Πεμπτουσία

Η νομισματική ιστορία του Βυζαντίου μπορεί να διαιρεθεί σε τέσσερις περιόδους. 1η Περίοδος: Από τον Αναστάσιο Α΄(491-518) μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι χρυσές νομισματικές εκδόσεις αποτελούνται: από τον σόλιδο που ισούται με 1/72 της Ρωμαϊκής λίτρας, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. από τις δύο υποδιαιρέσεις του: το σεμίσσιο και το τρεμίσσιο, που αντιστοιχούν στο μισό και το τρίτο του σόλιδου. Οι αργυρές κοπές μέχρι το πρώτο τέταρτο του 7ου αιώνα έχουν αναμνηστικό χαρακτήρα. Το 615 ο αυτοκράτορας Ηράκλειος εισάγει για πρώτη φορά το εξάγραμμο, ένα βαρύ ασημένιο νόμισμα, το οποίο καθιερώνεται στις κρατικές πληρωμές. Μετά το 681 το εξάγραμμο περιορίζεται σε κοπή αναμνηστικού χαρακτήρα, ενώ εξαφανίζεται εντελώς στις αρχές του 8ου αιώνα. Ο ...

Για να ολοκληρώσουμε την έρευνα της περιόδου 802 – 1453, αναφερόμαστε και στην Μακεδονική Δυναστεία, της οποίας τα μέλη κυβέρνησαν την Αυτοκρατορία από το 867 έως το 1057, 190 χρόνια δηλαδή, και αποτελεί την ενδοξότερη και μία από τις μακροβιότερες Δυναστείες της Ρωμανίας. Ιδρυτής της υπήρξε ο Βασίλειος Α’ (867 – 886), και ακολούθησαν οι Λέων ΣΤ’ Σοφός (886 – 912), Αλέξανδρος (912 – 913), Κωνσταντίνος Ζ’ Πορφυρογέννητος (908 – 959), Ρωμανός Β’ (959 – 963), Βασίλειος Β’ Βουλγαροκτόνος (976 – 1025), Κωνσταντίνος Η’ (1025 – 1028), Ζωή (1028 – 1050) και Θεοδώρα (1055 – 1056). Υπάρχουν κι άλλα μέλη όπως δείξαμε ήδη σε προηγούμενα σημεία της έρευνας, τα οποία όμως δεν είχαν συγγένεια με την Δυναστεία, γι’ αυτό και ...

Tο αίτημα της ίασης στη λαϊκή θρησκευτικότητα Συγγραφέας: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΙΖΙΡΙΔΟΥ, Εκδοτικός Οίκος: ΡΟΠΗ, Αριθμός Σελίδων: 336   Περιγραφή Το ανθρώπινο αίτημα για θεραπεία των ασθενειών και διατήρηση της σωματικής και ψυχικής υγείας παραμένει πάντα επίκαιρο και επιτακτικό, αφού ο πόνος είναι πανανθρώπινο και διαχρονικό φαινόμενο. Από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, οι άνθρωποι κατέφευγαν στις μεθόδους της μαγικής θεραπευτικής, της θεουργικής ιατρικής και της επιστημονικής ιατρικής για να θεραπευθούν από τις ασθένειές τους, να ανακουφιστούν από τους πόνους τους και να απαλλαγούν, έστω και προσωρινά, από την αγωνία του θανάτου. Παράλληλα, η λαϊκή θεραπευτική σε συνδυασμό με τη λαϊκή θρησκευτικότητα αποτελούσε ένα δυναμικό πυρήνα αντιμετώπισης των ασθενειών σε διάφορες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Λαϊκές δοξασίες και παραδόσεις, προλήψεις και δεισιδαιμονίες, μαγικές και μαντικές μέθοδοι επαναλαμβάνονται ...

Πριν από ένα χρόνο, στις 22 Ιουλίου 2016 ένα βαυαρός δεκαοκτάχρονος νεαρός πυροβόλησε με το πιστόλι του σ΄ένα εμπορικό κέντρο του Μονάχου και εκτέλεσε εν ψυχρώ 9 αθώα θύματα, νεαρής ηλικίας. Κατόπιν αυτοπυροβολήθηκε και πέθανε. Φωτογραφία: münchen.de Δεν γνώριζε στην αρχή κανείς για το εάν επρόκειτο για εξτρεμιστική ενέργεια πολλών δραστών και για το λόγο αυτό η αστυνομία απέκλεισε όλο το Μόναχο για πολλές ώρες με αποτέλεσμα τη μεγάλη ταλαιπωρία της βαυρικής κοινωνίας. Τελικά αποδείχθηκε ότι η εγκληματική πράξη ήταν μια μεμονωμένη ενέργεια ενός και μόνο νεαρού δράστη, με ρατσιστικά κίνητρα, ιδίως εναντίον των μουσουλμάνων. Μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο μουσουλμανικού θρησκεύματος έλληνας Χουσεΐν Νταϊτσίκ, η σορός του οποίου μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και τάφηκε στο χωριό του, στον Άρατο της ...

