Ορθοδοξία και Ορθοπραξία

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Κυριάκου Κοντόπουλος γεννήθηκε στις Σαράντα Εκκλησιές της Α. Θράκης το έτος 1880. Προσήλθε στην ωραία και ιερά μονή Δοχειαρίου το 1900. Μοναχός εκάρη το 1902. Το 1911 εξελέγη προϊστάμενος αυτής. Επί μία τριακονταετία και πλέον διακόνησε αόκνως στη γραμματεία της μονής. Το υπομονετικό κι επιμε­λημένο έργο του παραμένει μέχρι σήμερα αρκετά χρήσιμο. Εργάσθηκε για τη σύνταξη του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους. Διετέλεσε αντιπρόσωπος με βαρύνουσα γνώμη και ήταν σεβαστός απ’ όλους. Ο λογιότατος Ιερόθεος διετέλεσε επίσης καλός ψάλτης και ασχολήθηκε με την αντιγραφή μουσικών χειρογράφων. Έτρεφε ιδιαίτερα μεγάλη ευλάβεια προς την Παναγία τη Γοργοϋπήκοο, τη θαυματουργή προστάτισσα όλων των Δοχειαριτών πατέ­ρων. Κάποτε μάλιστα που από την υπερβολική κόπωση των γραφείων έπαθαν τα μάτια του, κατέφυγε με ...

Ιερά Μονή Ξηροποτάμου (φωτ.1930) Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Μάδης γεννήθηκε στο χωριό Γεράκι της Λακωνίας το 1834. Μεγάλωσε ασχολούμενος με τα πατρικά του κτήματα. Στη μονή Ξηροποτάμου εισήλθε το 1865. Μοναχός εκάρη το 1866 μετονομασθείς Ακάκιος. Το 1869 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1872 πρεσβύτερος. Το 1876 προήχθη σε Προϊστάμενο της μονής του. Αγαπούσε ιδιαίτερα την εκκλησία και τις ιερές ακολουθίες. Είχε ευλάβεια, προσοχή και κατάνυξη. Διετέλεσε επί έτη και καλός τυπικάρης. Το μοναχολόγιο της μονής λακωνικά αναφέρει περί αυτού: «Ήτο πολύ φιλακόλουθος, ιστάμενος μετ’ ευλαβείας και προσοχής εν τη εκκλησία, χρηματίσας και τυπικάρης». Ανεπαύθη εν Κυρίω ειρηνικά στις 15.12.1922, ημέρα μνήμης του άγι­ου ιερομάρτυρος Ελευθερίου.   Πήγες – Βιβλιογραφία Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου, α.α. 1. Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού ...

Γέροντας Ηρωδίων Καψαλιώτης,το ευώδες άνθος του Περιβολιού της Παναγίας Γεννήθηκε φτωχός, ο κατά κόσμον Ιωάννης Μαντούφ, σ’ ένα χωριό της Ρουμανίας, που λέγεται Ορντασέστ, το 1904. Από μικρός αγά­πησε υπέρμετρα τον Χριστό. Νέος ήλθε στο αγιασμένο Περιβόλι της Παναγίας, για ν’ αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Υιό της. Πρόκειται για ευώδες άνθος του θεοφύτευτου κήπου του ιερού Άθωνος και για γλυκόφθογγο στρουθίο τ’ ουρανού. Ρασοφόρεσε μάλλον στο Διονυσιάτικο Κελλί των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Καψάλα και το μέγα σχήμα των μοναχών έλαβε στην Καλύβη των Αρχαγγέλων στην Αγιοπαυλίτικη Λακκοσκήτη. Από το τέλος του 1964 ασκήτευε στο Κελλί του Αγίου Δημητρίου στην Καψάλα. Διήλθε και από άλλα μέρη της αγιοτρόφου αθωνικής χερσονήσου: την Προβάτα, τις Καρυές, Κελλιά της Καρακάλλου, Φιλοθέου και Βατοπεδίου. Σαν μέλισσα ...

Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Ιωάννου Τσιτμής γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1907. Εργάσθηκε στη μονή Δοχειαρίου, πολλά χρόνια ως λαϊκός μάγκιπας (φούρναρης). Δόκιμος εγράφη το 1974. Μοναχός εκάρη σε μεγάλη ηλικία το 1976 από τον Γέροντα Βενι­αμίν. Ήταν πορτάρης της μονής. Μετά μία διετία ανεπαύθη εν Κυρίω στις 10.12.1978. Εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου ο μακάριος δίχως κρό­το και κανένα θόρυβο. Κατά την εκταφή του το 1981, που πραγματοποιήθηκε από τη νέα αδελφότητα, έγιναν αισθητά τα σημεία της οσιότητός του. Γράφει αδελφός της μονής, που ήταν παρών: «Τα οστά του ευωδίασαν και το αντελήφθησαν όλοι, και οι εγγύς και οι μακράν. Εμείς απορήσαμε με το θαυμαστό αυτό γεγονός. Αγνοούσαμε τον άνθρωπο εντελώς. Έναν παλαιό συνεργάτη του που ρωτήσαμε απόρησε ...

Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Παντελεήμονος Λημώνης γεννήθηκε στη Χότσιστα Κορυτσάς της Β. Ηπείρου το 1875. Διετέλεσε δάσκα­λος και ήταν γνώστης άριστος της βυζαντινής μουσικής. Όταν κάποτε οι Τούρκοι θέλησαν να κάψουν ένα ελληνικό σχολείο, αποσόβησε την καταστροφή με την προσευχή του, λέγοντας τους Χαιρετισμούς της Πα­ναγίας. Προσήλθε με ιερό πόθο στη μονή Διονυσίου κι εκάρη μοναχός το 1909. Ως μοναχός διακρίθηκε για την υπακοή του και τη μοναχική του ακρίβεια. Είχε κόψει τελείως το θέλημά του. Συνήθιζε να λέει: «Ο υποτακτικός ουδέν έχει εν τω κόσμω τούτω, ει μη μόνον τον Χριστόν». Έφθασε από την πράξη στη θεωρία. Μετά μία εικοσαετία σκληρών αγώνων στο αυστηρό κοινόβιο του Διονυσίου, όπου έλαβε την κουρά και την ιεροσύνη, έκανε μία τριακονταετία στον Πειραιά, ...

Ιερά Μονή Γρηγορίου (φωτ. 1928) Καταγόταν από το νησί της Μεγαλόχαρης Παναγίας, την Τήνο των Κυκλάδων. Διετέλεσε παροικονόμος του μετοχίου της μονής στη Βούλτσιστα Πιερίας. Μαζί με τον παραδελφό του Γέροντα Συμεών          (+1901) συκοφαντήθηκε για ανηθικότητες, αυτός ο βράχος της ηθικής, όπως αναφέρει το μοναχολόγιο. Έτσι είχε το ίδιο δεινό πάθημα με τον προαναφερθέντα. Τοποθετήθηκε δίχως τη θέλησή του σ’ ένα ξεσαμάρωτο ονάριο με την πλάτη μπροστά, και περιεφέρετο δεχόμενος ειρωνείες, εμπαιζόμενος και χλευαζόμενος από διαφόρους. Η θεία δίκη ενήργησε τον παραδειγματισμό των υπολοίπων με το οικτρό τέλος των δεινών συκοφαντών. Μάλιστα ήταν και ένας δόκιμος μοναχός κι ένας εργάτης των κτημάτων της μονής, που είχε βοηθηθεί μαζί με την οικογένειά του. Είχαν και οι δύο οδυνηρό τέλος, για τη ...