Θαυμαστές διηγήσεις

Όσιος Πορφύριος (1906-1991). Φωτογραφία Αγιορειτική Φωτοθήκη. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Ένα πρωί, πριν τη δουλειά, πέρασα από τον Γέροντα, να πάρω την ευχή του. Τον βρήκα καθιστό και σκυφτό. Εγώ στεκόμουν όρθιος και κοίταζα πίσω του που είχε διάφορες εικόνες και τη φωτογραφία ενός καπετάνιου. – Τον ξέρεις αυτόν τον καπετάνιο; με ρωτάει. – Όχι, Γέροντα. – Αυτός διοικεί ένα μεγάλο καράβι. Εσύ έχεις πάει στην Βραζιλία; – Όχι, Παππούλη. – Ξέρεις που είναι; – Όχι, Γέροντα. – Αυτός με πήρε στο τηλέφωνο, κάποια στιγμή που βρίσκονταν στην Βραζιλία και μου είπε πως κινδυνεύουν σε φουρτούνα: «Χανόμαστε, Γέροντα»! μου λέει. «Σας βλέπω», του λέω. Πράγματι, κινδύνευαν να βουλιάξουν. Μιλούσαμε δυο ώρες στο τηλέφωνο και τους είπα τι να κάνουν. Έκανα πολλή προσευχή και σταμάτησε η τρικυμία, αλλά το καράβι έμεινε ακυβέρνητο. Έπαθε ...

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829 – 1908). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Την ημέρα της εορτής της εκκλησίας του μετοχίου μας, που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, ο Πατήρ Ιωάννης ερχόταν απαραιτήτως να λειτουργήση. Έφθανε την παραμονή της αγρυπνίας. Έβγαινε από το ιερό για να ψάλη τον Πολυέλεο και τα Μεγαλυνάρια και για να διαβάση ο ίδιος τα καθίσματα και τους κανόνες. Έμενε μαζί μας όλη την νύχτα μέχρι ανήμερα την εορτή, οπότε μαζί με τους άλλους Ιερείς ιερουργούσε στην δεύτερη λειτουργία στις 10.00 π.μ. Συνήθως σηκωνόταν πολύ πρωί, καμιά φορά στις 4.00 ή στις 5.00 π.μ. και έγραφε ομιλίες και κρατούσε σημειώσεις. Γύρω στις 7.00 ή 8.00 π.μ. έβγαινε για να πάρη τον αέρα του και τότε μ’ έπαιρνε και μένα μαζί ...

Ο όσιος Ιάκωβος πλάι στην εικόνα του οσίου Δαυίδ του Γέροντα και η εικόνα του οσίου Ιωάννη του Ρώσσου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=274089 Το 1980, παιδιά μου, πάλι υπέφερα από κάτι άλλες μεταβολές του σώματος μου σε αυτά τα σημεία, αλλά οι γιατροί αποφασίσανε ότι είναι κάτι σοβαρό, καρκίνος, με συγχωρείτε, σ’ ένα σημείο του σώματός μου χαμηλά. Μου δώσανε 500 χάπια, οκτώ ειδών φάρμακα να πάρω μήπως διαλύσουν αυτά που είχα. Δεν μου λέγανε τίποτα όμως. Μου λέγανε προστατίτιδα και έπαιρνα φάρμακα. Σε αυτά τα σημεία που έκανα τις εγχειρήσεις το 1967 έκανα άλλες τέσσερις εγχειρήσεις, σύνολο οκτώ εγχειρήσεις. Είπαν οι γιατροί ότι η βιοψία θα δείξει, μάλλον δεν είναι για ζωή. Προσευχήθηκα στον Άγιο Γιάννη και στον Άγιο Δαυίδ . Λέγω: – Άγιέ ...

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων Πατριάρχης Αλεξανδρείας. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μαζί μ’ εκείνους που κατέθεσαν χρήματα, προσήλθε και κάποιος ο οποίος πρόσφερε εφτάμισι λίτρες χρυσού, διαβεβαιώνοντας τον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα ότι δεν του είχε απομείνει πλέον στην κατοχή του τίποτε σε χρυσάφι. Μετά την προσφορά του, ζητούσε από τον Άγιο δύο χάρες: πρώτον, να προσευχηθεί για τη διάσωση του παιδιού του και, δεύτερον, να γυρίσει το πλοίο του χωρίς κίνδυνο. Συνέβη τότε το πλοίο να σταλεί στην Αφρική. Όμως, αφού μετά την προσευχή του Αγίου πέρασαν τριάντα ημέρες, ο γιος του ανθρώπου εκείνου πέθανε. Τρεις δε ημέρες μετά τον θάνατο του παιδιού του, του συνέβη και άλλο δυστύχημα: το πλοίο του, που επέστρεφε από την Αφρική φορτωμένο, μόλις έφτασε απέναντι από τον Φάρο, έπεσε ...