Προηγούμενη δημοσίευση:http://www.pemptousia.gr/?p=165582> Δεν νομίζω ότι η ευσέβεια των κατοίκων της Κω θα ζημιωθεί και η σχέση τους με την πίστη μας θα επιδεινωθεί σε περίπτωση που επανέλθει το άγαλμα (ή έστω τοποθετηθεί ένα αντίγραφο) στην αρχική θέση του, η οποία, πιθανότατα χωρίς οι Ιταλοί να προχωρήσουν στον συνδυασμό, είναι πολύ ταιριαστή με τον Άγιο Νικόλαο, καθώς τον δείχνει να κοιτάζει προς τα Μύρα της Λυκίας, την επισκοπή και πατρίδα του, όπου ευχόμαστε να επιστρέψει κάποτε και ως φυσική παρουσία. Μας θυμίζει μάλιστα το ότι κατά το παρελθόν η Κως και τα άλλα Δωδεκάνησα αποτελούσαν μία διοικητική και πολιτιστική ενότητα με τα μικρασιατικά παράλια· την ελληνικότατη, από αιώνων, Ιωνία. Φωτογραφία που εικονίζει την πύλη όπως ήταν πριν απομακρυνθεί το άγαλμα του Αγίου ...

Ο Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης μιλάει για την θαυμαστή ζωή του αγίου Γέροντά του, του γνωστού Ιωσήφ του Ησυχαστή, τονίζοντας τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα, την φιλότιμη άσκηση, την αγία ταπείνωση και την αδιάλειπτη καρδιακή προσευχή.   %audio%

(Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=165220) Ομφαλοπλακουντιακό αίμα Η περιοχή του πλακούντα μπορεί να δώσει βλαστοκύτταρα από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα (ΟΠΑ) είναι το αίμα εκείνο που αμέσως μετά την γέννηση ενός παιδιού παραμένει στον ομφάλιο λώρο και τον πλακούντα. Είναι πλούσιο σε αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα ενώ επιπλέον διαθέτει, σε λιγότερη αφθονία, και μεσεγχυματικά κύτταρα. Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα χρησιμοποιείται σαν εναλλακτική πηγή για μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών καθώς τα αιμοποιητικά κύτταρα που προέρχονται από αυτό πλεονεκτούν σε κάποια σημαντικά σημεία σε σχέση με αυτά που προέρχονται από τον ίδιο τον μυελό. Η συλλογή του είναι εύκολη και ακίνδυνη τόσο για το νεογνό όσο και για τη μητέρα και η διάρκειά της απαιτεί κάτω από πέντε λεπτά. Επιπλέον, τα κύτταρα που συλλέγονται από το ...

Με τα Αποστολικά Αναγνώσματα αυτών των Αναστασίμων Κυριακών και ιδιαίτερα δε με την Ταβιθά, διότι «αύτη η Ταβιθά ήν πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ων εποίει». Το θαύμα της Αναστάσεως χριστιανοί μου, της Ταβιθά από τον Απόστολο Πέτρο, μας το περιέγραψε το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της περασμένης Κυριακής. Η Ταβιθά ζούσε στην Ιόππη και ήτο χριστιανή γεμάτη από αγαθά έργα και πολλές ελεημοσύνες. Με την έμπρακτη αγάπη της είχε κατακτήσει τις καρδιές όλων των χριστιανών της περιοχής, οι οποίοι και κάλεσαν τον Απόστολο Πέτρο για να κάνει το θαύμα του στην Ταβιθά που τους πέθανε τόσο ξαφνικά. Και «παρέστησαν αυτώ», δηλαδή εις τον Πέτρον, «πάσαι αι χήραι κλαίουσαι, και επιδεικνύμεναι χιτώνας και ιμάτια, όσα εποίει μετ’ αυτών η Δορκάς». Του έδειξαν ...

Έχοντας απαντήσει πια στο ερώτημα της χρονολογίας κατά την οποία ήρθαν οι Σλάβοι στην Πελοπόννησο, θα μιλήσουμε τώρα σχετικά με την έκταση και το είδος τής εποικιστικής κίνησής τους. Η φράση τού Πορφυρογέννητου είναι η εξής: «Σκλαβώθηκε όλη η χώρα τής Πελοποννήσου και έγινε βαρβαρική». Με γνώμονα αυτή τη φράση, ο Φαλλμεράυερ θεωρεί ότι σκλαβώθηκε ολόκληρη η Πελοπόννησος κι έγινε βαρβαρική. Πώς όμως καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα εφ όσον ο αυτοκράτωρ – ιστοριογράφος δε λέει ολόκληρη η Πελοπόννησος; Μιλά απλώς για χώρα τής Πελοποννήσου. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ένα μέρος, ένα τμήμα ή κάτι άλλο χωροταξικό πάντως, μέσα στην ευρύτερη επικράτεια τής Πελοποννήσου. Η λέξη χώρα πήρε κατά καιρούς, ακόμη και σήμερα, διάφορες σημασίες. Από τον 10ο αι. ...

