4 Αυγούστου 2014

Το μαρτύριο αυτό του ελληνικής καταγωγής νεομάρτυρα Αθανασίου του Ιβηρίτου, που συνέβη το 1628, έγινε γνωστό χάρη στη γραφίδα του Μητροπολίτη Κιέβου Πέτρου Μογίλα (1633-1647) και δημοσιεύθηκε στο Κίεβο τον 19ο αι. αλλά πέρασε απαρατήρητο στο ελληνικό κοινό. Με την πρόσφατη εκδοσή του και σε ελληνική μετάφραση, πλουτίζονται ακόμη περισσότερο οι γνώσεις μας για τους Αγιορείτες νεομάρτυρες και εδραιώνεται η βεβαιότητα για τη σπουδαιότητα του Αγίου Όρους, ως τόπου που ανέδειξε και αυτήν την έκφραση αγιότητας. Το μαρτύριο του ηρωϊκού νέου Αγιορείτου μοναχού Αθανασίου συντάχθηκε από τον Ιβηρίτη μεγαλόσχημο μοναχό Πρόχορο Κομπλιάνσκυ, Ουκρανό στην καταγωγή και αυτόπτη μάρτυρα των όσων περιγράφει. Σύμφωνα με το Βίο, ο Αθανάσιος ήταν Έλληνας το γένος και γεννήθηκε περί το 1608. Ο πατέρας του είχε εκτουρκιστεί και ...

ΛΟΧΕΥΤΡΙΑ: Λοχεύτρια είναι η λεχώ,η γυναίκα μετά τον τοκετό, η μητέρα. Η Παναγία επονομάζεται ως «Θεού λοχεύτρια», επειδή είναι αληθινά Θεοτόκος, Θεομήτωρ. Με το επώνύμιο αυτό τονίζεται ότι πραγματικά ο Θεός «σάρξ εγένετο» εκ της Αειπαρθένου Μαρίας, πέρα από κάθε φαντασία. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατ’αναλογία προς την άσπορο σύλληψη του Κυρίου στην θεοδόχο μήτρα της Παρθένου και την άφθορη κύηση, εφ’όσον ετηρήθησαν «σώα τα σήμαντρα» της παρθενίας Της, και η λοχεία της Θεοτόκου υπήρξε αλόχευτος (οθ΄Κανόνας της ΣΤ Οικ. Συνόδου). ΘΕΟΝΥΜΦΟΣ – ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΟΣ: Η Θεοτόκος είναι νύμφη του Θεού αλλά και αυτή που νυμφεύθηκε τον Θεό. Ο Θεός αποκαλύπτεται στην Αγία Γραφή σαν Νυμφίος, που ζητά από την νύμφη (δηλ.τον λαό του) πιστότητα και αποκλειστικότητα. Η Θεοτόκος ,σαν αειπάρθενος, κατακύρωσε την πλήρη αφιέρωσή της ...

11. Ο Γέροντας είχε κατανοήσει ότι οι θεολογικές διαφορές μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και δυτικής χριστιανοσύνης δεν μπορούν να ξεπερασθούν, ενόσω υφίσταται ο ανθρωποκεντρικός ουμανισμός της Δύσεως, εφ’ όσον δηλαδή έχει εξωβελισθή ο Θεάνθρωπος και την θέσι Του έχει καταλάβει ο αυτόνομος και εκκοσμικευμένος άνθρωπος του ευρωπαϊκού ουμανισμού. Γι’ αυτό το 1978 δημοσιεύει το τευχίδιο «Ορθόδοξος Παράδοσις και Παπισμός» και το 1982 εκδίδει το τεύχος «Ορθοδοξία και Ουμανισμός», τα οποία συνεκδίδει το 1995 σε ενιαίο τόμο με τίτλο «Ορθοδοξία και Ουμανισμός – Ορθοδοξία και Παπισμός» με την εξής σημαντική προλογική παρατήρησι: «Δυστυχώς ούτε ο ανθρωποκεντρικός ουμανισμός ούτε ο παπισμός που είναι μορφή θρησκευτικού ουμανισμού, έπαυσαν να απειλούν τον Ορθόδοξο λαό μας, όπως και όλους τους ορθοδόξους λαούς... Θεωρώ ιδιαίτερα επίκαιρη την επανέκδοσι ...

