‘Ανδεις: Ανακαλύφθηκε προϊστορικός οικισμός της εποχής των παγετώνων

Επιστήμονες εντόπισαν σε υψόμετρο 4.500 μέτρων,την ψηλότερη παλαιολιθική εγκατάσταση της εποχής που χρονολογείται από το 12.000 π.Χ!
Ίχνη προϊστορικού οικισμού από την εποχή των παγετώνων ανακάλυψαν οι επιστήμονες σε υψόμετρο 4.500 μέτρων στις Περουβιανές ‘Ανδεις. Η εγκατάσταση, που χρονολογείται από το τέλος της Πλειστοκαίνου (12.000π.Χ), είναι η ψηλότερη που έχει βρεθεί ποτέ στον κόσμο από εκείνη την παγωμένη εποχή, και δείχνει ότι οι τολμηροί πρόγονοί μας ήταν ικανοί για τέτοια εγχειρήματα σχεδόν 1.000 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν ως σήμερα..

Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, η χαμηλή θερμοκρασία, το αραιό οξυγόνο, η έντονη ηλιακή ακτινοβολία και η δυσκολία εύρεσης τροφής δεν εμπόδισαν τους προϊστορικούς ιχνηλάτες να φθάσουν τόσο ψηλά και να στήσουν εκεί τη διαμονή τους, αν και παρεμένει άγνωστο κατά πόσο ζούσαν εκεί όλο το χρόνο ή μόνο εποχικά.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι τολμηροί αυτοί παλαιολιθικοί άνθρωποι δεν ξεπερνούσαν τις λίγες δεκάδες, καθώς οι ομάδες των κυνηγών-συλλεκτών παρέμεναν εξ ανάγκης πολύ μικρές. Σε τρία ξεχωριστά σημεία της εγκατάστασης οι ερευνητές βρήκαν ένα καταφύγιο κάτω από βράχους, λίθινα εργαλεία, οστά ζώων, απομεινάρια τροφής και πρωτόγονα τεχνουργήματα. «Αναλογιζόμενοι τις δυσκολίες που θα αντιμετώπισαν, εύλογα αναρωτιέται κανείς: γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο αν μπορείς να ζήσεις κάπου αλλού; Οποιαδήποτε κι αν ήταν η αιτία που τους ανέβασε τόσο ψηλά, σίγουρα είχαν καλούς λόγους για να παραμείνουν εκεί», εκτιμούν ο επικεφαλής αρχαιολόγος της έρευνας Κουρτ Ραντεμάκερ.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι βράχοι παρείχαν ικανοποιητικό καταφύγιο για τις λίγες οικογένειες που κυνηγούσαν τα ορεσίβια ζώα της περιοχής, έπιναν νερό στα ρυάκια και κατασκεύαζαν τα λίθινα εργαλεία τους από τις άφθονες πρώτες ύλες της περιοχής.

Οι οροφές των πέτρινων καταφυγίων έχουν ακόμη σημάδια από τις φωτιές που άναβαν για να μαγειρέψουν και να ζεσταθούν, ενώ με λίγη φαντασία μπορεί να δει κανείς τα πρώιμα «βουκολικά» έργα τέχνης που διακοσμούσαν τα τοιχώματα (στιγμιότυπα κυνηγιού με κόκκινη μπογιά). Επειδή στα 4.500 μέτρα δεν φυτρώνουν καθόλου δέντρα σίγουρα υπήρξε πολύ δύσκολο για τους ανθεκτικούς Παλαιο-Ινδιάνους να βρουν τα «απαραίτητα ξύλα για τις λιγοστές φωτιές τους».

Η αποίκηση των Άνδεων σε αυτό το υψόμετρο έγινε μόλις 2.000 χρόνια μετά τον πρώτο άνθρωπο στη νότια Αμερική, απόγονο με τη σειρά του των εξερευνητών που διασχίζοντας τον Βερίγγειο πορθμό αποίκησαν τις αχανείς εκτάσεις της βόρειας Αμερικής.

Ένας ακόμη παλαιότερος οικισμός περίπου 15.000 ετών έχει βρεθεί εδώ και χρόνια στο Θιβέτ σε χαμηλότερο υψόμετρο (3.500 μέτρα) για τον οποίο ωστόσο παραμένει ανοικτό αν επρόκειτο για μόμιμη εγκατάσταση ή προσωρινό «προϊστορικό κάμπινγκ».

Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) πατήστε εδώ.

Πηγή: ΑΜΠΕ-skai.gr