Είπεν ο Γέρων… Περί Γάμου

Φρίκη και σκότος, ερημιάς

έστω ζωής, ίχνος καμιάς

και ευθύς Θεός, από καρδιάς,

με Λόγον Θείον, δια μιας

ύδωρ και φως να ψηλαφάς,

και ουράνια , έδωσε για εμάς…

Το χώμα πήρε και έπλασε

μορφήν τινός ανθρώπου,

πνοήν του φύσηξεν, ευθύς

άρχων, γένη του τόπου…

Να αφήσει μόνον, τον ανήρ

δε θέλει , από αγάπη,

και εκ του ενός, δύο ψυχές

δίδει με  παναγάπη!

Εκ της καρδίας ,την πλευράν

πλάθει την σύντροφό του

εκ σάρκας γέννημα εις , αεί

να έχει , εις  το πλευρό του…

Αγάπης να είσαι γέννημα

γυνή, είπεν ο Πλάστης

και σώμαν έδωκεν , αυτής

εκ της καρδίας, ταύτης…

((Αυξάνεσθε, πληθύνεσθαι,

και εις σάρκαν μίαν ,οι δύο))

αεί , πορεύεστε ως  εν

και εδώ και εις άλλον, βίον…

Φίλος ,Πατήρ και αδελφός

και πάντα σύζυγος, σωστός

αγάπην δώσε και στοργήν

για τούτον πλάστηκε , η γυνή.

Και ως θα διδάξει η Κεφαλή

όταν κατέλθει , εις τη γη

ως την εσχάτην σου πνοήν

να αγαπάς ανήρ, αυτήν…..

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής