Στον αντίποδα των Ιονίων, οι Κυκλάδες με το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον, τους Τήνιους μαρμαρογλύπτες, τους πελεκάνους (λιθοξόους) μέσα από την ασταμάτητη σχέση τους με την εξόρυξη και επεξεργασία του μαρμάρου διατηρούσαν μια αέναη σχέση με την αρχαία τέχνη. Παρά το γεγονός πως η γλυπτική τους χαρακτηρίζεται λαϊκοναίφ, εναρμονισμένη με τις ανάγκες της λατρείας (διακοσμήσεις εκκλησιών, καμπαναριά, τέμπλα) δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ανάπτυξης μιας τέχνης βασισμένη στα κλασικά πρότυπα. Άλλωστε είναι από τους πρώτους που θα εκπαιδευτούν στο εξωτερικό και θα έρθουν σε επαφή με το πνεύμα του κλασικισμού σε Μόναχο, Φλωρεντία και Ρώμη απ΄ όπου επιστρέφοντας θα δημιουργήσουν εργαστήρια με πολλούς μαθητές. Πολλοί θα θητεύσουν δίπλα στον Max von Widnmann λάτρη του Canova που ηγήθηκε του μαθήματος γλυπτικής στο Σχολείο των Τεχνών ή θα παρακολουθήσουν ...
