Θαυμαστές διηγήσεις

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Προυσώτισσας. Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=301273 Στο Αιτωλικό επικρατεί η ίδια κατάσταση. Οι κάτοικοι πεθαίνουν κατά δεκάδες. Η μεταφορά της Εικόνας πραγματοποιείται από την πόλη του Μεσολογγίου. Στον σιδηροδρομικό σταθμό έχουν προσέλθει όλοι, πλην ελαχίστων, οι οποίοι ανέμεναν την ιερή πομπή στο τέρμα της μεγάλης ανατολικής γέφυρας. Διαπρύσιοι κήρυκες του συντελεσθέντος θαύματος της καταπαύσεως της νόσου μεταξύ των άλλων και ο δήμαρχος Κων. Σταράμος, καθώς και οι: Παντ. Μόσχος, Χρ. Γαζώτης, Παντ. Σκόνδρας, Χρ. Μπογιατζής, Ανδρ. Λιαπίκος κ.ά.   Απειράριθμα θαύματα διηγούνται πολλοί των κατοίκων. Ο συνταξιούχος δάσκαλος Λάμπρος Μούτσος, ο οποίος υπηρετούσε άλλοτε στο χωριό Ντέμη, διηγείται: «Το 1918 η σύζυγός μου Σπυριδούλα είχε προσβληθή από βαρύτατη μορφή γρίπης. Οι φίλτατοί μου γιατροί Σελιμάς και Σακκάς με είχαν διαβεβαιώσει ότι η σύζυγός μου ...

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Προυσιώτισσας. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=301177 Αλλά μόνον η πόλη του Αγρινίου είχε απαλλαγή από το κακό. Όλη η γύρω περιοχή από όπου δεν πέρασε η προς το Αγρίνιο πορεία, το Αιτωλικό, το Μεσολόγγι, θερίζονταν ακόμα από την αρρώστια με ρυθμό συνεχώς αυξανόμενο. Το θανατικό ήταν τόσο που οι παπάδες δεν προλάβαιναν ούτε καν μια ευχή να διαβάσουν στους νεκρούς. Οι επιτροπές που φτάνουν από τα γειτονικά χωριά και από τις δύο πόλεις, το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό, αντιδρούν. Αλληλομάχονται για την προτεραιότητα της μεταφοράς της Εικόνας. Αλλά και οι Αγρινιώτες δεν εννοούν να επιτρέψουν να απομακρυνθή η Εικόνα της Παναγίας από την διασωθείσα πόλη πριν προσκυνήση όλος ο λαός και πριν ψαλή η μεγάλη ευχαριστήρια Δοξολογία. Κάποιοι, οι ψυχραιμότεροι ...

Παναγία Προυσιώτισσα. (Φωτογραφία από http://www.saint.gr/) (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Α. Κατά την επιδημία του ’18 Οκτώβριος 1918. Το Αγρίνιο δεν απαριθμεί περισσοτέρους από 15.000 κατοίκους. Μία επάρατος νόσος, η γρίπη, έχει ενσκήψει και θερίζει, κυριολεκτικώς, την πόλη και την γύρω περιοχή της. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μη θρηνή τα θύματά της. Φόβος συνέχει τους κατοίκους όλης της περιοχής, γιατί η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στο Μεσολόγγι και στο Αιτωλικό. Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψη τη θανατερή πορεία της νόσου. Ο αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο φτάνει τον αριθμό των 40 έως 50 ημερησίως. Κανείς δεν συνοδεύει πια τους νεκρούς, οι οποίοι μεταφέρονται με δίτροχα κάρα από αχθοφόρους στο νεκροταφείο, όπου μετά από μια σύντομη ευχή τους ιερέως, πολλές φορές δε και ...

Όσιος Αρσένιος ο εν Πάρω (1800-1877). (Επιμέλεια, διασκευή Στέλιος Κούκος) Κάποτε ο άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω πήγαινε με το γαϊδουράκι του από την Μονή του αγίου Γεωργίου στην Μονή της Μεταμορφώσεως. Περνώντας από την Λαγκάδα, ο γέρο Νικήτας Χανιώτης που τον είδε να περνά έξω από το σπίτι του, έτρεξε να του ασπαστεί το χέρι και συγχρόνως του είπε: – Είχα τάξει να στείλω στην Μονή του Χριστού δυόμιση οκάδες λάδι για να ανάβουν τις καντήλες του ναού. Μήπως είναι δυνατόν με την ευκαιρία που πάτε εκεί να το βάλω σε μια μπουκάλα χιλιάρικη να την τοποθετήσω και σε ένα καλάθι για ασφάλεια και να την φορτώσουμε στο ζώο; Δεν έχει μεγάλο βάρος. – Ευχαρίστως γέρο Νικήτα να την πάω. Φέρε την, περιμένω. Ο ...

Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : …Απεφάσισα οριστικά πλέον, κι αναχώρησα κρυφά για το Άγιον Όρος. Έφθασα αισίως. Περιερχόμενος δε και επισκεπτόμενος πολλές Μονές και Σκήτες, μελέτησα επισταμένως τον τρόπο διαβιώσεως. Τέλος, αφού συνέλεξα αρκετές χρήσιμες πληροφορίες, αποφάσισα να κοινοβιάσω στην Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου. Πριν να μπω στη Μονή, κουρασμένος καθώς ήμουν, πήγα και κοιμήθηκα σ’ ένα απόκρημνο και δύσβατο μέρος, λίγο παραπάνω από το Γυφταριό, πούχε λίγη σκιά. Μάταια όμως προσπαθούσα να κοιμηθώ. Ύπνος δεν ερχόταν. Λογισμοί επί λογισμών, σκέψεις επί σκέψεων αλληλοσυγκρούονταν και με αναστάτωναν. Ο πειρασμός έβαζε κάθε δυνατή προσπάθεια, ενεργώντας σατανομεθοδικά για να με αποτρέψει. Τελικώς, καταβεβλημένος από την ψυχική πάλη, ενόμισα πως έφτασε επί τέλους ο ύπνος. Οπότε, «τι το ορώμενον;» Στεκόταν από ...

Όσιος Γέροντας Ιάκωβος (Βαλοδήμος) ο εν Βίτσα Ζαγορίου (1870-1960. (Επιμέλεια, διασκευή Στέλιος Κούκος) Σύμφωνα με επιστολή του δασκάλου Σάββα Θεοδώρου η οποία εστάλη και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Ορθόδοξος Τύπος”, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής συνέβη το εξής γεγονός: Όταν ένα απόγευμα ο Γέροντας, π. Ιάκωβος Βαλοδήμος ταξίδευε με τα πόδα από τα Ιωάννινα στο Μονοδένδρι, έφτασε στη θέση Καρυές το οποίο βρίσκεται κοντά στο 19ο χιλιόμετρο της κεντρικής οδικής αρτηρίας Ιωαννίνων – Κονίτσης. Εκεί τον συνάντησε μια γερμανική περίπολος η οποία προσπαθούσε με νεύματα και φωνές να τον υποχρεώσει να σταματήσει. Ο π. Ιάκωβος, όμως, δεν αντιλήφθηκε την περίπολο και δεν κατάλαβε τίποτε, γιατί ενώ διάβαινε έψελνε τον εσπερινό. Το μυαλό του ήταν απορροφημένο από την ακολουθία. (Την ώραν εκείνην, μάλιστα, έλεγε τον ψαλμό ...

Η Ιερά Εικόνα της Παναγίας Βοηθείας και ο άγιος Άνθιμος (Βαγιάνος) της Χίου (1869-1960). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μια νύχτα λοιπόν βλέπω στον ύπνο μου μιαν ωραιοτάτη γυναίκα, υψηλού αναστήματος, ενδεδυμένην με μαύρο φόρεμα και μου λέγει: – Έως πότε θα με έχεις έτσι μέσα στο κελλάρι σου; Θέλω να μου βάλεις άσπρο φόρεμα. Εγώ το εθεώρησα ως όνειρον και παραμέλησα. Αλλά τι ηκολούθησε; Ησθένησα βαρέως· ήταν δε τότε Αύγουστος του 1924 και η ασθένειά μου παρετάθη μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου και με εβασάνιζε δεινώς. Οπότε βλέπω και πάλιν την ιδίαν εκείνην γυναίκα στο όνειρόν μου και μου λέγει προστακτικά: – Σου λέγω, αμέσως να μου κάμεις το άσπρο μου φόρεμα, τι αμελείς; Κάμε το και εγώ θα σε βοηθήσω. Τότε πλέον εννόησα τον λόγον. Μόλις εξημέρωσε λοιπόν, στέλλω ...

