Γενικά Θέματα

Οι 10 ξεχωριστοί σταθμοί του μετρό της Μόσχας

16 Ιουνίου 2013

Οι 10 ξεχωριστοί σταθμοί του μετρό της Μόσχας

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ. Τη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους έχουν οι σταθμοί του μετρό Στρογκινό και Κριλάτσκογιε. Τα τρένα διανύουν τα 6.625 χλμ μεταξύ των δύο αυτών σταθμών μέσα σε 7 λεπτά. Φωτό: Anna Arinova

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ. Τη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους έχουν οι σταθμοί του μετρό Στρογκινό και Κριλάτσκογιε. Τα τρένα διανύουν τα 6.625 χλμ μεταξύ των δύο αυτών σταθμών μέσα σε 7 λεπτά. Φωτό: Anna Arinova

Στη συνέχεια, το 1955, μετονομάστηκε ως «Ιμενι Καγκανόβιτσα» προς τιμή του Λαζάρ Καγκανοβιτς, ο οποίος είχε φθάσει στο απόγειο της καριέρας του. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, όταν ο Καγκανοβιτς ανακηρύχθηκε μέλος αντικομματικής ομάδας και απομακρύνθηκε από όλες τις θέσεις, ο σταθμός μετονομάστηκε βιαστικά πάλι σε «Ριάντ Οκότνι». Το 1961, στο πλαίσιο της μετονομασίας διάφορων δρόμων της Μόσχας, ο σταθμός βαπτίστηκε ως "Λεωφόρος Μαρξ " πριν επιστρέψει στην ιστορική του ονομασία το 1990, την παραμονή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Φωτό: ITAR-TASS

Στη συνέχεια, το 1955, μετονομάστηκε ως «Ιμενι Καγκανόβιτσα» προς τιμή του Λαζάρ Καγκανοβιτς, ο οποίος είχε φθάσει στο απόγειο της καριέρας του. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, όταν ο Καγκανοβιτς ανακηρύχθηκε μέλος αντικομματικής ομάδας και απομακρύνθηκε από όλες τις θέσεις, ο σταθμός μετονομάστηκε βιαστικά πάλι σε «Ριάντ Οκότνι». Το 1961, στο πλαίσιο της μετονομασίας διάφορων δρόμων της Μόσχας, ο σταθμός βαπτίστηκε ως “Λεωφόρος Μαρξ ” πριν επιστρέψει στην ιστορική του ονομασία το 1990, την παραμονή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Φωτό: ITAR-TASS

 

 

Ο ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ. Οι συχνές ανατροπές του πολιτικού σκηνικού του 20ου αιώνα, όπου μια εξέχουσα φυσιογνωμία θα μπορούσε ξαφνικά να γίνει εχθρός του λαού, είχαν σαν αποτέλεσμα πολλοί σταθμοί να αλλάζουν όνομα υπέρ κάποιου που βρισκόταν σε αρμονία με την επικρατούσα πολιτική διάθεση. Το συχνότερο θύμα των διακυμάνσεων της πολιτικής ελίτ είναι ο σταθμός «Ριάντ Οκότνι» της γραμμής Σοκόλνικι που έχει μετονομασθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές. Αυτό είναι το όνομα των πρώτων 20 ειρηνικών χρόνων της ύπαρξής του. Φωτό: Igor Vanin

Ο ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ. Οι συχνές ανατροπές του πολιτικού σκηνικού του 20ου αιώνα, όπου μια εξέχουσα φυσιογνωμία θα μπορούσε ξαφνικά να γίνει εχθρός του λαού, είχαν σαν αποτέλεσμα πολλοί σταθμοί να αλλάζουν όνομα υπέρ κάποιου που βρισκόταν σε αρμονία με την επικρατούσα πολιτική διάθεση. Το συχνότερο θύμα των διακυμάνσεων της πολιτικής ελίτ είναι ο σταθμός «Ριάντ Οκότνι» της γραμμής Σοκόλνικι που έχει μετονομασθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές. Αυτό είναι το όνομα των πρώτων 20 ειρηνικών χρόνων της ύπαρξής του. Φωτό: Igor Vanin

 

Ο ΠΙΟ ΚΑΜΠΥΛΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο σταθμός «Αλεξάντροφσκι Σαντ» στη γραμμή Φιλέβσκαγια μπορεί να υπερηφανεύεται για μια απότομη ακτίνα καμπυλότητας 750 μέτρων: Κάθε φορά που ένα τρένο αναχωρεί, οι επόπτες βάρδιας επιθεωρούν την ουρά του από την μέση της πλατφόρμας, δεδομένου ότι τα πίσω βαγόνια δεν είναι ορατά από την καμπίνα του οδηγού. Ο οδηγός μπορεί να ξεκινήσει μόνον αφού πάρει άδεια. Το Μετρό της Μόσχας έχει άλλους πέντε σταθμούς με πλατφόρμες σε σχήμα τόξου: Πιατνίτσκοε Σοσέ, Κουτούζοβσκαγια, Ζιάμπλικοβο, Μεζντουναρόντναγια και Βίσταβοτσναγια, αλλά η καμπυλότητά τους είναι λιγότερο έντονη. Φωτό: Dmitriy Berdasov

