Από την Αλεξάνδρεια της Ρουμανίας, την πατρίδα του, όπου γεννήθηκε στις 29.8.1837, από Βούλγαρους γονείς, τον Χρήστο και τη Νόννα, ήλθε στη δεύτερη πατρίδα του, το Άγιον Όρος, το 1859. Πρωτοεγκαταστάθηκε στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Ως δόκιμος διεκρίθη για την άκρα υπακοή του και την καθαρή του ταπείνωση. Το 1863 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Το 1867 εξήλθε της σκήτης για μεγαλύτερη ησυχία. Μόνασε για 35 έτη στο Λαυριώτικο Κελλί που ονομάζεται «Τουρλωτή» και είναι πλησίον του Αγιάσματος του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου. Όλη του η ζωή ήταν μία προσευχή. Η φιλαδελφία του εκδηλωνόταν και με την αγαθή φιλοξενία. Μετά την αναχώρηση των επισκεπτών του νήστευε επί διήμερο, για ν’ αναπληρώσει ό,τι έχασε με τις συζητήσεις. Όταν ένας μοναχός τον ρώτησε ...




