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός (1877-1961). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ονομάζομαι Χρήστος Π., είμαι 46 ετών και  ζω στη Βόρεια Ελλάδα. Το 2004 χειρουργήθηκα για όγκο στον εγκέφαλο. Μετά από τριάμισι χρόνια ο όγκος ξαναεμφανίστηκε. Επισκέφθηκα αρκετούς γιατρούς, αλλά κανείς δεν ανελάμβανε να με χειρουργήσει.Ήμουν πολύ στενοχωρημένος και απογοητευμένος. Τελικά βρέθηκε ένας γιατρός, ο οποίος αποφάσισε να τολμήσει αυτή την δύσκολη επέμβαση. Οι συγγενείς μου, μού έλεγαν να πάω να προσκυνήσω στον Άγιο Λουκά, που ήταν γιατρός και θα με βοηθούσε, όπως βοήθησε και τους άλλους. Πήρα την απόφαση και πήγα να προσκυνήσω και να προσευχηθώ στην πόλη Γ. όπου υπήρχε εκκλησία του αγίου Λουκά. Εκεί γνώρισα έναν σεμνό και ταπεινό ιερέα, τον π. Κ. Αυτός μου έδωσε δύναμη και κουράγιο κι έκανε παράκληση για μένα. Εξομολογήθηκα, κοινώνησα κι ...

Άγιος Μελέτης ο εν Υψενή Ρόδου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κατά την περίοδο των εργασιών στον ιερό ναό του Αγίου Μελετίου και συγκεκριμένα κατά την τοποθέτηση των σιδερένιων ράβδων (σιδερώματος) των κεντρικών κολώνων ο πετράς του ιερού ναού κος Τ. λέει στον υπεύθυνο σιδερά κο Μ: – Να είσαι προσεκτικός στη δουλειά σου γιατί ο Άγιος εδώ όλα τα παρακολουθεί. Τότε εκείνος του απαντάει: – Εγώ δεν πιστεύω σε αυτά. Μόλις ολοκληρώθηκαν οι εργασίες καθώς επίσης και το καλούπιασμα των κεντρικών κολώνων οι μηχανικοί του Ιερού Ναού στις 4 Αυγούστου του 2017, παρέλαβαν το έργο από τον σιδερά κο Μ. και εκτίμησαν ότι είναι κατάλληλο για να πέσουν τα μπετά (σκυρόδεμα) πριν τις 15 Αυγούστου. Στη συνέχεια της επικοινωνίας με την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής, αποφάσισαν να ...

Ο Ιερομάρτυρας Κύριλλος Στ’ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1770-1821). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος Ο Άγιος στη Γερμανία (1998) Με λένε Βασιλική και μένω στην Γερμανία. Εγέννησα πριν από ένα χρόνο ένα κοριτσάκι το βάπτισα και το είπα Μαρίνα, ένα υγιέστατο παιδάκι ήταν, ξαφνικά όμως όταν έγινε οκτώ μηνών έμεινε παράλυτο δεν κουνούσε ούτε χέρια ούτε πόδια και το έπιαναν σπασμοί. Το πήγα στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να βρουν οι γιατροί από πού έπαθε αυτή την ανίατη αρρώστια, εγώ δεν έπαψα να καίω το καντηλάκι του Αγίου Κυρίλλου και στο κομοδίνο του παιδιού μου είχα την εικόνα του Αγίου και τον παρακαλούσα μέρα και νύχτα για το παιδί μου. Μετά από εφτά μήνες παίρνω την εικόνα του Αγίου και την βάζω επάνω του, αμέσως αυτή την στιγμή άρχισε να ...

Παράδοση της θαυματουργού εικόνας του αγίου Γεωργίου της Μονής Αγίου Γεωργίου Χαλιναρά Χάρσερας, της Αργυρούπολης του Πόντου, στον Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλο (δεξιά) από τον κάτοχο της κ. Λουκά Γκούλτα. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Οσμάν Τσαούς από την Χάρσερα ήταν 115 χρόνων. Δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα φορτωνόταν το φορτίο του και ερχόταν στο Κανί (Αργυρούπολη) . Στον δρόμο ξεκουραζόταν λίγο, έπινε έναν καφέ στο χάνι του Θόδωρου Τσιαληκά, και μετά ξανάπαιρνε το φορτίο του και ανέβαινε τον ανήφορο μιας τοποθεσίας, όπου ήταν τα Τούρκικα νεκροταφεία και λέγονταν Ωρομάϊσα. Κάποτε τον ρώτησε ο Τσιαληκάς γιά την ηλικία του λέγοντάς του: – Εσύ σίγουρα έκανες γραμμάτιο με τον Θεό να ζήσεις πολλά χρόνια. Τότε ο Οσμάν Τσαούς του είπε πως: – Όταν ήμουν παιδί, με είχε πάρει ...

