Σύμφωνα με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, τη «Γένεση», η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου έγινε σε έξι μέρες, οι οποίες, όπως λένε οι Πατέρες της Eκκλησίας, δεν πρέπει να λογίζονται ως 24ωρα, αλλά ως πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Να λοιπόν, τι αναφέρεται στα δύο πρώτα κεφάλαια του βιβλίου αυτού. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Η γη όμως ήταν έρημη και ασχημάτιστη και παντού βασίλευε πυκνό σκοτάδι. Το Πνεύμα του Θεού περιφερόταν πάνω στην επιφάνεια των υδάτων. Και είπε ο Θεός: «Να γίνει φως». Και έγινε φως. Και είδε ο Θεός ότι το φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι. Και ονόμασε το φως «Ημέρα» και το σκοτάδι το ονόμασε «Νύχτα». Και έγινε ...

Όταν, χριστιανοί μου, μπαίνετε στην Εκκλησία, πρέπει να σκέπτεστε ότι από την γη ανεβαίνετε στον ουρανό. Έτσι λέγει ένας ύμνος της Εκκλησίας μας: «Εν τω Ναώ εστώτες της δόξης Σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν»! Αυτό το κτήριο, στο οποίο πηγαίνουμε όλοι μας για να λατρεύσουμε τον Θεό μας, το λέμε «Ναό». Από το ρήμα «ναίω», που σημαίνει «κατοικώ», παράγεται η λέξη «Ναός», που σημαίνει «κατοικία». Κατοικία ποιού; Κατοικία του Θεού! Αλλά θα πείτε και με το δίκαιο σας: Ο Θεός είναι πανταχού παρών και πως λοιπόν λέμε ότι έχει κατοικία ένα κτήριο, τον Ναό; Ναι, χριστιανοί μου, ο Θεός είναι πανταχού παρών, αλλά στο Ναό είναι και σωματικά παρών. Αλλά πάλι θα πείτε: Έχει σώμα ο Θεός, για να λέμε ...

Ο Νικόλαος Παπαδαμητρίου μιλάει για το ιστορικό παρελθόν του κράτους των Σκοπίων και την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Με την ευλογία του σεπτωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Ιερωνύμου, του αυτοπροσώπως τιμώντος την Εξόδιο αυτή Ακολουθία τολμώ να εκφωνήσω τον πενιχρό μου λόγο, για να μη σιγήσει, αχαρίστως φερόμενη, και η των Μοναχών και Μοναζουσών χορεία, φόρον αποτίουσα τιμής και ευγνωμοσύνης στον εκλιπόντα σεπτόν ιεράρχη και πεφιλημένο Αρχιερέα μας κυρό Παύλο. Την κατάπληξη και διάσειση της διάνοιας μας από το αδόκητο γεγονός του θανάτου του, διαδέχθηκε η νηφάλια αποδοχή του θελήματος του Θεού, της ανεξιχνίαστης Πρόνοιας Του, της αδιαπραγμάτευτης φιλανθρωπίας Του. Όντως εκπλήσσεται ο νους μας, όταν βλέπει, όχι το άνθος να μαραίνεται, όχι τον άρρωστο να αργοπεθαίνει, αλλά τον αετό που σχίζει τα σύννεφα θριαμβικά, σε μία ροπή του χρόνου, να πέφτει κεραυνόπληκτος. Αυτός υπήρξε ο Επίσκοπος μας. Πετούσε σε ύψη πνευματικά. ...

Ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του 19ου  αιώνα είναι ο Νικόλαος Γύζης. Γεννημένος στην Τήνο το 1842 έδειξε από πολύ μικρός την κλίση του στην τέχνη. Ο ξυλουργός πατέρας του αναγνώρισε πολύ γρήγορα την κλίση του γιου του στη ζωγραφική κι έτσι μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αθήνα, όταν ο μικρός Νικόλαος ήταν μόλις 8 ετών. Άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα και να δουλεύει συστηματικά τέσσερα χρόνια αργότερα. Καθώς αποκαλυπτόταν το ταλέντο του, οι βλέψεις του νεαρού Γύζη άρχισαν να ξεφεύγουν από τα στενά όρια της καλλιτεχνικής Ελλάδας. Ο κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερός του και συμπατριώτης του Νικηφόρος Λύτρας φρόντισε να τον γνωρίσει με τον Τηνιακό επιχειρηματία Νικόλαο Νάζο, του οποίου η κόρη έγινε αργότερα η σύζυγός του. Ο Νάζος φρόντισε να λάβει ο Γύζης ...

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Β’ Κορινθ. 4,6-15) Ο Απόστολος Παύλος στο σημερινό ανάγνωσμα μεταξύ άλλων αναφέρεται στις ποικίλες θλίψεις και διωγμούς που συνέχεια υπέφερε, οι οποίες όμως ποτέ δεν τον κατέβαλαν. Το θέμα αυτό, των θλίψεων είναι πολύ σημαντικό για όλους μας. Γιατί ποιός δεν αντιμετωπίζει θλίψεις στη ζωή του; Γι αυτό ο Ιησούς μας έχει προετοιμάσει : «εν τῶ κόσμῳ θλίψιν έξετε» (Ιωάν. 16, 33). Και ο Παύλος προετοίμαζε όσους γίνονταν μέλη της Εκκλησίας: «διά μέσου πολλών θλίψεων θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών» (Πράξ. 14,22). Επομένως αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Όλους θα μας βρούν θλίψεις. Και οι πιό καλοί άνθρωποι και άγιοι άνθρωποι είχαν θλίψεις. Ακόμη και η Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας αισθάνθηκε σαν δίκοπο μαχαίρι να ...