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων Πατριάρχης Αλεξανδρείας. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μαζί μ’ εκείνους που κατέθεσαν χρήματα, προσήλθε και κάποιος ο οποίος πρόσφερε εφτάμισι λίτρες χρυσού, διαβεβαιώνοντας τον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα ότι δεν του είχε απομείνει πλέον στην κατοχή του τίποτε σε χρυσάφι. Μετά την προσφορά του, ζητούσε από τον Άγιο δύο χάρες: πρώτον, να προσευχηθεί για τη διάσωση του παιδιού του και, δεύτερον, να γυρίσει το πλοίο του χωρίς κίνδυνο. Συνέβη τότε το πλοίο να σταλεί στην Αφρική. Όμως, αφού μετά την προσευχή του Αγίου πέρασαν τριάντα ημέρες, ο γιος του ανθρώπου εκείνου πέθανε. Τρεις δε ημέρες μετά τον θάνατο του παιδιού του, του συνέβη και άλλο δυστύχημα: το πλοίο του, που επέστρεφε από την Αφρική φορτωμένο, μόλις έφτασε απέναντι από τον Φάρο, έπεσε ...

Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Πολλές ήταν και στην ζωή της αδελφής Αντωνίας οι επεμβάσεις του Θεού. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μία. Η Πάτμος, όπως είναι γνωστό, ήταν τότε ένα φτωχό και άγονο νησί. Γι’ αυτό ανέθετε η Γερόντισσα στην αδελφή Αντωνία να πηγαίνει κάθε χρόνο άλλοτε στην Κω και άλλοτε στην Σάμο την εποχή που μαζεύουν τις ελιές, να μαζεύει και να φέρνει λάδι στο Μοναστήρι για τα καντήλια και τις ανάγκες της Μονής. Φρόντιζε επίσης για όσπρια, αλεύρι και ο,τι άλλο ήταν απολύτως απαραίτητο για την συντήρηση των αδελφών. Μια χρονιά, παραμονές των Χριστουγέννων, ήταν ακόμη στην Σάμο. Είχε εντολή να βρίσκεται στην Μονή ως την γιορτή. Μάζεψε όπως μπορούσε τα είδη που είχε συγκεντρώσει και παρακάλεσε καποιον που είχε ...

Τίμιος Πρόδρομος (16ος), Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου, Αγίου Όρους. (Επιμέλεια, γλωσσική διασκευή Στέλιος Κούκος) : Όταν κοινοβίασα, αδελφέ Λάζαρε, το 1916 πολλά φαγητά της τράπεζας δεν τα έτρωγα. Ούτε μπακαλιάρο, ούτε τυρί, ούτε ντομάτες, ούτε αυγά και τις περισσότερες σηκωνόμουν νηστικός από την τράπεζα. Αυτό με στεναχωρούσε πολύ. Πώς θα ζήσω, έλεγα με τον εαυτόν μου, αφού δεν μπορώ να ν’ ακολουθήσω το πρόγραμμα των φαγητών της τράπεζας; Δεν είναι δύο ή τρεις μέρες. Τέτοια συλλογιζόμουν και με πολύ λύπη παρακάλεσα τον Τίμιον Πρόδρομον εξ όλης μου της ψυχής να με λυπηθεί και να γίνει ένα μικρό έλεος σε μένα τον ταλαίπωρο. Δεν πέρασε πολύ καιρός και, ω της ταχείας πατρικής σου αντιλήψεως, φροντίδας, Τίμιε Πρόδρομε! Μία Κυριακή κάθισα στην τράπεζα, όπου το φαγητό εκ των προτέρων ...

Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης (1931-1999). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποιο απόγευμα, την ώρα της Ακολουθίας, ένας ιερομόναχος καθόταν μαζί με τον Παππούλη στο Ιερό. Μέσα του δυσφορούσε, γιατί δεν καταλάβαινε αυτά που διάβαζε ο αναγνώστης . Οπότε κάποια στιγμή, ο Παππούλης, διαβάζοντας την σκέψη του και γελώντας ξεκαρδιστικά, τον πληροφόρησε καθησυχαστικά, ότι ο αναγνώστης διαβάζει τον Κανόνα του Όρθρου του Αγίου της εορτής. *** Μια φορά συνέβη μέσα στον ναό, στο ψαλτήρι, κάποια πνευματικά παιδιά του Παππούλη να κάνουν μεταξύ τους ένα πείραγμα σαν λογοπαίγνιο, και τόσο χαμηλόφωνα, που μόνο οι δυο τους το άκουγαν. Καθώς μας είπαν, το αποτέλεσμα ήταν ν’ ακούσουν ένα ακατάσχετο γέλιο του Γέροντα μέσα στο Ιερό, γι’ αυτό που εκείνοι έκαναν απ’ έξω μυστικά.   Από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, ο «Πατήρ Ευμένιος, ο ...