Διοργάνωνε επίσης τακτικά προσκυνηματικές εκδρομές, στις οποίες και ο ίδιος ήταν παρών, ώστε με το χαμόγελό του και την εν γένει ζεστή παρουσία του να έρχεται πιο κοντά με τους εφημερίους του, να ωφελούνται οι τελευταίοι όχι μόνο από τα αξιοθέατα που επισκέπτονταν, αλλά και από τη σοφία και χάρη του ιδίου. γ) Η αγάπη και μέριμνά του υπήρξαν ζωηρές και έντονες ωστόσο και στα υπόλοιπα στελέχη του εκκλησιαστικού έργου. Γνώριζε για παράδειγμα το δύσκολο έργο που φέρει μία Πρεσβυτέρα στη σύγχρονη κοινωνία, και γι' αυτό φρόντιζε να ενισχύει τις οικογένειες των Ιερέων. Θέσπισε λοιπόν μηνιαίες συνάξεις και για τις Πρεσβυτέρες, ώστε να λαμβάνουν και εκείνες ανάλογη κατάρτιση, τις γνώριζε προσωπικά και έτεινε "ους ευήκοον" στα προσωπικά τους βάσανα και τον ...

Στην διάρκεια του 1969 και πριν από την θρυλική πτήση του Apollo 11 πραγματοποιήθηκαν δύο ακόμα διαστημικές αποστολές. Με πλήρωμα τους James McDivitt, David Scott και Russell Schweickart το Apollo 9 εκτοξεύτηκε στις 3 Μαρτίου 1969 για μια 10ήμερη αποστολή σε τροχιά γύρω από τη Γη με σκοπό τον έλεγχο για πρώτη φορά της λειτουργίας ολόκληρου του διαστημικού σκάφους Apollo, περιλαμβανομένου και του θαλαμίσκου προσεδάφισης στη Σελήνη. Η σεληνάκατος έτοιμη να απαγκιστρωθεί από το προστατευτικό της κάλυμμα Επί 10 ημέρες οι αστροναύτες του Apollo 9 έκαναν συνεχείς αποσυνδέσεις και επανασυνδέσεις της σεληνακάτου με τη κύρια διαστημοσυσκευή, σαν ένα είδος προσομοίωσης γι’ αυτό ακριβώς που θα έκαναν λίγους μήνες αργότερα οι αστροναύτες που θα πήγαιναν στη Σελήνη. Παράλληλα, οι Schweickart και Scott ...

Με τον όρο βυζαντινό νόμισμα εννοούμε την ιστορία του νομίσματος από τα χρόνια της βασιλείας του Αναστασίου Α΄ (491-518) μέχρι και την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Η πορεία του στο Βυζαντινό κόσμο και η προσέγγιση του μέσα από την ιστορική εξέλιξη είναι αρκετά ελκυστική.   Νόμισμα είναι ένα μικρό σύμβολο, μεταλλικό ή χάρτινο συνήθως αντικείμενο, καθιερωμένο από το κράτος για μέσο ανταλλαγών μεταξύ των πολιτών του. υπάρχουν διαφόρων αξιών νομίσματα, πράγμα που αναγράφεται στη μια τους τουλάχιστον επιφάνεια και τα νομίσματα κάθε κατηγορίας έχουν δικό τους τύπο (μέγεθος, βάρος, σύσταση, παραστάσεις, κ.τ.λ.) που καθορίζεται με ειδική απόφαση και σύμφωνα με αυτή κόβονται στα νομισματοκοπεία. Ο δρόμος του νομίσματος αφορά στο εμπόριο, καθώς το νόμισμα ανταλλάσσεται με είδη διατροφής, γίνεται αμοιβή για ...

Ο Γέροντάς μου Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης, μέρος 15ο. Ανάγνωση από το ομώνυμο βιβλίο του Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, εκδόσεως Ι.Μ. Αγίου Αντωνίου Αριζόνας. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ι.Μ. Λεμεσού. Διαβάζει η κυρία Όλγα Κοκκίνου. %audio%

Για την ακολουθία πατήστε εδώ

Η πρόταση για τη διοργάνωση μίας έκθεσης στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Πάφος 2017 σε συνεργασία με το Όρχους, την αδελφή Πολιτιστική Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το τρέχον έτος υπεβλήθη στην Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών πριν από ενάμιση περίπου χρόνο. Αφορμή αποτέλεσε μία εντυπωσιακή έκθεση στο σύγχρονο Μουσείο Moesgaard του Όρχους με θέμα «η Ζωή των Νεκρών». Μολονότι η προοπτική της ανταλλαγής εμπειριών και γνώσεων μεταξύ Κύπρου κι Δανίας, δύο χωρών σε μεγάλη γεωγραφική απόσταση μεταξύ τους αποτελούσε μία δελεαστική πρόκληση, η θεματολογία της έκθεσης μας προκάλεσε αμηχανία. Είναι ίδιον του ανθρώπου, όσο βιώνει τη ζωή, να τηρεί αποστάσεις από τον θάνατο και η σκέψη της ενασχόλησης με το μακάβριο αυτό θέμα δεν προκαλεί εκ των προτέρων ενθουσιασμό. Επισκεφθήκαμε τον συνάδελφο ...