Ο ΠΙΟ ΚΑΜΠΥΛΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο σταθμός «Αλεξάντροφσκι Σαντ» στη γραμμή Φιλέβσκαγια μπορεί να υπερηφανεύεται για μια απότομη ακτίνα καμπυλότητας 750 μέτρων: Κάθε φορά που ένα τρένο αναχωρεί, οι επόπτες βάρδιας επιθεωρούν την ουρά του από την μέση της πλατφόρμας, δεδομένου ότι τα πίσω βαγόνια δεν είναι ορατά από την καμπίνα του οδηγού. Ο οδηγός μπορεί να ξεκινήσει μόνον αφού πάρει άδεια. Το Μετρό της Μόσχας έχει άλλους πέντε σταθμούς με πλατφόρμες σε σχήμα τόξου: Πιατνίτσκοε Σοσέ, Κουτούζοβσκαγια, Ζιάμπλικοβο, Μεζντουναρόντναγια και Βίσταβοτσναγια, αλλά η καμπυλότητά τους είναι λιγότερο έντονη. Φωτό: Dmitriy Berdasov

 

Ο ΣΤΕΝΟΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο σταθμός «Λεωφόρος Βολγκογκράντσκι» είναι ο στενότερος σταθμός του μετρό της Μόσχας στη γραμμή Ταγκάνσκο-Κρασνοπρεσνένσκαγια με μικρή πλατφόρμα και απόσταση μεταξύ των στύλων του σταθμού, μόλις 4 μέτρα. Φωτό: Dmitriy Berdasov

Ο ΣΤΕΝΟΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο σταθμός «Λεωφόρος Βολγκογκράντσκι» είναι ο στενότερος σταθμός του μετρό της Μόσχας στη γραμμή Ταγκάνσκο-Κρασνοπρεσνένσκαγια με μικρή πλατφόρμα και απόσταση μεταξύ των στύλων του σταθμού, μόλις 4 μέτρα. Φωτό: Dmitriy Berdasov

 

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Στη γραμμή Σοκόλνικι ο σταθμός «Λόφοι των Σπουργιτιών» συμπεριλαμβανομένων των διαδρόμων προσέγγισης εκτείνεται στα 284 μέτρα, και αποτελεί ρεκόρ για το Μετρό της Μόσχας. Χρειάζονται 4 λεπτά για να περπατήσει κανείς από το ένα άκρο της πλατφόρμας στην άλλη. Άνοιξε το 1959, και είναι ο πρώτος σταθμός του μετρό στον κόσμο που χτίστηκε πάνω από γέφυρα και πάνω από το νερό. Φωτό: Lori

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Στη γραμμή Σοκόλνικι ο σταθμός «Λόφοι των Σπουργιτιών» συμπεριλαμβανομένων των διαδρόμων προσέγγισης εκτείνεται στα 284 μέτρα, και αποτελεί ρεκόρ για το Μετρό της Μόσχας. Χρειάζονται 4 λεπτά για να περπατήσει κανείς από το ένα άκρο της πλατφόρμας στην άλλη. Άνοιξε το 1959, και είναι ο πρώτος σταθμός του μετρό στον κόσμο που χτίστηκε πάνω από γέφυρα και πάνω από το νερό. Φωτό: Lori

 

 ΠΙΟ ΡΗΧΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Βρίσκεται μόλις πέντε μέτρα κάτω από τη γη και το φως του ήλιου, και ονομάζεται σταθμός Πετσάτνικι. Μέρος της οροφής του φτάνει κάμποσα μέτρα πάνω από το έδαφος. Φωτό: RIA Novosti

ΠΙΟ ΡΗΧΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Βρίσκεται μόλις πέντε μέτρα κάτω από τη γη και το φως του ήλιου, και ονομάζεται σταθμός Πετσάτνικι. Μέρος της οροφής του φτάνει κάμποσα μέτρα πάνω από το έδαφος. Φωτό: RIA Novosti

 

Ο ΒΑΘΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο βαθύτερος σταθμός του μετρό της πρωτεύουσας είναι σήμερα ο σταθμός «Πάρκο της Νίκης» ο οποίος άνοιξε στις 6 Μαΐου του 2003, στη γραμμή Αρμπάτσκο- Προκρόβσκαγια. Θαμμένος περίπου στα 85 μέτρα κάτω από τη γη, βρίσκεται βαθύτερα από τους περισσότερους σταθμούς, το βάθος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 50 μέτρα. Φωτό: Dmitriy Berdasov