Άγιος Σπυρίδων Μητροπολίτης Τριμυθούντος Κύπρου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποιος καραβοκύρης από την Τριμυθούντα είχε ανάγκη από χρήματα, για να εμπορευθεί. Πήγε λοιπόν στον άγιο Σπυρίδωνα, για να δανειστεί απ’ αυτόν. Ο Άγιος, μαζί με τις άλλες αρετές που είχε, διακρινόταν και για τη λεπτότητά του και δεν ήθελε ποτέ να αρνηθεί να δανείσει χρήματα σε κάποιον, αν πράγματι τα είχε ανάγκη. Έδωσε λοιπόν στον καραβοκύρη λίγα χρυσά νομίσματα, τα οποία τα κρατούσε για τις ανάγκες της Επισκοπής. Ο καραβοκύρης πήρε τα χρυσά νομίσματα και αφού έκανε το ταξίδι του και πήγε καλά το εμπόριο, γύρισε και πήγε πάλι να επισκεφτεί τον Άγιο, για να του επιστρέψει το χρέος. Ο Άγιος, χωρίς να εξετάσει τίποτε και χωρίς να μετρήσει τα χρήματα, όπως κάνουν συνήθως οι ...

Όσιος Πορφύριος (1906-1991). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) :  Άμα ήταν κανένας πολύ μελαγχολικός : – Σ’ αρέσουν τα ποιήματα, παιδί μου; Πάμε στο δάσος, στα πεύκα, να κάνουμε μια βόλτα. Να δούμε το δάσος, να δούμε όλα τα ωραία της γης. Αφού ο Θεός «τα εποίησεν όλα τα ωραία της γης, και θέρος και έαρ», που λέει ο προφήτης Δαυίδ. Κι εκεί που ήτανε με τον νεαρό, που ήτανε μελαγχολικός και ο οποίος είχε φοβερό ορθολογισμό και δεν μπορούσε να πιστέψει, του λέει: – Ο Χριστός, παιδί μου, δίπλα σου είναι, εσύ Τον γυρεύεις, αλλά έχεις φοβερό ορθολογισμό και δεν Τον αφήνεις να μπει». Άκου, τώρα, τι του είπε! Δεν το κατάλαβε. Αφού το ‘πε αυτό, ισχύει. – Αλλά πού θα πάει»; του λέει. Γύρω-γύρω σε φέρνει. Γύρω-γύρω ...

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποια γυναίκα, που έπασχε από καρκίνο, άκουσε για τον αββά Λογγίνο και ήθελε να τον συναντήσει. Ο γέροντας καθόταν τότε εννιά μίλια έξω από την Αλεξάνδρεια. Καθώς η γυναίκα τον αναζητούσε, ο γέροντας έτυχε να μαζεύει ξύλα στην ακροθαλασσιά. Μόλις η γυναίκα τον βρήκε, τον ρώτησε: – Αββά, πού μένει ο αββάς Λογγίνος, ο δούλος του Θεού; χωρίς να ξέρει ότι είναι ο ίδιος. Εκείνος της είπε: – Τι τον θέλεις εκείνον τον απατεώνα; Μην πας σε αυτόν, γιατί είναι απατεώνας. Όμως, τι πρόβλημα έχεις; Η γυναίκα έδειξε το πάθος της και εκείνος, αφού σταύρωσε το μέρος που έπασχε, την έστειλε στο καλό λέγοντας: – Πήγαινε, και ο Θεός θα σε θεραπεύσει· γιατί ο Λογγίνος σε τίποτε δεν μπορεί να σε ωφελήσει. Έφυγε η γυναίκα, πιστεύοντας ...