Εικόνα του αγίου Χαραλάμπους με σκηνές από το Μαρτύριό του. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Το 1897 έγινε ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος. Τότε οι Τούρκοι πήρανε την Αγία Κάρα και την εκτύπησαν με χίλιους δυο τρόπους για να ανοίξη και να πάρουν μόνον το αργυρό κουτί της. Δεν μπορέσανε όμως να το ανοίξουνε. Ο Θεός τους έδωσε την τιμωρίαν, γιατί κάνανε οι Τούρκοι και άλλες ιεροσυλίες. Αρρωστήσανε δε όλοι τους βαριά. Πεθάνανε τότε 35.000 Τούρκοι στην Θεσσαλία από τύφο δια θαύματος του Αγίου. Όταν έμαθε ο Σουλτάνος, ότι χάθηκε τόσος πολύς στρατός στην Θεσσαλία, έγραψε στον Διοικητή του τουρκικού στρατού, Εδέμ, επίσημο γράμμα και τον ρωτούσε: – Πώς χάθηκε αυτός ο στρατός, αφού δεν έγινε καμμιά μάχη με τους Έλληνας; Και ο Εδέμ απήντησε τότε ως εξής! – Όσοι Τούρκοι χάλασαν Εκκλησίες ...

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Παραμυθίας της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Η μητέρα κάποιου μοναχού της Μονής μας γράφει στον γιο της: Τα θαύματα της Παναγίας της Παραμυθίας είναι καθημερινά στη ζωή μας. Η πρώτη φορά ήταν όταν είχα θλίψη για τον αποχωρισμό σου λόγω της εισόδου σου στο μοναχισμό. Επέστρεψε ο πατέρας σου από τη Μονή με μια μεγάλη ασημένια εικόνα της Παραμυθίας, -όπως γνωρίζεις, ποτέ δεν με εντυπωσίαζαν και δεν με συγκινούσαν οι ασημένιες εικόνες, μάλλον δε με απωθούσαν- ευλογία από τον Γέροντα. Όταν άνοιξε το κουτί της ο πατέρας σου μπροστά μου, έμεινα έκθαμβη, σαν να την είδα πρώτη φορά. Είπα: – Αααα…, και συγχρόνως αισθάνθηκα μια βαθιά και γλυκιά παρηγοριά σαν να είχα εσωτερική πληγή και απλώθηκε με ...

Μοναχός, Γέρων, π. Δαυίδ Διονυσιάτης (1890-1983). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Θυμάμαι, όταν ήμουνα πέντε ετών, είδα εξαίσια και παράδοξα πράγματα στον ουρανό. Είδα ν’ ανοίγη ο ουρανός και μέσα σε απερίγραπτη δόξα αντίκρισα με φόβο και έκσταση όλα τα τάγματα των αγγέλων, των αγίων και ύστερα τον ίδιο τον Θεό επάνω στον θρόνο Του. Άλλη φορά, θυμάμαι, θα ήμουνα γύρω στα 16 χρόνια, είδα έξω από την εκκλησία του χωριού μου θαυμάσιες θεϊκές αποκαλύψεις, τις οποίες, όταν κάποτε θέλησα να τις διηγηθώ σε κάποιο κοσμικό άνθρωπο, βουβάθηκα επί μισή αίμα. Δέθηκε ή γλώσσα μου. Δεν ξέρω πώς έγινε αυτό, και μετά από μισή ώρα λύθηκε πάλι και κατάλαβα ότι αυτά δεν πρέπει να τα διηγηθώ σε κανέναν. Γι’ αυτό ούτε και σε σένα θα πω τίποτε. Άλλοτε πάλι ...