Ο ΒΑΘΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Ο βαθύτερος σταθμός του μετρό της πρωτεύουσας είναι σήμερα ο σταθμός «Πάρκο της Νίκης» ο οποίος άνοιξε στις 6 Μαΐου του 2003, στη γραμμή Αρμπάτσκο- Προκρόβσκαγια. Θαμμένος περίπου στα 85 μέτρα κάτω από τη γη, βρίσκεται βαθύτερα από τους περισσότερους σταθμούς, το βάθος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 50 μέτρα. Φωτό: Dmitriy Berdasov

Ο ΠΙΟ ΠΟΛΥΣΥΧΝΑΣΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Τα πρωτεία του πολυσύχναστου σταθμού ανήκουν στο σταθμό Βίχινο στο τέλος της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η κίνηση επιβατών ξεπερνάει τα 170.000 άτομα την ημέρα. Κατά τις ώρες αιχμής, ο σταθμός είναι κατάμεστος, και οι επιβάτες που καταφέρνουν να φτάσουν στην πλατφόρμα πρέπει να περιμένουν για το δεύτερο ή το τρίτο τρένο πριν επιβιβαστούν. Φωτό: Photo Express

Ο ΠΙΟ ΠΟΛΥΣΥΧΝΑΣΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Τα πρωτεία του πολυσύχναστου σταθμού ανήκουν στο σταθμό Βίχινο στο τέλος της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η κίνηση επιβατών ξεπερνάει τα 170.000 άτομα την ημέρα. Κατά τις ώρες αιχμής, ο σταθμός είναι κατάμεστος, και οι επιβάτες που καταφέρνουν να φτάσουν στην πλατφόρμα πρέπει να περιμένουν για το δεύτερο ή το τρίτο τρένο πριν επιβιβαστούν. Φωτό: Photo Express
ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ. Ο σταθμός Σπαρτάκ της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια κατέχει το αρνητικό ρεκόρ να βρίσκεται υπό κατασκευή για πολλές δεκαετίες. Ξεκίνησε 40 χρόνια πριν από το 1975, το ίδιο διάστημα που άρχισε και η επέκταση της Οκτιάμπρσκοε Πόλε – Πλανέρναγια της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια, και ακόμη δεν έχει ανοιχτεί. Φωτό: metro.ru

ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ. Ο σταθμός Σπαρτάκ της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια κατέχει το αρνητικό ρεκόρ να βρίσκεται υπό κατασκευή για πολλές δεκαετίες. Ξεκίνησε 40 χρόνια πριν από το 1975, το ίδιο διάστημα που άρχισε και η επέκταση της Οκτιάμπρσκοε Πόλε – Πλανέρναγια της γραμμής Ταγκάνσκο-Κρασνοπρέσνενσκαγια, και ακόμη δεν έχει ανοιχτεί. Φωτό: metro.ru

Ο σταθμός ήταν αρχικά για να εξυπηρετεί τους κατοίκους πολύ μικρής περιοχής στο αεροδρόμιο Τούσινο. Αλλά το σχέδιο στέγασης εγκαταλείφθηκε και μαζί με αυτό και τα σχέδια για το σταθμό, όπου αδράνησαν οι κατασκευές και οι είσοδοι γέμισαν με χώμα. Φωτό: metro.ru

Ο σταθμός ήταν αρχικά για να εξυπηρετεί τους κατοίκους πολύ μικρής περιοχής στο αεροδρόμιο Τούσινο. Αλλά το σχέδιο στέγασης εγκαταλείφθηκε και μαζί με αυτό και τα σχέδια για το σταθμό, όπου αδράνησαν οι κατασκευές και οι είσοδοι γέμισαν με χώμα. Φωτό: metro.ru

Στον 21ο αιώνα, το γραφείο του Δημάρχου αποφάσισε να συνεχίσει τις εργασίες για την κατασκευή του σταθμού Σπαρτάκ, η οποία θα εξυπηρετεί πλέον το νέο Ανοικτό Γήπεδο ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της κατασκευής, ο σταθμός θα δεχθεί τους πρώτους του επιβάτες τον Μάρτιο του 2014. Φωτό: Press Photo

Στον 21ο αιώνα, το γραφείο του Δημάρχου αποφάσισε να συνεχίσει τις εργασίες για την κατασκευή του σταθμού Σπαρτάκ, η οποία θα εξυπηρετεί πλέον το νέο Ανοικτό Γήπεδο ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της κατασκευής, ο σταθμός θα δεχθεί τους πρώτους του επιβάτες τον Μάρτιο του 2014. Φωτό: Press Photo

Πηγήrbth.gr