Κατηγορία

Συναξαριακές Μορφές

Μοναχός Ιωακείμ Ξενοφωντινός (1868-26 Μαρτίου 1962)

Κατηγορίες: Συναξαριακές Μορφές

Ο Γέροντας Ευθύμιος από τη σκήτη του Ξενοφώντος (φωτ. μοναχού Χαρίτωνος Καρουλιώτου). Ένα απόγευμα του Ιουλίου του 2010 επισκεφθήκαμε την πενιχρή Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου. Ο Γέροντας Ευθύμιος, ασθενής και υπέργηρος μας υποδέχθηκε φιλόφρονα στο ταπεινό κελλί του και μας μίλησε με συγκίνηση για τους μακαριστούς Γέροντές του. Ο κατά κόσμον Ιωάννης Μπογιατζόγλου του Παναγιώτου και της Αικατερίνης, ήταν από το Οφρύνιο Δαρδανελίων. Μόνασε από το 1891 στην Καλύβη των Εισοδίων με τον κατά σάρκα αδελφό του μοναχό Άνθιμο. Εκάρη μοναχός το 1893. Γέροντες είχαν τον μοναχό Άνθιμο από τον Βόλο και τον μοναχό Ιωαννίκιο από το Τσανάκαλε. Ο Άνθιμος στην αρχή μόνασε στη μονή Αγίου Παντελεήμονος, κατόπιν στην Κωνσταμονίτου και κατόπιν στη σκήτη Ξενοφώντος. Ο Άνθιμος έκειρε μοναχό τον ...

Περισσότερα

Ιερομόναχος Ευγένιος Ξηροποταμηνός (1853-21 Μαρτίου 1924)

Κατηγορίες: Συναξαριακές Μορφές

Ιερά μονή Ξηροποτάμου, χαλκογραφία (1759) Ο κατά κόσμον Δημήτριος Ευστρατίου από την Άγρα Μυτιλήνης γεννήθηκε το 1853. Προσήλθε στην ιερά μονή Ξηροποτάμου το 1871. Μοναχός εκάρη το 1874. Από τον Γέροντά του ιερομόναχο Αγαθάγγελο († 1898) έλαβε στην κουρά του το όνομα Ευγένιος προς τιμή του Γέροντός του Ευγενίου († 1876). Σπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή, η οποία τότε ήκμαζε. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1875 και πρεσβύτερος το 1879. Προϊστάμενος προήχθη το 1883. Είχε άκρα αγάπη στη θεία λατρεία. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την πρόοδο της μονής της μετανοίας του. Στις παγκοινιές πρώτος πήγαινε και τελευταίος έφευγε. Εργαζόταν σαν ο τελευταίος καλός εργάτης στη συγκέντρωση του ελαιοκάρπου. Είχε άνεση λόγου και συγκινούσε τους συνδαιτυμόνες στις τράπεζες. Ο Προηγούμενος Ευδόκιμος Ξηροποταμηνός († 1938) γράφει ...

Περισσότερα

Μοναχός Νήφων Κωνσταμονίτης (1896 – 19 Μαρτίου 1985)

Κατηγορίες: Συναξαριακές Μορφές

Γεννήθηκε στο χωριό Μάριου Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου Κρήτης το 1896 ο κατά κόσμον Εμμανουήλ Σπαντιδάκης. Νέος πήγε να υπηρετήσει την πατρίδα και να την υπερασπισθεί. Αργότερα στο μοναστήρι του, που τον πίεζαν να χειροτονηθεί ιερεύς, έλεγε πως πήρε όπλο και μπορεί στον πόλεμο να κτύπησε κάποιον και να τον σκότωσε. Από τον λόχο του, έλεγε, ήταν ο μόνος που σώθηκε. Έλεγε συνεχώς τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Εισήλθε στην ήσυχη και απόμερη μονή του άγιου πρωτομάρτυρος Στεφάνου-Κωνσταμονίτου το 1926 κι εκάρη μοναχός το 1928. Από το 1945 ήταν προϊστάμενος της μονής του. Διετέλεσε και τοποτηρητής της. Στα 60 έτη της κοινοβιακής βιοτής του υπήρξε ασυμβίβαστος πλήρως με ότι το αντιμοναχικό. Είχε υψηλούς πνευματικούς στόχους και τους έφθασε. Η ασκητική του ζωή ήταν ...

Περισσότερα