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ήμουν χειρουργημένη τρεις φορές και η πληγή μου δεν έκλεινε. Ο γιατρός μου είπε να κάμω και τέταρτη εγχείρησι. Στις 15 Οκτωβρίου 1965 όταν έπεσα στο κρεββάτι μου να κοιμηθώ παρεκάλεσα με δάκρυα θερμά τον Άγιον Νεκτάριον. «Κλείσε μου την πληγή μου Άγιε Νεκτάριε να μπορέσω να εργασθώ, και να έρθω στη χάρι σου να γράψω το θαύμα σου. Και αμέσως τον είδα να στέκεται στον αέρα όρθιος και να μου γελάη. Είχε γαλανά μεγάλα μάτια και έλαμπε σαν τον ήλιο. Η πληγή μου άρχισε να κλείνη και πηγαίνω πολύ καλύτερα. Φέτος τον Αύγουστο έκλεισε τελικά και άρχισα να δουλεύω. Και μια βραδυά άκουσα μια φωνή στον ύπνο μου να μου λέη: – Τι έταξες στον Άγιο Νεκτάριο; Και ήρθα σήμερα ...

Γέροντας, Αρχιμανδρίτης Νεόφυτος (1917-2005).  (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος : Στις 22 Οκτωβρίου του 1997 ο γέροντας ταξίδευε με τα εγγόνια του στο Άγιον Όρος. . Η θάλασσα είχε μεγάλη τρικυμία. Σηκώνεται τότε ο γέροντας και λέγει: – «Σιώπα, πεφίμωσο». Και αμέσως έγινε γαλήνη μεγάλη. Όσοι ήσαν στο πλοίο φώναζαν: «Μπράβο, γέροντα». Το πλοίο λεγόταν «Άξιον εστί». Μεγάλη ευλογία για την Κοζάνη ο γέροντας.   Απόσπασμα από το άρθρο ο «Ταπεινός και χαριτωμένος Γέροντας της Κοζάνης Αρχιμ. Νεόφυτος Σκαρκαλάς (1917-2005)» το οποίο δημοσιεύεται στο περιοδικό της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους ο «Όσιος Γρηγόριος», τεύχος 31, 2006.

Ηγούμενος, π. Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904-1987). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Άγγελος ήταν ευλαβής και η ζωή του πολύ προσεκτική. Είχε πόθο να γίνη καλόγερος και να αφιερωθή στον Θεό. Ως λαϊκός ήξερε τους χαιρετισμούς της Παναγίας απ᾿ έξω και τους έλεγε κάθε μέρα. Ήταν αδύνατο να κοιμηθή, όση δουλειά κι αν είχε, όσο κουρασμένος και αν ήταν, χωρίς να πη τους Χαιρετισμούς. Όταν ενηλικιώθηκε έγινε Αστυνομικός. Αγαπούσε πολύ την Εκκλησία και την προσευχή. Απεφάσισε πλέον να γίνη μοναχός και το πραγματοποίησε. Αν και η Κεφαλλονιά είχε Μοναστήρια, αυτός προτιμούσε να μονάση μακρυά για λόγους ξενητείας, για να μην τον ξέρουν και τον ενοχλούν οι δικοί του. Άκουσε ότι υπάρχει ένα μεγάλο Μοναστήρι στη Λειβαδιά, του οσίου Λουκά. Απεφάσισε να πάη εκεί. Δεν ήξερε ακριβώς ...

Άγιος Μηνάς (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ενώ κάποια γυναίκα πήγαινε στην Εκκλησία του αγίου Μηνά κατά την ημέρα της γιορτής του για να εκκλησιαστεί, ξαφνικά κάποιος όρμησε εναντίον της και προσπάθησε να την βιάσει. Τότε, η γυναίκα επικαλέστηκε τον άγιο, να σπεύσει για να την βοηθήσει και γι’ αυτό ο άγιος δεν άργησε να της συμπαρασταθεί. Και όχι μόνον την έσωσε αλλά και θέατρισε, διαπόμπευσε και ρεζίλεψε τον επίδοξο βιαστή με τον εξής τρόπο. Ο άνθρωπος αυτός για να μην του φύγει το άλογο του, το έδεσε επάνω στο πόδι του και ενώ επιχειρούσε να βιάσει την γυναίκα, εξαγριώθηκε εναντίον του το ζώο γι’ αυτό που προσπαθούσε να κάνει το αφεντικό του, και έτσι όχι μόνο τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει την βάναυση και αισχρή ...