Πεμπτουσία

Η θαυματουργός εικόνα της «Παναγίας του Ακαθίστου» της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους. (Επιμέλεια – διασκευή Στέλιος Κούκος)   : Θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε ένα θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο η Θεοτόκος εκδήλωσε «με την δική Της φωνή» την προτίμηση Της να παραμένει στην Μονή μας . Κατά τα τέλη του 16ου αιώνος, σε μία επιδρομή των πειρατών εσυλήθη μεταξύ των άλλων κειμηλίων και η ιερά εικόνα της Παναγίας του Ακαθίστου Ύμνου*. Η εικόνα και λόγω των πολυτίμων αφιερωμάτων και των καλυμμάτων που είχε, τοποθετήθηκε μέσα σε κιβώτιο από τους πειρατές και ανοίχθηκαν με το πλοίο τους στο πέλαγος. Για πολλές όμως νύκτες εκλυδωνίζονταν από την τρικυμία ανοικτά του Όρους, οπότε και φάνηκε η Θεοτόκος στον ύπνο τους  λέγοντας τους: – Γιατί με φυλακίσατε ...

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΒΩΡΙΟΥ ΦΩΤΟΣ Και ούτω (με το Βάπτισμα και το Χρίσμα) κατέστημεν σκήνωμα του Θεού του Υψίστου, τα δε σώματα ημών ναός του Αγίου Πνεύματος. Και ιδού, παρά ταύτα, είμεθα πτωχοί των πνεύματι. Εντός των ορίων της γης υπάρχει ακόρεστος πείνα και άσβεστος δίψα Θεογνωσίας, διότι ο αγών ημών είναι να φθάσωμεν τον Άφθαστον, να ίδωμεν τον Αόρατον, να γνωρίσωμεν τον επέκεινα πάσης γνώσεως. Η ορμή αύτη αυξάνει ακαταπαύστως εις έκαστον άνθρωπον, όταν το Φως της Θεότητος ευδοκήση να καταυγάση αυτόν, έστω και δια τινος αμυδράς προσεγγίσεως Αυτού, διότι τότε εις τους νοερούς ημών οφθαλμούς αποκαλύπτεται εν ποία αβύσσω διαμένομεν. Η όρασις αύτη καταπλήττει όλον τον άνθρωπον, και τότε η ψυχή αυτού δεν γνωρίζει ανάπαυσιν και δεν δύναται να εύρη αυτήν, ...

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος έχει κεντρική θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία. Είναι το γεγονός που αποκαλύπτει την δόξα της Εκκλησίας και των πιστών. Είναι η μαρτυρία της νέας καταστάσεως που εισάγεται με την έλευση του Χριστού στην ιστορία. Κατά την Μεταμόρφωση, ο Χριστός φανερώνει μέσα από την ανθρώπινη φύση Του την άκτιστη δόξα της θεότητός Του. Ταυτόχρονα προσλαμβάνει στην άκτιστη θεϊκή δόξα τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μετέχουν στην ίδια λαμπρότητα με τον Χριστό. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Χριστός αποτελεί την πηγή, ενώ αυτοί τους δέκτες της θείας λαμπρότητας. Ο λόγος για τον οποίο μεταμορφώθηκε ο Χριστός ενώπιον των Μαθητών, ήταν η προσέγγιση της ημέρας της Σταυρώσεώς Του: «῞Ινα ὅταν σὲ ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ ...

Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. Γι’ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν’ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή. Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

Ο άνθρωπος εκείνος που ζει μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών ακτινοβολεί άγιους λογισμούς, θείους λογισμούς. Η Βασιλεία του Θεού δημιουργεί μέσα μας μία ατμόσφαιρα παραδείσου, εν αντιθέσει προς την ατμόσφαιρα της κολάσεως, την οποία ακτινοβολεί όποιος έχει τον Άδη στην καρδιά του. Ο ρόλος των χριστιανών στον κόσμο είναι να φιλτράρουν την ατμόσφαιρα της γης, ώστε να κερδίζει διαρκώς έδαφος η ατμόσφαιρα της Βασιλείας του Θεού. Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Our struggle is against the enemies of our eternity and immortality. These are: our sins, our passions and our desires, the spiritual aspects of wickedness. Every sin steals a little from our eternity and mortifies our immortality. Let’s not fool ourselves: fondness for sin is enmity towards God, enmity towards the Lord and Christ. Without faith in the Lord and Christ, without rebirth in Christ the Lord, without life in Christ the Lord, we are and remain a workshop for the demons.

Πρέπει ν’ αποκτήσετε ισχυρή πίστη, μόνοι σας, με υπομονή, με καλοσύνη, με δικαιοσύνη. Να μη χάσουμε την πίστη! Σταθερή πίστη, και ο Θεός θα δώσει βοήθεια. Χωρίς την προσευχή, πάμε χαμένοι. Μη σκέφτεστε για το μέλλον. Είναι όλα στα χέρια του Θεού. Η ευχή «Κύριε, ελέησον» είναι σαν ένα σπαθί που κόβει στα δύο τον σατανά. Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Αγία Ζώνη. Ιερό θησαύρισμα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. 11-12-1995 Αθήνα Η Χάρη που πηγάζει από την θαυματουργική Ζώνη της Θεοτόκου με απάλλαξε από μεγάλη δοκιμασία. Ύστερα από μία εγχείρηση που είχα κάνει στο έντερο προ ετών, είχα κατά συχνά διαστήματα ενοχλήματα, πόνους στην κοιλιά, που πολύ με ταλαιπωρούσαν. Με κάποια θεραπευτική αγωγή ο πόνος κάπως κατεπραΰνθηκε. Φέτος το καλοκαίρι, επί τρεις συνεχείς μήνες, οι πόνοι ήταν καθημερινοί. Κανένα φάρμακο δεν μπορούσε να με ανακουφίσει. Νύχτες ολόκληρες δεν ησύχαζα, αλλά και οι μέρες ήταν γεμάτες οδύνη και ταλαιπωρία. Κατ’ οικονομίαν Θεού βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη, όταν η χαριτόβρυτη Ζώνη της Παναχράντου Παναγίας μας βγήκε από το Άγιον Όρος.   Με μεγάλη λαχτάρα έτρεξα να την προσκυνήσω. Πήρα την αγιασμένη κορδελίτσα. Την φόρεσα. Με πόνο ψυχής παρακάλεσα την Παναγία να με βοηθήσει. Ήμουν σίγουρη, απόλυτα σίγουρη, ...

On earth, there are more sorrows than joys. And just as the latter are sent by God, so the former are allowed by Him. For a variety of reasons. On occasion so that we bestir ourselves from spiritual hibernation. On another so that we can put a stop to a particular sin. Or be cleansed through repentance. Or for us to show our devotion to the Lord. On our part, however, in all these instances, we have to show boldness and patience, both for the glory of God and also for our own spiritual advancement. So it was for one of the above reasons that God has allowed sorrows to visit you. Be vigilant and don’t resist the will of God. ...

ΚΑΝΩΝ ΝΓ’ ΤΗΣ ΠΕΝΘΕΚΤΗΣ «Επειδή μείζων η κατά το πνεύμα οικειότης της των σωμάτων συναφείας, έγνωμεν δε εν τισι τύποις τινάς εκ του αγίου και σωτηριώδους βαπτίσματος παίδας αναδεχομένους, και μετά τούτο, ταίς εκείνων μητράσι χηρευούσαις, γαμικόν συναλλάσσοντας συνοικέσιον, ορίζομεν από του παρόντος μηδέ τοιούτο πραχθήναι. Ει δε τινες μετά τον παρόντα Κανόνα φωραθείεν τούτο ποιούντες, πρωτοτύπως μεν οι τοιούτοι αφιστάσθωσαν του παρανόμου τούτου συνοικεσίου, έπειτα δε, και τοις πορνευόντων επιτιμίοις υποβληθήτωσαν». Η εκ του ιερού μυστηρίου του βαπτίσματος παραγομένη σχέσις, λόγω του ιερού χαρακτήρος, ον απήλαυεν από των πρώτων αιώνων της ημετέρας Εκκλησίας το μυστήριον τούτο, εδημιούργησε την μέχρι και σήμερον διά της παραδόσεως επικρατούσαν πνευματικήν λεγομένην συγγένειαν. Λέγοντες πνευματικήν συγγένειαν εννοούμεν την μεταξύ δύο ή πλειόνων προσώπων διά του αγίου ...

