιά σας στον κυβερνοχώρο και μάθετε από αυτά.

Σιγουρευτείτε ότι τα παιδιά σας είναι ενήμερα ότι πρέπει να ανησυχούν για αγνώστους που συναντούν μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Όπως ακριβώς είμαστε ανήσυχοι όταν άγνωστοι χτυπάνε την πόρτα του σπιτιού μας, έτσι δεν πρέπει τα παιδιά να δίνουν προσωπικές πληροφορίες για τους εαυτούς τους.

Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν τα «δωμάτια» συνομιλίας, χωρίς την επίβλεψή σας. Μην αφήσετε ποτέ τα παιδιά σας να συναντήσουν κάποιον που γνώρισαν μέσω του Ίντερνετ χωρίς να είστε και εσείς μαζί.

Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να προτιμούν τις ιστοσελίδες που εσείς θέλετε και όχι αυτές που θεωρείτε ανάρμοστες.

Εγκαταστήστε στον υπολογιστή σας κάποιο λογισμικό φίλτρο που απαγορεύει την προσπέλαση σε συγκεκριμένες σελίδες του Ίντερνετ.

Συζητήστε με τα παιδιά σας για την ασφάλεια του Ίντερνετ. Συζητώντας τους μελλοντικούς κινδύνους μέσω του Ίντερνετ με τα παιδιά χρειάζεται να δείξετε ευαισθησία και έγνοια έτσι ώστε να κατανοήσουν και τα ίδια τους κινδύνους.

Γνωρίστε ποιους πρέπει να ενημερώσετε και εν ανάγκη να καταγγείλετε σε περίπτωση που συναντήσετε βλαβερό και παράνομο περιεχόμενο στο Ίντερνετ.

(Μαρίνα Ριζογιάννη)

Πηγή : ΙΧΘΥΣ