Νοέμβριος 2014

Ο Απ. Ανδρέας ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου. Καταγόταν από την Βηθσαϊδά, πόλη που βρισκόταν στη δυτική όχθη της λίμνης Τιβεριάδας. Εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του Ιωνά, που εκμεταλευόταν την πλούσια σε ψάρια λίμνη. Τα ευαγγέλια μας πληροφορούν ότι ανήκε σε μια ευκατάστατη οικογένεια και είχε οικονομική ευχέρεια.             «Η οικογένεια του Σίμωνος Πέτρου και του Ανδρέα, κατοικούσαν στην πρωτεύουσα της Γαλιλαίας, την Καπερναούμ, και όπως έχει δείξει η αρχαιολογική σκαπάνη σε οικία πλούσια και μεγαλόπρεπη. Άρα το οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο των οικογενειών αυτών ήταν πολύ υψηλό, ιδιαίτερα για τα δεδομένα της εποχής εκείνης» ( Γ. Πατρώνου, Κήρυγμα και Θεολογία τ. Α, σ. 175). Υπάρχει η εντύπωση σε πολλούς ότι οι μαθητές ήταν φτωχοί και αγράμματοι ...

Ο φιλόσοφος διακρίνεται για τον ανθρωπιστικό του προσανατολισμό και για την ευαίσθητη ηθική του συνείδηση, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που να μας θυμίζει  ευαγγελικές προτροπές:«(ο φιλόσοφος) Όλους τους ομοεθνείς του τους έχει σα φίλους, και τους επίλοιπους τους βλέπει ανθρώπους, εκεινο που’ ναι κ’αυτός. Δεν κάμνει κανέναν κακό το παραμικρότερο, αλλά φυλάγεται  και να θλίβη κανένανα μέχρι λόγου∙ κάμνει όλους το καλό  που μπορεί, κ’όσο δεν μπορεί να τους ωφελήση, τους παρηγορεί ή τους συμβουλεύει∙ δεν έχει να κάμη ποτές με κανέναν, και στρέγει να ζημιωθή παρά να μαλώνη». Παράλληλα ο φιλόσοφος παρουσιάζεται από τον Καταρτζή ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα που εν δυνάμει διαθέτει όλες τις αρετές. Την φρόνηση  με την οποία οδηγείται στην ευδαιμονία. Επίσης κατέχει την αρετή της πραότητας καθώς:«..υποφέρνει με ...

«Ο Θεός κάθεται στο θρόνο της αγιοσύνης Του» ασωμάτως και με τρόπο ανείπωτο κυκλωμένος από αγγελικές χοροστασίες. Εκάθησαν και αυτοί, οι άγιοι σε θρόνους αγιοσύνης απαλλαγμένοι από περιστάσεις βιοτικές, κυκλωμένοι από θείες αρετές και κατακοσμημένοι από θείους λογισμούς και έννοιες. «Εβασίλευσεν ο Θεός» επί τα έθνη. Εβασίλευσαν και αυτοί και υπέταξαν τα πάθη τα ειδωλολατρικά. «Ο Κύριος εβασίλευσε, ντύθηκε μεγαλόπρεπα». Και αυτοί, αφού κυριάρχησαν και βασίλευσαν πάνω στ’ ανθρώπινα πάθη, ντύθηκαν την μεγαλοπρεπή απάθεια. «Ντύθηκε ο Κύριος και ζώστηκε τη δύναμη». Ντύθηκαν κι οι άγιοι σαν φόρεμα το θεϊκό πόθο και ζώστηκαν τη δύναμη. «Εταπείνωσε ο Χριστός τον εαυτό Του θεληματικά υπακούοντας μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού». Κι αυτοί ταπείνωσαν τους εαυτούς τους, αφού σήκωσαν στους ώμους τους το ...

Η εσχατολογική προοπτική του χριστιανού, η αρετή της ελπίδας  με την οποία πορεύεται στον παρόντα κόσμο γίνεται ο σύνδεσμος για μια ηθική,  που αποβλέπει και επιζητεί την βίωση μιας άλλης πραγματικότητας:«(ο ορθόδοξος) δεν ειν’ περιωρισμένος στον παρόντα κόσμο, που τον εβλέπει σα ξένο στου λόγου του, αλλά, τείνωντας κατ’ευθυωρίαν το νου του εις το Θεό, και έχωντας την ελπίδα του εκεί αμέσως το θείο του πρόσωπο, μελετά και γυμνάζει σ’αυτό τη διανοιά τ’ απ’ εδώ. Πράττει λοιπόν τα καλά για να γένη, άξιος σ’ εκεινο όπου ελπίζει, και δε κάμνει τα κακά για να μην το χάση». Εχει συνείδηση πως δεν φτάνει μόνο η πίστη αλλά είναι αναγκαία και τα έργα, η εφαρμογή της αρετής. Ούτε πίστη χωρίς έργα ούτε έργα ...

Κατά την αποσπασματική δημοσίευση της μελέτης του ιεροδιακόνου Καισάριου (Δημήτριου) Χρόνη για την Ποιμαντική και τελετουργική προσέγγιση του μυστηρίου του Βαπτίσματος (προηγούμενη δημοσίευση:www.pemptousia.gr/?p=83344), συνεχίζουμε την εξέταση του τρόπου εισδοχής των ετεροδόξων στην Εκκλησία. Πηγή: www.diakonima.gr     Παρά ταύτα ως προς τον τρόπο αποδοχής των αιρετικών η Εκκλησία εφάρμοσε την οικονομία. Παραδέχεται ως άκυρο το Βάπτισμα των αιρετικών, αλλά όμως ταυτόχρονα διευκολύνει την αποδοχή αυτών στην Εκκλησία. Δύο είναι οι βασικοί κανόνες, οι οποίοι καθορίζουν τον τρόπο αποδοχής των αιρετικών, ο 7ος της Β’ Οικουμενικής και ο 95ος της Πενθέκτης. Ο δεύτερος ουσιαστικά επαναλαμβάνει ότι θεσπίζει ο πρώτος με την μόνη διαφορά ότι αναφέρεται και στους αιρετικούς που είχαν εμφανισθεί  μετά την Β’ Οικουμενική Σύνοδο, κυρίως στους Μονοφυσίτες. Και οι δύο κανόνες προϋποθέτουν, για ...