ΚΑΝΩΝ ΝΓ’ ΤΗΣ ΠΕΝΘΕΚΤΗΣ «Επειδή μείζων η κατά το πνεύμα οικειότης της των σωμάτων συναφείας, έγνωμεν δε εν τισι τύποις τινάς εκ του αγίου και σωτηριώδους βαπτίσματος παίδας αναδεχομένους, και μετά τούτο, ταίς εκείνων μητράσι χηρευούσαις, γαμικόν συναλλάσσοντας συνοικέσιον, ορίζομεν από του παρόντος μηδέ τοιούτο πραχθήναι. Ει δε τινες μετά τον παρόντα Κανόνα φωραθείεν τούτο ποιούντες, πρωτοτύπως μεν οι τοιούτοι αφιστάσθωσαν του παρανόμου τούτου συνοικεσίου, έπειτα δε, και τοις πορνευόντων επιτιμίοις υποβληθήτωσαν». Η εκ του ιερού μυστηρίου του βαπτίσματος παραγομένη σχέσις, λόγω του ιερού χαρακτήρος, ον απήλαυεν από των πρώτων αιώνων της ημετέρας Εκκλησίας το μυστήριον τούτο, εδημιούργησε την μέχρι και σήμερον διά της παραδόσεως επικρατούσαν πνευματικήν λεγομένην συγγένειαν. Λέγοντες πνευματικήν συγγένειαν εννοούμεν την μεταξύ δύο ή πλειόνων προσώπων διά του αγίου ...

Ο Άγιος Παντελεήμων, είναι ένας από τους πολύ γνωστούς Αγίους για τις θαυματουργικές θεραπείες ασθενών, που έπασχαν ακόμη και από ανίατες ασθένειες. Καταγόταν από την Νικομήδεια της Βιθυνίας, Μικράς Ασίας (σημ. Ιζμίτ Τουρκίας). Στην πόλη αυτή ο ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε εγκαταστήσει την έδρα του και από αυτή διοικούσε το Ανατολικό τμήμα της Αυτοκρατορίας του. Αναρίθμητοι είναι οι χριστιανοί που υπέστησαν φρικτά μαρτύρια στην πόλη αυτή, από αυτόν τον σκληρό διώκτη της Εκκλησίας, τον Διοκλητιανό. Αρκεί να θυμηθούμε ότι την 28η Δεκεμβρίου τιμούμε τους 20.000 Μάρτυρες που κάηκαν τη μέρα εκείνη στην Νικομήδεια. Η μητέρα του Αγίου Παντελεήμονα Ευβούλη, ήταν χριστιανή· αγία ψυχή. Από ενωρίς φρόντισε να δώσει χριστιανική αγωγή στο παιδί της, του οποίου το αρχικό όνομα ήταν Παντολέων. Όμως ...

Αποσπάσματα από Διαδικτυακή Σύναξη κατά την περίοδο της πανδημίας και της καραντίνας με τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο με θέμα: «Άγιοι γίνεσθε…».

