2 Νοεμβρίου 2014

Τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν τον άνθρωπο και τη σχέση του με την κοινωνία και αποτέλεσαν πάγιο κοινωνικό αίτημα της νεωτερικότητας. Έχουν τις ρίζες τους στις αρχέγονες ανθρώπινες κοινωνίες και στις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού. Σχετίζονται με τη φιλοσοφία και τη θρησκεία και απασχολούν σε μεγάλο βαθμό και τη νομική επιστήμη. Η σημασία τους, ιδιαίτερα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, εξυψώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε από ορισμένους η Οικουμενική Διακήρυξη του 1948 να θεωρηθεί «ιερό κείμενο» και τα ανθρώπινα δικαιώματα να ανακηρυχθούν σε «παγκόσμια κοσμική θρησκεία». Οι υπερβολές αυτές προκάλεσαν από ορισμένους κύκλους διανοητών σκεπτικισμό και κριτική όσον αφορά την έννοια του δικαιώματος, την ερμηνεία της και το φιλοσοφικό της υπόβαθρο. Οι εξελίξεις αυτές αποτέλεσαν και αποτελούν πρόκληση προς την Ορθοδοξία η ...

Ο Κύριος μιλούσε με αυστηρότητα για την κακή χρήση του πλούτου. Έλεγε ότι κανένας δεν μπορεί να δουλεύει σε δυο αφεντικά, γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να είναι δούλος και στον Θεό και στο χρήμα. Για να δείξει μάλιστα ότι τα χρήματα μπορεί να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην καταστροφή και τον αιώνιο θάνατο είπε την εξής παραβολή: Κάποιος άνθρωπος ήταν πλούσιος. Φορούσε ρούχα πολυτελή και κάθε μέρα στο τραπέζι του υπήρχαν πλουσιοπάροχα όλα τα αγαθά. Έξω από την αυλή του σερνόταν ένας πολύ φτωχός άνθρωπος, που το όνομά του ήταν Λάζαρος. Το σώμα του ήταν γεμάτο πληγές. Έρχονταν τα σκυλιά και ...

  Στην Καινή Διαθήκη το ζήτημα της ασθένειας και τις θεραπείας καταλαμβάνει ένα πολύ σημαντικό χώρο στις ευαγγελικές και αποστολικές περικοπές. Μια από τις βασικές ιδιότητες του Ιησού Χριστού είναι εκείνη του ιατρού των ψυχών και των σωμάτων. Πριν από τη σάρκωση του Λόγου ο Θεός θεωρείται «ο ιώμενος πάσας τας νόσους». Στην Κ.Δ. συναντά κανείς πλειάδα χωρίων που δηλώνουν ξεκάθαρα ότι πρόκειται για γιατρό και αναφέρονται εκτενώς σε αυτή Του τη δράση. Καμία άλλη εικόνα Του δεν κυριάρχησε στη χριστιανική παράδοση, όσο αυτή του ιατρού. Είναι για τους ανθρώπους της εποχής Του ο σωτήρας του κόσμου. Ήρθε ως σωτήρας των φτωχών και γιατρός όσων νοσούν στο σώμα και στην ψυχή, ως ελευθερωτής και μεσσίας και όχι σαν τους μάγους που παρουσιάζονταν ...

Μαρτύρησαν στο Βραχώρι (Αγρίνιο) στις 2 Νοεμβρίου 1786 Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Λάμπρος, Θεόδωρος και κάποιος του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα κατάγονταν από την Πελοπόννησο και ήσαν έμποροι. 7211

α) Η Θεσσαλονίκη, από την εποχή που ο Απόστολος Παύλος κήρυξε το ευαγγέλιο σε αυτήν και εν συνεχεία έστειλε δύο επιστολές προς τους κατοίκους της, ανέδειξε στο διάβα των αιώνων πλήθος γνωστών και αγνώστων αγίων. Εδώ και περίπου δεκαεπτά αιώνες σεμνύνεται για τον άγιο Δημήτριο, το μεγαλομάρτυρα και πιστό φύλακά της. Η τιμή του πολιούχου της Θεσσαλονίκης ξεπέρασε τα τοπικά όρια και προσέλαβε οικουμενικές διαστάσεις, αφού έγινε σύμβολο σταθερότητας της πίστεως, θυσίας και δυνάμεως πνευματικής, καθώς και περιφρόνησης κάθε εγκόσμιας εξουσίας και δόξας στο όνομα του Κυρίου Ιησού. β) Εκτός όμως από το μυροβλύτη Δημήτριο και το μαθητή του άγιο Νέστορα στη Θεσσαλονίκη αναδείχθηκαν αγιασμένα πρόσωπα και σπουδαίες εκκλησιαστικές και θεολογικές προσωπικότητες, όπως ο άγιος Ευστάθιος (12ος αι.), ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ...

Βιογραφικά  Η Μητροδώρα γεννήθηκε στις 28-8-1928 στο χωριό Λάσα της Επαρχίας Πάφου της Κύπρου. Ήταν δευτερότοκη από έξι αδέλφια της οικογενείας Νικολάου Νεάρχου και Αθηνάς. Από μικρή είχε μία χάρη επάνω της και διακρινόταν για την αθωότητα της. Ήταν τελείως απονήρευτη. Είχε βαρυκοΐα από νέα. Η αθωότητα της σε συνδυασμό με την βαρυκοΐα της έδωσαν το «πιστοποιητικό» της χαζής, πράγμα που την βόλευε για να κινήται άνετα και όπως ήθελε. Έλεγε στην ξαδέλφη της Γεωργία: «Με είχαν για χαζή. Οι γονείς μου ήθελαν να με παντρέψουν, εγώ δεν ήθελα να παντρευτώ. Έπαιζα τέλεια την χαζή και δεν παντρεύτηκα». Ο δρόμος της αγαμίας ήταν επιδίωξη της συνειδητή. Αφού εκοιμήθησαν οι γονείς της και αποκαταστάθησαν τ' αδέλφια της, η Μητροδώρα έμεινε μόνη της σ' ένα μεγάλο ...