Η συνοδία του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή (καθιστός). Από αριστερά: π. Αθανάσιος, Γέροντας, π. Εφραίμ Φιλοθεΐτης και Αριζονίτης, Γέροντας, π. Αρσένιος, Γέροντας, π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός, π. Θεοφύλακτος, Γέροντας, π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο διακριτικός άγιος Γέροντάς του , ήδη από τον δεύτερον χρόνον της αποταγής του τον προήγαγε εις πρεσβύτερον. Έκτοτε και μέχρις ότου εις τα γηρατειά του προσεβλήθη από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, ουδέποτε άφησε την καθημερινήν Θείαν Λειτουργίαν. Πάντοτε οι λειτουργίες του μετέδιδαν πλούσιαν χάριν εις τους παρόντες. Δεν αμφισβητούμε βεβαίως τον οιονδήποτε λειτουργόν, όμως ο πλαισιούμενος με πλούσιαν χάριν ιερουργός μεταδίδει αισθητά και εις τους «συνδαιτημόνας» του. Αναμνήσεις άσβεστες παραμένουν οι ιερές λειτουργίες του εις τα ασκητικά καλυβάκια της Μ. Αγίας Άννης αλλά και της Νέας Σκήτης, όπου πολλές φορές μη ...

Όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης, εκ Γεωργίας (1776-1864). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Όταν ήταν στο Ρωσσικό , συνέβη και το ακόλουθο περιστατικό, που διηγήθηκε ο π. Σάββας . Κάποτε, ένα κυνηγόσκυλο μπήκε στο Άγιον Όρος. Οι φρουροί το ακολούθησαν αλλά δεν μπόρεσαν να το πιάσουν. Έκανε επιθέσεις σε κτήνη και ανθρώπους. Κάποτε έφτασε και στο κελλί του π. Ιλαρίωνος. Τον είδε ο τελευταίος από το παράθυρο και φώναξε τον π. Σάββα να φέρει ένα σχοινί. Επειδή όμως η λέξη σχοινί, ακούγεται το ίδιο όπως σκυλί, ο υποτακτικός νόμιζε ότι ο γέροντας του είπε να φέρει το σκυλί. Αφού δεν ήταν μακριά η απόσταση, έτρεξε έξω, έπιασε το σκυλί από τα αυτιά, και ήθελε να το φέρει στον γέροντα. Μόλις το σκυλί τον είδε άρχιζε να βγάζει αφρούς από το ...

Όσιος Ιωακείμ Παπουλάκης ο Βατοπαιδινός εξ Ιθάκης (1786-1868). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάτοικος του χωριού Ανωγή, έτρεφε άσπονδο μίσος και αδιάλλακτη έχθρα για έναν συγχωριανό του, για λόγους τιμής. Είχε αποφασίσει να του στήσει ενέδρα και να τον σκοτώσει. Κανένας άλλος, εκτός από τον ίδιο, δεν γνώριζε το εγκληματικό του σχέδιο. Κάποια μέρα, έμαθε ότι ο εχθρός του βρισκόταν στον Σταυρό, και την νύχτα θα ανέβαινε στην Ανωγή. Σκέφτηκε τότε να τον περιμένει κρυμμένος σε κάποιο απόκεντρο μέρος και να τον σκοτώσει με δίκαννο όπλο καθώς θα περνούσε. Όμως, άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. Ο Ύψιστος φώτισε τον Όσιο Παπουλάκη να προλάβει την στυγερή δολοφονία. Έφτασε στον τόπο της ενέδρας την πιο κρίσιμη στιγμή, διότι έπειτα από λίγα λεπτά, το κακό θα ...

Παναγία «Νέα Φανερωμένη». Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Μονής Παναγίας Αμιρούς, Λεμεσός, Κύπρος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Τα πρώτα χρόνια που εγκατασταθήκαμε στο Μοναστήρι πηγαίναμε μια φορά το μήνα στη Λευκωσία, στο γιατρό, για το πρόβλημα υγείας της Γερόντισσας Μαρίας. Λόγω του ότι δεν είχαμε αυτοκίνητο, νοικιάζαμε ταξί για να μας πάρει από το Μοναστήρι (συνήθως είχαμε κάποιο ταξιτζή τακτικό που τον γνωρίζαμε). Ένα βράδυ διαπιστώσαμε κάτι αναφορικά με την υγεία της Γερόντισσας το οποίο μας ανησύχησε και, ενώ δεν είχαμε ραντεβού με τον γιατρό, πήραμε ταξί για να τον επισκεφθούμε. Όταν φθάσαμε, ο ταξιτζής μας ζήτησε περισσότερα λεφτά από όσα συνήθως μας έπαιρνε. Συζητήσαμε λίγο, όμως ήταν ανένδοτος και φεύγοντας μας είπε: «Αν δεν σας συμφέρει πάρτε άλλο ταξί για να επιστρέψετε». Πήγαμε, είδαμε τον ...