Το Πρόσωπο της Θεοτόκου στην Προτεσταντική Θεολογία Και όμως μέχρι τον ΙΖ’ αιώνα οι προτεστάντες πίστευαν στο Αειπάρθενο!   Το να θελήσει κάποιος να παρουσιάσει το πώς αντιμετώπισε την Θεοτόκο η προτεσταντική θεολογία, σε όλα τα στάδια εξέλιξης του Προτεσταντισμού, αναμφιβόλως ξεφεύγει από τα πλαίσια ενός άρθρου και χρειάζεται συγγραφή ογκώδους βιβλίου. Η δική μας όμως εδώ σύντομη ιστορικοδογματική αναφορά έχει ως σκοπό, να παρουσιάσει τον εκτροχιασμό της προτεσταντικής θεολογίας από την Πίστη της Εκκλησίας, όπως αυτή μαρτυρείται στους φορείς της Θείας Αποκαλύψεως στο ζήτημα αυτό, αλλά ταυτοχρόνως να επισημάνει και τον απίστευτο βαθμό διαβρώσεως τού Προτεσταντισμού από τον ορθολογισμό και την αυθαιρεσία. Ξεκινώντας από τους ηγέτες της Διαμαρτυρήσεως, πρέπει να αναφέρουμε, ότι ο Λούθηρος στάθηκε με σεβασμό απέναντι στο φρόνημα της Εκκλησίας σχετικά με τις ιδιότητες της ...

Το καλοκαίρι, εποχή  συγκομιδής  με κυριαρχική θέση στην παραδοσιακή ελληνική αγροτική οικονομία, αποτελεί περίοδο κατά την οποία οι εορτές και οι πανηγύρεις έχουν πρωτίστως αγιοφυλακτικό και αγιοπροστατευτικό, και δευτερευόντως διαβατήριο, οριακό και γονικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τις αντίστοιχες εορτές της άνοιξης.   Ο   άνθρωπος,   εργαζόμενος σκληρά και υπό αντίξοες συχνά καιρικές συνθήκες, έχει ανάγκη να αναπαυθεί και να ψυχαγωγηθεί, κι αυτό κυρίως του προσφέρουν τα καλοκαιρινά πανηγύρια, τα οποία γι’ αυτό τό λόγο περιβάλλονται συχνά από διηγήσεις για αγίους τιμωρούς, οι οποίοι τιμωρούν -συχνά καταστρέφοντας τους τη σοδειά- εκείνους που δεν τηρούν την αντίστοιχη εθιμική αργία της εορτής τους. Η χρονική αυτή περίοδος αποτελεί την εποχή του θερισμού και της συγκομιδής των δημητριακών, πρωταρχικών ειδών διατροφής και απαραίτητων για ...

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΙΣ ΤΑΦΗΝ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΝΗΠΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Ὁ ἱερεύς ποιεῖ εὐλογητόν καί ἀρξαμένης τῆς ἐκφορᾶς τοῦ νεκροῦ, ψάλλεται ὁ τρισάγιος ὕμνος μέχρι τοῦ ναοῦ ἤ τοῦ τάφου. Ἐκεῖ ἀρχόμεθα τοῦ ΡΙΗ´ ψαλμοῦ «Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ…», ἄνευ αἰτήσεων καί ἐκφωνήσεων. Ἀκολούθως λέγονται τά τροπάρια «Μετά πνευμάτων…» καί Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον ἐκ τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας εἰς Νήπια. Καί ἐπισυνάπτεται ἡ Εὐχή «Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια…» ἐκ τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας εἰς Νήπια, ὡς καί ἡ κάτωθι εὐχή (βλ. Νεκρώσιμοι καί ἐπιμνημόσυνοι ἀκολουθίαι, Ἔκδοσις Ἀποστολικῆς Διακονίας, 1998, σελ. 94) : «ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΠΕΝΘΟΥΝΤΑΣ» «Κύριε Κύριε, ἡ τῶν θλιβομένων παραμυθία καὶ τῶν πενθούντων παράκλησις καὶ πάντων τῶν ἐν ὀλιγοψυχίᾳ ἀντίληψις ὑπάρχων, τοὺς τῷ πένθει τοῦ κοιμηθέντος συνεχομένους τῇ σῇ εὐσπλαχνίᾳ παραμύθησαι· πᾶν ἄλγος ἐγκείμενον εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν θεράπευσον καὶ τὸν δοῦλον ...