Στο βιβλίο του Στράτου Θεοδοσίου "Γήινα και Συμπαντικά" ο στιχουργικός λόγος έχει ηθελημένα συνδυαστεί απόλυτα με τον πεζό, με στόχο να γνωρίσουμε τα κυρίαρχα θέματα της Αστρονομίας, της Ιστορίας και της ανεπανάληπτης Μυθολογίας μας. Από πού πήρε ο Γαλαξίας μας την ονομασία του; Γιατί είναι γαλάζιος ο ουρανός; Γιατί είναι κόκκινος ο Ήλιος κοντά στον ορίζοντα; Ποιά είναι και πώς εξηγείται η αστρική εξέλιξη; Τι εννοούμε λέγοντας φαινόμενες λαμπρότητες, ειδικές εντάσεις και αστρικές ροές; Τι είναι οι οβελίσκοι και ποιος ο θρυλικός Ακενατόν; Ακολουθεί ο πρόλογος του συγγραφέα: Προλεγόμενα Γήινα και Συμπαντικά λοιπόν με τίτλο όμως Αστρονομία, Ιστο­ρία, Μυθολογία. Συγκεκριμένος ο σκοπός και ο στόχος. Απλά, συνεκτικά και περιεκτικά με λίγους στίχους μπορούν να αποδο­θούν παγκόσμιες, συμπαντικές αλήθειες. Στα Γήινα και Συμπαντικά γίνεται μια στιχουργική προσπά­θεια μέσω της οποίας θα ...

ς΄ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ, Ο ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ Αν γίνεται αναφορά των «σχέσεων» του Αγίου Νικοδήμου με τον Ευγένιο Βούλγαρη και τον Νικηφόρο Θεοτόκη,  σχέση που εξαντλείτο στη γνώση από μεριάς του Νικοδήμου κάποιων έργων τους και όχι προσωπική, είναι γιατί και οι δύο εκτός από πατερικοί, ήταν και κάτοχοι της επιστημονικής γνώσης της εποχής τους. Θεωρούνται οι εισαγωγείς των νεωτέρων μαθηματικών και φυσικής στην Ελλάδα.             Η αναφορά στο Βούλγαρη από τον Άγιο είναι θετική έως θαυμαστική. Στην «Ομολογία Πίστεως, ήτοι απολογία δικαιοτάτη», χρησιμοποιεί ο Νικόδημος στα επιχειρήματά του και ένα από τον Ευγένιο Βούλγαρη ως εξής: «…άκουσον τι λέγει αυτολεξεί ο σοφός Διδάσκαλος κύριος Ευγένιος, εν σελ.37 της νεωτυπώτου «Εκατονταετηρίδος» του…». Τελειώνοντας την ομολογία πίστεως και απολογούμενος για ...

Αγία μάρτυς Ία (Μνήμη 4 Αυγούστου & 11 Σεπτεμβρίου) 1.  Κατά το πεντηκοστό τρίτο έτος της βασιλείας του, ο βασιλιάς των Περσών Σαβώριος ανέβηκε στα κάστρα και τα σύνορα των Ρωμαίων κάνοντας εκστρατεία με το στρατό του. Έφτασε δε και σ’ ένα κάστρο που λεγόταν Βιζαϊδέον, και κατόρθωσε να το κυριεύσει και να γίνει κάτοχός του και να καταστρέψει τα τείχη του. Όχι δε μόνον αυτό, αλλά θανάτωσε εκεί με τα ξίφη και πλήθος Ρωμαίων και συνέλαβε περίπου πενήντα χιλιάδες άνδρες και γυναίκες, μαζί με τον επίσκοπο Ηλιόδωρο και τους γηραλέους πρεσβυτέρους Δόσσα και Μαρεάβη και άλλους πρεσβυτέρους και διακόνους, άνδρες αγιότατους, όπως επίσης και ομάδα αγίων μοναχών και παρθένων μοναζουσών, τους οποίους πήρε όλους αιχμαλώτους. Καθώς τους οδηγούσαν στη χώρα των Ουζαϊνών, έφτασαν ...