Η Γερόντισσα Ευπραξία με τον Όσιο Ιωσήφ Ησυχαστή. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Ο Γέροντας , είχε βγει έξω τη διακαινήσιμο εβδομάδα· πάνε πολλά χρόνια. Είπε ο γέρο-Ιωσήφ εις την Γερόντισσα Ευπραξία και τις άλλες αδελφές : – Βρήκα ένα παπαδάκι καλό. (Για μένα έλεγε). Συνεννοήθηκε η Γερόντισσα με τις άλλες, και μου πλέξανε ένα σκουφάκι. Όταν ήρθε ο γέρο-Ιωσήφ, πήγε στις αλυκές· δεν ανέβηκε επάνω εις το σπίτι. Κατεβήκαμε όλοι κάτω. Λέει ο Γέροντας: – Βρε παπά, πάρε αυτό το σκουφάκι. Μόλις φόρεσα εγώ το σκουφάκι αυτό, άναψα από προσευχή και θείο έρωτα! – Τι σκουφί είναι αυτό, Γέροντα; του λέω. – Να ήξερες, λέει ο Γέροντας, τι προσευχές έκανε η Γερόντισσα σ’ αυτό το σκουφάκι!   Απόσπασμα από το βιβλίο, «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους.

Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884 – 1980). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Λέγομαι Αντώνιος και είμαι μοναχός της Ι. Μονής Λογγοβάρδας . Έχω καθηγούμενο τον άγιον Γέροντα Φιλόθεον. Την παραμονή του Αγίου Βασιλείου με έστειλε μία αδελφή μου μία κούτα γλυκά και επήγα να ερωτήσω τον Γέροντα σχετικά. Μόλις άνοιξα την πόρταν είδα τον Γέροντα να είναι εις το μέσον του κελλιού του και το πρόσωπό του άστραφτε όπως ο ήλιος, και δεν μπόρεσα να δω το πρόσωπο του για δεύτερη φορά και έχασα τις αισθήσεις μου. Εκείνος με ερώτησε, εάν εσήμανε διά εσπερινόν και αμέσως έκλεισα την πόρτα και έφυγα.   Η μαρτυρία δημοσιεύεται στο βιβλίο, ο «Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος), 1884-1980», τόμος Α’, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.

Ιερομόναχος Ησύχιος Αγιαννανίτης ( 1909-10 Φεβρουαρίου 1982). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Σε μια από τις επόμενες ημέρες μου συνέβη ένας μεγάλος πειρασμός. Το αφεντικό μου με στέλνει να μεταφέρω με το γαϊδούρι την γυναίκα τον στο χωριό της, που ήταν δύο χιλιόμετρα μακριά. Μαζί της θέλησε να έλθη και η ανιψιά της. Μεταξύ τους από πολύ καιρό εμηχανεύοντο να με ρίξουν στον βόρβορο της ακολασίας. Αλλά δεν τα κατάφερναν. Και εθεώρησαν ως κατάλληλη αυτή την ευκαιρία, γι’ αυτό και κατάρτισαν το σατανικό σχέδιό τους. Ξεκινώντας για την οδοιπορία και κρατώντας το γαϊδούρι από το καπίστρι, έκανα τον σταυρό μου λέγοντας: «Παναγία μου, έλα μαζί μου σε παρακαλώ». Στο δρόμο προφασίζεται η γυναίκα ότι βιάζεται να φθάση γρήγορα και τρέχει, ενώ στο γαϊδούρι ανέβηκε η ανιψιά… Οι προσπάθειές της έμειναν ...

Αγία Σοφία (Χοτοκουρίδου) της Κλεισούρας (188-1974) Μια μέρα η Σοφία δούλευε στον μπαχτσέ. Την πλησιάζει μια γυναίκα που έλαμπε, της έδειξε τα κηπουρικά και της λέει: – Πότισέ τα κόρη μου, να φάει ο κόσμος. Η Σοφία, χωρίς να καταλάβει είπε σ’ αυτήν την κυρία να περάσει μέσα στην Παναγία να προσκυνήσει . Πράγματι εκείνη μπήκε στο μοναστήρι και σε λίγο ήρθε και η ίδια να την χαιρετήσει από κοντά. Αλλά πουθενά δεν βρέθηκε η γυναίκα. Ύστερα διηγήθηκε το συμβάν στον π. Γρηγόριο που την βεβαίωσε ότι εκείνη η γυναίκα ήταν η Παναγία.   Από το βιβλίο, «Σοφία Χοτοκουρίδου, Μια λαϊκή ασκήτρια, 6 Μαΐου 1974», των εκδόσεων Μυγδονία, Θεσσαλονίκη.