22 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης μιλάει για την απέραντη μακροθυμία και ανεξικακία του Χριστού, την οποία πρέπει να επιδιώκουμε στη ζωή μας. %audio%

Ο κυρ γάιδαρος ο φωνακλάς κι η αλεπού η πονήρω κάναν συνεταιρισμό και ένωσαν τις δυνάμεις τους και βγήκαν στο κυνήγι. - Εσύ με τις κλοτσιές και τα γκαρίσματά σου κι εγώ με την πονηριά μου και τα σχέδια που καταστρώνω μια χαρά θα τα πάμε στο κυνήγι μας. Έχουμε να πιάσουμε! Ο γάιδαρος γκάρισε ικανοποιημένος και καμαρωτός πήγαινε μπροστά. Καθώς βάδιζαν, αντάμωσαν ένα λιοντάρι κι η αλεπού που κατάλαβε τον κίνδυνο, είπε: - Γαϊδαράκο μου φωνακλά, στάσου να πάω μπροστά να τον καλοπιάσω τον λέοντα, να τον γραπώσουμε με την ησυχία μας. Αλλά η πονήρω, πλησίασε το λιοντάρι με γλυκόλογα και του υποσχέθηκε πως θα του παραδώσει τον γάιδαρο τον φωνακλά για μεζέ περίφημο, φτάνει να της δώσει τον λόγο του, πως την ...

* Ο παππούς του ήταν ιερεύς έγγαμος και ονομαζόταν Ιωάννης. Όταν γεννήθηκε ο π. Ιωακείμ, κατά κόσμον Ιωάννης, ο παππούς του προείπε ότι θα γίνη ιερεύς και θα πάρη το όνομά του, δηλαδή Ιωάννης. Τέτοια αρετή είχε ο παππούς εκείνος, ώστε προγνώρισε ακόμα και το θάνατό του. Στο τέλος μιας λειτουργίας βγήκε στην Ωραία Πύλη και είπε στο εκκλησίασμα: Αυτή εδώ είναι η τελευταία μου λειτουργία. Πήγε στην κόρη του, που ήταν παντρεμένη και του προσέφεραν καφέ. Κι’ εκεί ακόμη τους είπε: Τούτος είναι ο τελευταίος καφές που πίνω... Πηγή:christiancommunes.blogspot.com * Μια φορά που ταξίδευε ο γέροντας για τον Πειραιά με καράβι, έπιασε μεγάλη θαλασσοταραχή και ο καπετάνιος φοβήθηκε. Οι επιβάτες και ιδίως τα γυναικόπαιδα έκλαιγαν. Δημιουργήθηκε πανικός. Ο γέροντας πήγε ...

Η μελέτη της θεολόγου-νομικού Ε. Παπαϊωάννου σχετικά με τις παλαιοδιαθηκικές θεωρήσεις της ψυχής (προηγούμενο άρθρο: http://www.pemptousia.gr/?p=77923), ολοκληρώνει την εξέταση της ψυχής ως χώρου εκδήλωσης συναισθημάτων και κατόπιν ασχολείται με την ηθικοθεολογική διάσταση των θεωρήσεων αυτών. Αποκλειστική σχεδόν είναι η έννοια της ψυχής ως χώρος ανθρώπινων συναισθημάτων και ιδιαίτερα της θλίψης, της ταραχής, της αγωνίας και της εγκατάλειψης οι οποίες την οδηγούν να αποζητά τον Θεό,  και στο βιβλίο των Ωδών (Ωδ. 4,2, 6,6, 6,8, 7,39, 11,15). Υπάρχει μόνον μία αναφορά στην ψυχή ως μέσο δοξολογίας στο 9,46 και ακόμη μία η οποία ταυτίζει την ψυχή με την ανθρώπινη ζωή στο 11,17. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για την εργασία μας είναι οι περί ψυχής αντιλήψεις, όπως αυτές εκφράζονται στα βιβλία της ελληνιστικής περιόδου. Η εγγύτητα ή η απομάκρυνσή ...

Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Βουλγαρίας και έμαθε τα ελληνικά και βουλγαρικά γράμματα. Όταν οι γονείς του θέλησαν να τον νυμφεύσουν, αναχώρησε κρυφά και ήλθε στο περιλάλητο Άγιον Όρος. Έφθασε στη μονή του Ζωγράφου και μετά από λίγο καιρό φόρεσε το μοναχικό ένδυμα και ανέλαβε το διακόνημα του εκκλησιαστικού. Σε μία πανήγυρη της μονής Βατοπαιδίου είδε έκθαμβος τη Θεοτόκο να υπηρετεί τους εκεί μοναχούς. 6388

  Είναι αρκετοί οι άνθρωποι που, από παιδιά, νιώθουν να τους κατακλύζει η αίσθηση μιας παράλογης, άδικης ενοχής, κι ένα επακόλουθο συναίσθημα μειονεκτικότητας. Αισθάνονται δηλαδή ένοχοι όχι για τις βλαπτικές πράξεις ή παραλείψεις τους, γιατί απλά η ενοχή που νιώθουν δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα ενός γεγονότος, μιας συνθήκης που συνέβη στο παρελθόν, στην οποία εκείνοι έκαναν πραγματικά κάποιο λάθος. Το άτομο που έχει κακοποιηθεί λεκτικά, ψυχικά, ή σωματικά, του οποίου δηλαδή η αθωότητα έχει καίρια τραυματισθεί, συχνά νιώθει μια παράλογη ενοχή. Νιώθει πως φταίει σε κάτι. Χωρίς όμως να μπορεί να εντοπίσει τι είναι αυτό. Η άδικη ενοχή είναι στην πραγματικότητα ένας αμυντικός μηχανισμός ενάντια στον πόνο που βίωσε όταν βλάφτηκε ή αδικήθηκε από κάποιον άλλον. Και μάλιστα, καθώς ήταν ευάλωτος ή αδύναμος να ...