Την 3ην Αυγούστου 1824 δύναμη από 600 ιππείς του Ομέρ πασά ξεκίνησε από το στρατόπεδο του Καπανδριτίου και ενήργησε έφοδο εναντίον της Αθήνας. Η μάχη έγινε στις στήλες Ολυμπίου Διός και έληξε με νίκη των Ελλήνων. Ο Ομέρ πασάς αποσύρθηκε στην Εύβοια με σοβαρές απώλειες. Την ίδια ημέρα αλλά το 1826 δύναμη 5.000 Τούρκων υπό τον Κιουταχή επιτίθεται εναντίον της. Την υπερασπίζουν 800 Έλληνες. Μετά από σφοδρή μάχη οι Τούρκοι κυριεύουν την Αθήνα και οι υπερασπιστές κλείνονται στην Ακρόπολη. «Ο εχθρός έρχεται εις τήν Αττικήν τόν Ιούνιον μήνα 1826. Τά δύο χωρία τής Αττικής Χασιά καί Μενίδι, τόν υποδέχονται καί τόν προσκυνούν. Τήν 3ην Ιουλίου 1826 εστρατοπέδευσεν ο εχθρός έξω τής πόλεως, αφ’ ής ημέρας άρχεται ο αποκλεισμός. Η σύμπνοια τών Αθηναίων μετά ...

Στην καρδιά που είναι δοχείο αδύνατο, πρέπει να διατηρείς πάντα το θησαυρό του Πνεύματος, τους ποταμούς του «ζώντος ύδατος». Να είσαι καλός, να μην εκνευρίζεσαι, να μην παρασύρεσαι από τη φιλαυτία, από την προσκόλληση στα επίγεια πράγματα και από τις άτακτες κινήσεις της σάρκας. Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Κρύβει την υποκρισία κάτω από πλαστή αγάπη εκείνος που επαινεί με το στόμα του, αλλά εξουθενώνει με την καρδιά του. Κρύβει φθόνο κάτω από πλαστή φιλία, εκείνος που μεταφέρει σε κάποιον τις κατηγορίες κάποιου άλλου εναντίον του. Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος

Κοίμηση της Θεοτόκου (1650-1699), λεπτομέρεια. Δια χειρός Βίκτωρος. (Μουσείο Μπενάκη). “Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω…”! Εκεί στην Γεθσημανή και μεις! Πάντα τέτοιες μέρες! Κατ’ έτος! Στο πιο δροσερό απάγκιο των ψυχών! Και των σωμάτων! Οι ετήσιες ανά ψυχή δεκαπενθήμερες διακοπές αναψυχής μας! Συμμετέχοντας σ’ αυτό το θερινό ταξείδι το οποίο μοιάζει σαν μία αδήριτη ανάγκη. Που είναι ξενύχτισμα και ξεπροβόδισμα της Παναγίας! Μια δεκαπενθήμερη ετοιμασία γι’ αυτόν τον τελικό χωρισμό, και αποχαιρετισμό, κι’ αυτήν την ένωση! (Αφού το κόσμο ου κατέλιπε! Δεν εγκατέλειψε)! Την Μετάσταση και Ανάσταση της Θεοτόκου! Που έγινε το μέγα Πάσχα του θέρους! Το μέγα και λαμπρό καλοκαιρινό Πάσχα των Ελλήνων αλλά και όλων των Ορθοδόξων. Η Λαμπρή της Παναγίας! Και εκεί στο μέγα καύμα, τον καύσωνα και στην μεγάλη πυροβασία του πυρίκαυστου ελληνικού καλοκαιριού, ...